سوگنامه 3

۱ 1 من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام.

わたしは彼の怒りのむちによって、悩みにあった人である。

۲ 2 او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی.

彼はわたしをかり立てて、光のない暗い中を歩かせ、

۳ 3 به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است.

まことにその手をしばしばかえて、ひねもすわたしを攻められた。

۴ 4 گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است.

彼はわが肉と皮を衰えさせ、わが骨を砕き、

۵ 5 به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است.

苦しみと悩みをもって、わたしを囲み、わたしを閉じこめ、

۶ 6 مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است.

遠い昔に死んだ者のように、暗い所に住まわせられた。

۷ 7 گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است.

彼はわたしのまわりに、かきをめぐらして、出ることのできないようにし、重い鎖でわたしをつながれた。

۸ 8 و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند.

わたしは叫んで助けを求めたが、彼はわたしの祈をしりぞけ、

۹ 9 راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است.

切り石をもって、わたしの行く道をふさぎ、わたしの道筋を曲げられた。

۱۰ 10 او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد.

彼はわたしに対して待ち伏せするくまのように、潜み隠れるししのように、

۱۱ 11 راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است.

わが道を離れさせ、わたしを引き裂いて、見るかげもないみじめな者とし、

۱۲ 12 کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است.

その弓を張って、わたしを矢の的のようにされた。

۱۳ 13 و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است.

彼はその箙の矢をわたしの心臓に打ち込まれた。

۱۴ 14 من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام.

わたしはすべての民の物笑いとなり、ひねもす彼らの歌となった。

۱۵ 15 مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است.

彼はわたしを苦い物で飽かせ、にがよもぎをわたしに飲ませられた。

۱۶ 16 دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است.

彼は小石をもって、わたしの歯を砕き、灰の中にわたしをころがされた。

۱۷ 17 تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم،

わが魂は平和を失い、わたしは幸福を忘れた。

۱۸ 18 و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است.

そこでわたしは言った、「わが栄えはうせ去り、わたしが主に望むところのものもうせ去った」と。

۱۹ 19 مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور.

どうか、わが悩みと苦しみ、にがよもぎと胆汁とを心に留めてください。

۲۰ 20 تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است.

わが魂は絶えずこれを思って、わがうちにうなだれる。

۲۱ 21 و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود.

しかし、わたしはこの事を心に思い起す。それゆえ、わたしは望みをいだく。

۲۲ 22 از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است.

主のいつくしみは絶えることがなく、そのあわれみは尽きることがない。

۲۳ 23 آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست.

これは朝ごとに新しく、あなたの真実は大きい。

۲۴ 24 و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم.

わが魂は言う、「主はわたしの受くべき分である、それゆえ、わたしは彼を待ち望む」と。

۲۵ 25 خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است.

主はおのれを待ち望む者と、おのれを尋ね求める者にむかって恵みふかい。

۲۶ 26 خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد.

主の救を静かに待ち望むことは、良いことである。

۲۷ 27 برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد.

人が若い時にくびきを負うことは、良いことである。

۲۸ 28 به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است.

主がこれを負わせられるとき、ひとりすわって黙しているがよい。

۲۹ 29 دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد.

口をちりにつけよ、あるいはなお望みがあるであろう。

۳۰ 30 رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود.

おのれを撃つ者にほおを向け、満ち足りるまでに、はずかしめを受けよ。

۳۱ 31 زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود.

主はとこしえにこのような人を捨てられないからである。

۳۲ 32 زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود.

彼は悩みを与えられるが、そのいつくしみが豊かなので、またあわれみをたれられる。

۳۳ 33 چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد.

彼は心から人の子を苦しめ悩ますことをされないからである。

۳۴ 34 تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن،

地のすべての捕われ人を足の下に踏みにじり、

۳۵ 35 و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی،

いと高き者の前に人の公義をまげ、

۳۶ 36 و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست.

人の訴えをくつがえすことは、主のよみせられないことである。

۳۷ 37 کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد.

主が命じられたのでなければ、だれが命じて、その事の成ったことがあるか。

۳۸ 38 آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟

災もさいわいも、いと高き者の口から出るではないか。

۳۹ 39 پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟

生ける人はどうしてつぶやかねばならないのか、人は自分の罪の罰せられるのを、つぶやくことができようか。

۴۰ 40 راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم.

われわれは、自分の行いを調べ、かつ省みて、主に帰ろう。

۴۱ 41 دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم،

われわれは天にいます神にむかって、手と共に心をもあげよう。

۴۲ 42 (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.

「わたしたちは罪を犯し、そむきました、あなたはおゆるしになりませんでした。

۴۳ 43 خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی.

あなたは怒りをもってご自分をおおい、わたしたちを追い攻め、殺して、あわれまず、

۴۴ 44 خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد.

また雲をもってご自分をおおい、祈を通じないようにし、

۴۵ 45 ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.»

もろもろの民の中に、わたしたちをちりあくたとなさいました。

۴۶ 46 تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند.

敵はみなわたしたちをののしり、

۴۷ 47 خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است.

恐れと落し穴と、荒廃と滅亡とが、わたしたちに臨みました。

۴۸ 48 به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد.

わが民の娘の滅びによって、わたしの目には涙の川が流れています。

۴۹ 49 چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد.

わが目は絶えず涙を注ぎ出して、やむことなく、

۵۰ 50 تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند.

主が天から見おろして、顧みられる時にまで及ぶでしょう。

۵۱ 51 چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند.

わが目はわが町のすべての娘の最期のゆえに、わたしを痛ませます。

۵۲ 52 آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند.

ゆえなくわたしに敵する者どもによって、わたしは鳥のように追われました。

۵۳ 53 جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند.

彼らは生きているわたしを穴の中に投げ入れ、わたしの上に石を投げつけました。

۵۴ 54 آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم.

水はわたしの頭の上にあふれ、わたしは『断ち滅ぼされた』と言いました。

۵۵ 55 آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم.

主よ、わたしは深い穴からみ名を呼びました。

۵۶ 56 آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان!

あなたはわが声を聞かれました、『わが嘆きと叫びに耳をふさがないでください』。

۵۷ 57 در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس.

わたしがあなたに呼ばわったとき、あなたは近寄って、『恐れるな』と言われました。

۵۸ 58 ‌ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای!

主よ、あなたはわが訴えを取りあげて、わたしの命をあがなわれました。

۵۹ 59 ‌ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما!

主よ、あなたはわたしがこうむった不義をごらんになりました。わたしの訴えをおさばきください。

۶۰ 60 تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای.

あなたはわたしに対する彼らの報復と、陰謀とを、ことごとくごらんになりました。

۶۱ 61 ‌ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای!

主よ、あなたはわたしに対する彼らのそしりと、陰謀とを、ことごとく聞かれました。

۶۲ 62 سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ).

立ってわたしに逆らう者どものくちびると、その思いは、ひねもすわたしを攻めています。

۶۳ 63 نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام.

どうか、彼らのすわるをも、立つをも、みそなわしてください。わたしは彼らの歌となっています。

۶۴ 64 ‌ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان.

主よ、彼らの手のわざにしたがって、彼らに報い、

۶۵ 65 غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد!

彼らの心をかたくなにし、あなたののろいを彼らに注いでください。

۶۶ 66 ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن.

主よ、怒りをもって彼らを追い、天が下から彼らを滅ぼしてください」。