لاویان 11

۱ 1 و خداوند موسی و هارون را خطاب کرده، به ایشان گفت:

וידבר יהוה אל משה ואל אהרן לאמר אלהם

۲ 2 «بنی‌اسرائیل راخطاب کرده، بگویید: اینها حیواناتی هستند که می‌باید بخورید، از همه بهایمی که بر روی زمین‌اند.

דברו אל בני ישראל לאמר זאת החיה אשר תאכלו מכל הבהמה אשר על הארץ

۳ 3 هر شکافته سم که شکاف تمام دارد ونشخوار کننده‌ای از بهایم، آن را بخورید.

כל מפרסת פרסה ושסעת שסע פרסת מעלת גרה בבהמה--אתה תאכלו

۴ 4 اما ازنشخوارکنندگان و شکافتگان سم اینها رامخورید، یعنی شتر، زیرا نشخوار می‌کند لیکن شکافته سم نیست، آن برای شما نجس است.

אך את זה לא תאכלו ממעלי הגרה וממפרסי הפרסה את הגמל כי מעלה גרה הוא ופרסה איננו מפריס--טמא הוא לכם

۵ 5 وونک، زیرا نشخوار می‌کند اما شکافته سم نیست، این برای شما نجس است.

ואת השפן כי מעלה גרה הוא ופרסה לא יפריס טמא הוא לכם

۶ 6 و خرگوش، زیرانشخوار می‌کند ولی شکافته سم نیست، این برای شما نجس است.

ואת הארנבת כי מעלת גרה הוא ופרסה לא הפריסה טמאה הוא לכם

۷ 7 و خوک، زیرا شکافته سم است و شکاف تمام دارد لیکن نشخوار نمی کند، این برای شما نجس است.

ואת החזיר כי מפריס פרסה הוא ושסע שסע פרסה והוא גרה לא יגר טמא הוא לכם

۸ 8 از گوشت آنهامخورید و لاش آنها را لمس مکنید، اینها برای شما نجس‌اند.

מבשרם לא תאכלו ובנבלתם לא תגעו טמאים הם לכם

۹ 9 از همه آنچه در آب است اینها رابخورید، هر‌چه پر و فلس دارد در آب خواه دردریا خواه در نهرها، آنها را بخورید.

את זה תאכלו מכל אשר במים כל אשר לו סנפיר וקשקשת במים בימים ובנחלים--אתם תאכלו

۱۰ 10 و هر‌چه پر و فلس ندارد در دریا یا در نهرها، از همه حشرات آب و همه جانورانی که در آب می‌باشند، اینها نزد شما مکروه باشند.

וכל אשר אין לו סנפיר וקשקשת בימים ובנחלים מכל שרץ המים ומכל נפש החיה אשר במים--שקץ הם לכם

۱۱ 11 البته نزدشما مکروه‌اند، از گوشت آنها مخورید و لاشهای آنها را مکروه دارید.

ושקץ יהיו לכם מבשרם לא תאכלו ואת נבלתם תשקצו

۱۲ 12 هر‌چه در آبها پر و فلس ندارد نزد شما مکروه خواهد بود.

כל אשר אין לו סנפיר וקשקשת במים--שקץ הוא לכם

۱۳ 13 و از مرغان اینها را مکروه دارید، خورده نشوند، زیرامکروه‌اند، عقاب و استخوان خوار و نسربحر.

ואת אלה תשקצו מן העוף לא יאכלו שקץ הם את הנשר ואת הפרס ואת העזניה

۱۴ 14 وکرکس و لاشخوار به اجناس آن.

ואת הדאה--ואת האיה למינה

۱۵ 15 و غراب به اجناس آن.

את כל ערב למינו

۱۶ 16 و شترمرغ و جغد و مرغ دریایی وباز به اجناس آن.

ואת בת היענה ואת התחמס ואת השחף ואת הנץ למינהו

۱۷ 17 و بوم و غواص و بوتیمار.

ואת הכוס ואת השלך ואת הינשוף

۱۸ 18 و قاز و مرغ سقا و رخم.

