سوگنامه 3
| من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام. | ۱ 1 |
Eu sou aquele homem que viu a aflição pela vara do seu furor.
| او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی. | ۲ 2 |
A mim me guiou e levou às trevas e não à luz.
| به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. | ۳ 3 |
Deveras se tornou contra mim e virou a sua mão todo o dia.
| گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. | ۴ 4 |
Fez envelhecer a minha carne e a minha pele, quebrantou os meus ossos.
| به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. | ۵ 5 |
Edificou contra mim, e me cercou de fel e trabalho.
| مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. | ۶ 6 |
Assentou-me em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.
| گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. | ۷ 7 |
Cercou-me de sebe, e não posso sair: agravou os meus grilhões.
| و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. | ۸ 8 |
Ainda quando clamo e grito, ele exclui a minha oração.
| راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. | ۹ 9 |
Cercou de sebe os meus caminhos com pedras lavradas, divertiu as minhas veredas.
| او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد. | ۱۰ 10 |
Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.
| راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. | ۱۱ 11 |
Desviou os meus caminhos, e fêz-me em pedaços; deixou-me assolado.
| کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. | ۱۲ 12 |
Armou o seu arco, e me pôs como alvo à flecha.
| و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. | ۱۳ 13 |
Faz entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.
| من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام. | ۱۴ 14 |
Fui feito um objeto de escarneio a todo o meu povo, de canção sua todo o dia.
| مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. | ۱۵ 15 |
Fartou-me de amarguras, embriagou-me de absinto.
| دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. | ۱۶ 16 |
Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes; abaixou-me na cinza.
| تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، | ۱۷ 17 |
E afastaste da paz a minha alma; esqueci-me do bem.
| و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. | ۱۸ 18 |
Então disse eu: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.
| مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. | ۱۹ 19 |
Lembra-te da minha aflição e do meu pranto, do absinto e do fel.
| تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. | ۲۰ 20 |
Minha alma certamente disto se lembra, e se abate em mim.
| و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. | ۲۱ 21 |
Disto me recordarei no meu coração; por isso esperarei.
| از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است. | ۲۲ 22 |
As misericórdias do Senhor são a causa de não sermos consumidos; porque as suas misericórdias não tem fim.
| آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست. | ۲۳ 23 |
Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.
| و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. | ۲۴ 24 |
A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.
| خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. | ۲۵ 25 |
Bom é o Senhor para os que se atêm a ele, para a alma que o busca.
| خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. | ۲۶ 26 |
Bom é esperar, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.
| برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. | ۲۷ 27 |
Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.
| به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. | ۲۸ 28 |
Assentar-se-á solitário, e ficará em silêncio; porquanto Deus o pôs sobre ele.
| دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. | ۲۹ 29 |
Ponha a sua boca no pó, dizendo: Porventura haverá esperança.
| رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. | ۳۰ 30 |
Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.
| زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. | ۳۱ 31 |
Porque o Senhor não rejeitará para sempre.
| زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. | ۳۲ 32 |
Antes, se entristeceu a alguém, compadecer-se-á dele, segundo a grandeza das suas misericórdias.
| چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. | ۳۳ 33 |
Porque não aflige nem entristece aos filhos dos homens do seu coração.
| تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، | ۳۴ 34 |
Para atropelar debaixo dos seus pés a todos os presos da terra.
| و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، | ۳۵ 35 |
Para perverter o direito do homem perante a face do altíssimo.
| و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. | ۳۶ 36 |
Para subverter ao homem no seu pleito; porventura não o veria o Senhor?
| کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. | ۳۷ 37 |
Quem é aquele que diz, e assim acontece, quando o Senhor o não mande?
| آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ | ۳۸ 38 |
Porventura da boca do altíssimo não sai o mal e o bem?
| پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ | ۳۹ 39 |
De que se queixa logo o homem vivente? queixe-se cada um dos seus pecados.
| راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. | ۴۰ 40 |
Esquadrinhemos os nossos caminhos, e investiguemo-los, e voltemos para o Senhor.
| دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، | ۴۱ 41 |
Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus nos céus, dizendo:
| (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. | ۴۲ 42 |
Nós prevaricamos, e fomos rebeldes; por isso tu não perdoaste.
| خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. | ۴۳ 43 |
Cobriste-nos da tua ira, e nos perseguiste; mataste, não perdoaste.
| خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. | ۴۴ 44 |
Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.
| ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» | ۴۵ 45 |
Por cisco e rejeitamento nos puseste no meio dos povos.
| تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. | ۴۶ 46 |
Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.
| خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. | ۴۷ 47 |
Temor e cova vieram sobre nós, assolação e quebrantamento.
| به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. | ۴۸ 48 |
Correntes de águas derramou o meu olho pelo quebrantamento da filha do meu povo.
| چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. | ۴۹ 49 |
O meu olho manou, e não cessa, porquanto não há descanço,
| تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. | ۵۰ 50 |
Até que atente e veja o Senhor desde os céus.
| چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند. | ۵۱ 51 |
O meu olho move a minha alma, por causa de todas as filhas da minha cidade.
| آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند. | ۵۲ 52 |
Como ave me caçaram os que são meus inimigos sem causa.
| جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند. | ۵۳ 53 |
Arrancaram a minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
| آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. | ۵۴ 54 |
Derramaram-se as águas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
| آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. | ۵۵ 55 |
Invoquei o teu nome, Senhor, desde a mais profunda cova.
| آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! | ۵۶ 56 |
Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
| در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. | ۵۷ 57 |
Tu te chegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
| ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای! | ۵۸ 58 |
Pleiteaste, Senhor, os pleitos da minha alma, remiste a minha vida.
| ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما! | ۵۹ 59 |
Viste, Senhor, a injustiça que me fizeram; julga a minha causa.
| تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای. | ۶۰ 60 |
Viste toda a sua vingança, todos os seus pensamentos contra mim.
| ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای! | ۶۱ 61 |
Ouviste o seu opróbrio, Senhor, todos os seus pensamentos contra mim,
| سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ). | ۶۲ 62 |
Os ditos dos que se levantam contra mim e as suas imaginações contra mim todo o dia.
| نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام. | ۶۳ 63 |
Observa-os a eles ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
| ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. | ۶۴ 64 |
Rende-lhes recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.
| غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! | ۶۵ 65 |
Dá-lhes ancia de coração, maldição tua sobre eles.
| ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. | ۶۶ 66 |
Na tua ira persegue-os, e desfa-los de debaixo dos céus do Senhor.
