سوگنامه 5

۱ 1 ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین.

Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami, pandanglah dan lihatlah akan kehinaan kami.

۲ 2 میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است.

Milik pusaka kami beralih kepada orang lain, rumah-rumah kami kepada orang asing.

۳ 3 ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند.

Kami menjadi anak yatim, tak punya bapa, dan ibu kami seperti janda.

۴ 4 آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود.

Air kami kami minum dengan membayar, kami mendapat kayu dengan bayaran.

۵ 5 تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم.

Kami dikejar dekat-dekat, kami lelah, bagi kami tak ada istirahat.

۶ 6 با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم.

Kami mengulurkan tangan kepada Mesir, dan kepada Asyur untuk menjadi kenyang dengan roti.

۷ 7 پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم.

Bapak-bapak kami berbuat dosa, mereka tak ada lagi, dan kami yang menanggung kedurjanaan mereka.

۸ 8 غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد.

Pelayan-pelayan memerintah atas kami; yang melepaskan kami dari tangan mereka tak ada.

۹ 9 از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم.

Dengan bahaya maut karena serangan pedang di padang gurun, kami harus mengambil makanan kami.

۱۰ 10 پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است.

Kulit kami membara laksana perapian, karena nyerinya kelaparan.

۱۱ 11 زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا.

Mereka memperkosa wanita-wanita di Sion dan gadis-gadis di kota-kota Yehuda.

۱۲ 12 سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند.

Pemimpin-pemimpin digantung oleh tangan mereka, para tua-tua tidak dihormati.

۱۳ 13 جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند.

Pemuda-pemuda harus memikul batu kilangan, anak-anak terjatuh karena beratnya pikulan kayu.

۱۴ 14 مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش.

Para tua-tua tidak berkumpul lagi di pintu gerbang, para teruna berhenti main kecapi.

۱۵ 15 شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید.

Lenyaplah kegirangan hati kami, tari-tarian kami berubah menjadi perkabungan.

۱۶ 16 تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم.

Mahkota telah jatuh dari kepala kami. Wahai kami, karena kami telah berbuat dosa!

۱۷ 17 از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است.

Karena inilah hati kami sakit, karena inilah mata kami jadi kabur:

۱۸ 18 یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند.

karena bukit Sion yang tandus, di mana anjing-anjing hutan berkeliaran.

۱۹ 19 اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود.

Engkau, ya TUHAN, bertakhta selama-lamanya, takhta-Mu tetap dari masa ke masa!

۲۰ 20 پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای.

Mengapa Engkau melupakan kami selama-lamanya, meninggalkan kami demikian lama?

۲۱ 21 ‌ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن.

Bawalah kami kembali kepada-Mu, ya TUHAN, maka kami akan kembali, baharuilah hari-hari kami seperti dahulu kala!

۲۲ 22 و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای.

Atau, apa Engkau sudah membuang kami sama sekali? Sangat murkakah Engkau terhadap kami?