ואת התנשמת ואת הקאת ואת הרחם

۱۹ 19 و لقلق و کلنگ به اجناس آن و هدهد و شبپره.

ואת החסידה האנפה למינה ואת הדוכיפת ואת העטלף

۲۰ 20 و همه حشرات بالدار که بر چهارپا می‌روند برای شما مکروه‌اند.

כל שרץ העוף ההלך על ארבע--שקץ הוא לכם

۲۱ 21 لیکن اینها را بخورید از همه حشرات بالدار که بر چهار پا می‌روند، هر کدام که بر پایهای خودساقها برای جستن بر زمین دارند.

אך את זה תאכלו מכל שרץ העוף ההלך על ארבע אשר לא (לו) כרעים ממעל לרגליו לנתר בהן על הארץ

۲۲ 22 از آن قسم اینها را بخورید. ملخ به اجناس آن و دبا به اجناس آن و حرجوان به اجناس آن و حدب به اجناس آن.

את אלה מהם תאכלו--את הארבה למינו ואת הסלעם למינהו ואת החרגל למינהו ואת החגב למינהו

۲۳ 23 و سایر حشرات بالدار که چهار پا دارندبرای شما مکروه‌اند.

וכל שרץ העוף אשר לו ארבע רגלים--שקץ הוא לכם

۲۴ 24 از آنها نجس می‌شوید، هرکه لاش آنها را لمس کند تا شام نجس باشد.

ולאלה תטמאו כל הנגע בנבלתם יטמא עד הערב

۲۵ 25 و هر‌که چیزی از لاش آنها را بردارد، رخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد.

וכל הנשא מנבלתם--יכבס בגדיו וטמא עד הערב

۲۶ 26 و هربهیمه‌ای که شکافته سم باشد لیکن شکاف تمام ندارد و نشخوار نکند اینها برای شما نجسند، وهر‌که آنها را لمس کند نجس است.

לכל הבהמה אשר הוא מפרסת פרסה ושסע איננה שסעת וגרה איננה מעלה--טמאים הם לכם כל הנגע בהם יטמא

۲۷ 27 و هر‌چه برکف پا رود از همه جانورانی که بر چهار پامی روند، اینها برای شما نجس‌اند، هر‌که لاش آنها را لمس کند تا شام نجس باشد.

וכל הולך על כפיו בכל החיה ההלכת על ארבע--טמאים הם לכם כל הנגע בנבלתם יטמא עד הערב

۲۸ 28 و هر‌که لاش آنها را بردارد، رخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد. اینها برای شما نجس‌اند.

והנשא את נבלתם--יכבס בגדיו וטמא עד הערב טמאים המה לכם

۲۹ 29 «و از حشراتی که بر زمین می‌خزند اینهابرای شما نجس‌اند: موش کور و موش وسوسمار به اجناس آن،

וזה לכם הטמא בשרץ השרץ על הארץ החלד והעכבר והצב למינהו

۳۰ 30 و دله و ورل و چلپاسه و کرباسه و بوقلمون.

והאנקה והכח והלטאה והחמט והתנשמת

۳۱ 31 از جمیع حشرات اینهابرای شما نجس‌اند: هر‌که لاش آنها را لمس کندتا شام نجس باشد،

אלה הטמאים לכם בכל השרץ כל הנגע בהם במתם יטמא עד הערב

۳۲ 32 و بر هر چیزی که یکی ازاینها بعد از موتش بیفتد نجس باشد، خواه هرظرف چوبی، خواه رخت، خواه چرم، خواه جوال؛ هر ظرفی که در آن کار کرده شود در آب گذاشته شود و تا شام نجس باشد، پس طاهرخواهد بود.

וכל אשר יפל עליו מהם במתם יטמא מכל כלי עץ או בגד או עור או שק כל כלי אשר יעשה מלאכה בהם במים יובא וטמא עד הערב וטהר

۳۳ 33 و هر ظرف سفالین که یکی از اینهادر آن بیفتد آنچه در آن است نجس باشد و آن رابشکنید.

וכל כלי חרש--אשר יפל מהם אל תוכו כל אשר בתוכו יטמא ואתו תשברו

۳۴ 34 هر خوراک در آن که خورده شود، اگرآب بر آن ریخته شد نجس باشد، و هر مشروبی که آشامیده شود که در چنین ظرف است نجس باشد.

