سوگنامه 3
| من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام. | ۱ 1 |
Io sono l'uomo che ha provato la miseria sotto la sferza della sua ira.
| او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی. | ۲ 2 |
Egli mi ha guidato, mi ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.
| به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. | ۳ 3 |
Solo contro di me egli ha volto e rivolto la sua mano tutto il giorno.
| گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. | ۴ 4 |
Egli ha consumato la mia carne e la mia pelle, ha rotto le mie ossa.
| به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. | ۵ 5 |
Ha costruito sopra di me, mi ha circondato di veleno e di affanno.
| مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. | ۶ 6 |
Mi ha fatto abitare in luoghi tenebrosi come i morti da lungo tempo.
| گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. | ۷ 7 |
Mi ha costruito un muro tutt'intorno, perché non potessi più uscire; ha reso pesanti le mie catene.
| و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. | ۸ 8 |
Anche se grido e invoco aiuto, egli soffoca la mia preghiera.
| راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. | ۹ 9 |
Ha sbarrato le mie vie con blocchi di pietra, ha ostruito i miei sentieri.
| او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد. | ۱۰ 10 |
Egli era per me un orso in agguato, un leone in luoghi nascosti.
| راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. | ۱۱ 11 |
Seminando di spine la mia via, mi ha lacerato, mi ha reso desolato.
| کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. | ۱۲ 12 |
Ha teso l'arco, mi ha posto come bersaglio alle sue saette.
| و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. | ۱۳ 13 |
Ha conficcato nei miei fianchi le frecce della sua faretra.
| من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام. | ۱۴ 14 |
Son diventato lo scherno di tutti i popoli, la loro canzone d'ogni giorno.
| مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. | ۱۵ 15 |
Mi ha saziato con erbe amare, mi ha dissetato con assenzio.
| دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. | ۱۶ 16 |
Mi ha spezzato con la sabbia i denti, mi ha steso nella polvere.
| تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، | ۱۷ 17 |
Son rimasto lontano dalla pace, ho dimenticato il benessere.
| و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. | ۱۸ 18 |
E dico: «E' sparita la mia gloria, la speranza che mi veniva dal Signore».
| مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. | ۱۹ 19 |
Il ricordo della mia miseria e del mio vagare è come assenzio e veleno.
| تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. | ۲۰ 20 |
Ben se ne ricorda e si accascia dentro di me la mia anima.
| و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. | ۲۱ 21 |
Questo intendo richiamare alla mia mente, e per questo voglio riprendere speranza.
| از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است. | ۲۲ 22 |
Le misericordie del Signore non sono finite, non è esaurita la sua compassione;
| آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست. | ۲۳ 23 |
esse son rinnovate ogni mattina, grande è la sua fedeltà.
| و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. | ۲۴ 24 |
«Mia parte è il Signore - io esclamo - per questo in lui voglio sperare».
| خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. | ۲۵ 25 |
Buono è il Signore con chi spera in lui, con l'anima che lo cerca.
| خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. | ۲۶ 26 |
E' bene aspettare in silenzio la salvezza del Signore.
| برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. | ۲۷ 27 |
E' bene per l'uomo portare il giogo fin dalla giovinezza.
| به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. | ۲۸ 28 |
Sieda costui solitario e resti in silenzio, poiché egli glielo ha imposto;
| دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. | ۲۹ 29 |
cacci nella polvere la bocca, forse c'è ancora speranza;
| رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. | ۳۰ 30 |
porga a chi lo percuote la sua guancia, si sazi di umiliazioni.
| زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. | ۳۱ 31 |
Poiché il Signore non rigetta mai...
| زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. | ۳۲ 32 |
Ma, se affligge, avrà anche pietà secondo la sua grande misericordia.
| چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. | ۳۳ 33 |
Poiché contro il suo desiderio egli umilia e affligge i figli dell'uomo.
| تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، | ۳۴ 34 |
Quando schiacciano sotto i loro piedi tutti i prigionieri del paese,
| و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، | ۳۵ 35 |
quando falsano i diritti di un uomo in presenza dell'Altissimo,
| و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. | ۳۶ 36 |
quando fan torto a un altro in una causa, forse non vede il Signore tutto ciò?
| کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. | ۳۷ 37 |
Chi mai ha parlato e la sua parola si è avverata, senza che il Signore lo avesse comandato?
| آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ | ۳۸ 38 |
Dalla bocca dell'Altissimo non procedono forse le sventure e il bene?
| پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ | ۳۹ 39 |
Perché si rammarica un essere vivente, un uomo, per i castighi dei suoi peccati?
| راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. | ۴۰ 40 |
«Esaminiamo la nostra condotta e scrutiamola, ritorniamo al Signore.
| دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، | ۴۱ 41 |
Innalziamo i nostri cuori al di sopra delle mani, verso Dio nei cieli.
| (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. | ۴۲ 42 |
Abbiamo peccato e siamo stati ribelli; tu non ci hai perdonato.
| خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. | ۴۳ 43 |
Ti sei avvolto nell'ira e ci hai perseguitati, hai ucciso senza pietà.
| خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. | ۴۴ 44 |
Ti sei avvolto in una nube, così che la supplica non giungesse fino a te.
| ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» | ۴۵ 45 |
Ci hai ridotti a spazzatura e rifiuto in mezzo ai popoli.
| تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. | ۴۶ 46 |
Han spalancato la bocca contro di noi tutti i nostri nemici.
| خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. | ۴۷ 47 |
Terrore e trabocchetto sono la nostra sorte, desolazione e rovina».
| به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. | ۴۸ 48 |
Rivoli di lacrime scorrono dai miei occhi, per la rovina della figlia del mio popolo.
| چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. | ۴۹ 49 |
Il mio occhio piange senza sosta perché non ha pace
| تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. | ۵۰ 50 |
finché non guardi e non veda il Signore dal cielo.
| چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند. | ۵۱ 51 |
Il mio occhio mi tormenta per tutte le figlie della mia città.
| آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند. | ۵۲ 52 |
Mi han dato la caccia come a un passero coloro che mi son nemici senza ragione.
| جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند. | ۵۳ 53 |
Mi han chiuso vivo nella fossa e han gettato pietre su di me.
| آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. | ۵۴ 54 |
Son salite le acque fin sopra il mio capo; io dissi: «E' finita per me».
| آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. | ۵۵ 55 |
Ho invocato il tuo nome, o Signore, dalla fossa profonda.
| آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! | ۵۶ 56 |
Tu hai udito la mia voce: «Non chiudere l'orecchio al mio sfogo».
| در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. | ۵۷ 57 |
Tu eri vicino quando ti invocavo, hai detto: «Non temere!».
| ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای! | ۵۸ 58 |
Tu hai difeso, Signore, la mia causa, hai riscattato la mia vita.
| ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما! | ۵۹ 59 |
Hai visto, o Signore, il torto che ho patito, difendi il mio diritto!
| تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای. | ۶۰ 60 |
Hai visto tutte le loro vendette, tutte le loro trame contro di me.
| ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای! | ۶۱ 61 |
Hai udito, Signore, i loro insulti, tutte le loro trame contro di me,
| سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ). | ۶۲ 62 |
i discorsi dei miei oppositori e le loro ostilità contro di me tutto il giorno.
| نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام. | ۶۳ 63 |
Osserva quando siedono e quando si alzano; io sono la loro beffarda canzone.
| ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. | ۶۴ 64 |
Rendi loro il contraccambio, o Signore, secondo l'opera delle loro mani.
| غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! | ۶۵ 65 |
Rendili duri di cuore, la tua maledizione su di loro!
| ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. | ۶۶ 66 |
Perseguitali nell'ira e distruggili sotto il cielo, Signore.
