< سوگنامه 5 >

ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین. ۱ 1
Acuérdate, oh Yavé, de lo que nos sucedió. Ve y mira nuestro oprobio.
میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است. ۲ 2
Nuestra heredad pasó a extraños, Nuestras casas a extranjeros.
ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند. ۳ 3
Somos huérfanos, sin padre. Nuestras madres son como viudas.
آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود. ۴ 4
Tenemos que pagar el agua que bebemos. Pagamos también nuestra leña.
تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم. ۵ 5
Los que nos siguen están sobre nuestras nucas. Trabajamos y no tenemos descanso.
با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم. ۶ 6
Tuvimos que someternos a Egipto y a Asiria Para tener suficiente pan.
پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم. ۷ 7
Nuestros antepasados pecaron, no existen. Nosotros cargamos sus iniquidades.
غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد. ۸ 8
Unos esclavos nos dominan. No hay uno que nos libre de su mano.
از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم. ۹ 9
Para conseguir nuestro pan arriesgamos nuestras vidas A causa de la espada en la región despoblada.
پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است. ۱۰ 10
Nuestra piel arde como un horno A causa de los ardores del hambre.
زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا. ۱۱ 11
Violaron a las mujeres en Sion, A las doncellas en los pueblos de Judá.
سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند. ۱۲ 12
Los magistrados fueron colgados de las manos, Y los ancianos no fueron respetados.
جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند. ۱۳ 13
Los jóvenes trabajan en la piedra del molino, Y los niños se tambalean bajo el peso de la leña.
مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش. ۱۴ 14
Los ancianos se fueron de la puerta. Los jóvenes abandonaron su música.
شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید. ۱۵ 15
Cesó la alegría de nuestros corazones. Nuestra danza se convirtió en duelo,
تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم. ۱۶ 16
La corona cayó de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, porque pecamos!
از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است. ۱۷ 17
A causa de esto nuestro corazón está enfermo. A causa de estas cosas se nublan nuestros ojos.
یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند. ۱۸ 18
Porque la Montaña Sion está desolada, Y las zorras se pasean por ella.
اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود. ۱۹ 19
Sin embargo Tú, oh Yavé, permaneces para siempre. Tu trono es de generación en generación.
پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای. ۲۰ 20
¿Te olvidarás para siempre de nosotros? ¿Nos abandonarás tanto tiempo?
‌ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن. ۲۱ 21
Oh Yavé, devuélvenos a Ti, Y seremos restaurados. Renueva nuestros días para que sean como los de antaño.
و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای. ۲۲ 22
A menos que nos hayas desechado por completo, Y estés sumamente airado contra nosotros.

< سوگنامه 5 >