سوگنامه 5

۱ 1 ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین.

Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!

۲ 2 میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است.

Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.

۳ 3 ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند.

Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.

۴ 4 آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود.

Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.

۵ 5 تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم.

Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.

۶ 6 با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم.

Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.

۷ 7 پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم.

Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.

۸ 8 غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد.

Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.

۹ 9 از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم.

Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.

۱۰ 10 پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است.

Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.

۱۱ 11 زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا.

Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.

۱۲ 12 سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند.

Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.

۱۳ 13 جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند.

Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.

۱۴ 14 مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش.

Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.

۱۵ 15 شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید.

Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.

۱۶ 16 تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم.

Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!

۱۷ 17 از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است.

Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:

۱۸ 18 یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند.

zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.

۱۹ 19 اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود.

Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.

۲۰ 20 پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای.

Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?

۲۱ 21 ‌ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن.

Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.

۲۲ 22 و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای.

Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?