מכל האכל אשר יאכל אשר יבוא עליו מים--יטמא וכל משקה אשר ישתה בכל כלי יטמא

۳۵ 35 و بر هر چیزی که پاره‌ای از لاش آنهابیفتد نجس باشد، خواه تنور، خواه اجاق، شکسته شود؛ اینها نجس‌اند و نزد شما نجس خواهند بود.

וכל אשר יפל מנבלתם עליו יטמא--תנור וכירים יתץ טמאים הם וטמאים יהיו לכם

۳۶ 36 و چشمه و حوض که مجمع آب باشد طاهر است لیکن هر‌که لاش آنها را لمس کند نجس خواهد بود.

אך מעין ובור מקוה מים יהיה טהור ונגע בנבלתם יטמא

۳۷ 37 و اگر پاره‌ای از لاش آنها بر تخم کاشتنی که باید کاشته شود بیفتدطاهر است.

וכי יפל מנבלתם על כל זרע זרוע אשר יזרע--טהור הוא

۳۸ 38 لیکن اگر آب بر تخم ریخته شود وپاره‌ای از لاش آنها بر آن بیفتد، این برای شمانجس باشد.

וכי יתן מים על זרע ונפל מנבלתם עליו--טמא הוא לכם

۳۹ 39 و اگر یکی از بهایمی که برای شماخوردنی است بمیرد، هر‌که لاش آن را لمس کندتا شام نجس باشد.

וכי ימות מן הבהמה אשר היא לכם לאכלה--הנגע בנבלתה יטמא עד הערב

۴۰ 40 و هر‌که لاش آن را بخوردرخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد. و هر‌که لاش آن را بردارد، رخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد.

והאכל מנבלתה--יכבס בגדיו וטמא עד הערב והנשא את נבלתה--יכבס בגדיו וטמא עד הערב

۴۱ 41 «و هر حشراتی که بر زمین می‌خزد مکروه است؛ خورده نشود.

וכל השרץ השרץ על הארץ--שקץ הוא לא יאכל

۴۲ 42 و هر‌چه بر شکم راه رودو هر‌چه بر چهارپا راه رود و هر‌چه پایهای زیاده دارد، یعنی همه حشراتی که بر زمین می‌خزند، آنها را مخورید زیرا که مکروه‌اند.

כל הולך על גחון וכל הולך על ארבע עד כל מרבה רגלים לכל השרץ השרץ על הארץ--לא תאכלום כי שקץ הם

۴۳ 43 خویشتن رابه هر حشراتی که می‌خزد مکروه مسازید، و خودرا به آنها نجس مسازید، مبادا از آنها ناپاک شوید.

אל תשקצו את נפשתיכם בכל השרץ השרץ ולא תטמאו בהם ונטמתם בם

۴۴ 44 زیرا من یهوه خدای شما هستم، پس خود را تقدیس نمایید و مقدس باشید، زیرا من قدوس هستم پس خویشتن را به همه حشراتی که بر زمین می‌خزند نجس مسازید.

כי אני יהוה אלהיכם והתקדשתם והייתם קדשים כי קדוש אני ולא תטמאו את נפשתיכם בכל השרץ הרמש על הארץ

۴۵ 45 زیرا من یهوه هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم، پس مقدس باشید زیرامن قدوس هستم.

כי אני יהוה המעלה אתכם מארץ מצרים להית לכם לאלהים והייתם קדשים כי קדוש אני

۴۶ 46 این است قانون بهایم ومرغان و هر حیوانی که در آبها حرکت می‌کندو هر حیوانی که بر زمین می‌خزد.

זאת תורת הבהמה והעוף וכל נפש החיה הרמשת במים ולכל נפש השרצת על הארץ

۴۷ 47 تا در میان نجس و طاهر و در میان حیواناتی که خورده شوند و حیواناتی که خورده نشوند امتیازبشود.»

להבדיל בין הטמא ובין הטהר ובין החיה הנאכלת ובין החיה אשר לא תאכל