سوگنامه 3
| من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام. | ۱ 1 |
Ich bin der Mann, der Elend gesehen durch die Rute seines Grimmes.
| او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی. | ۲ 2 |
Mich hat er geleitet und geführt in Finsternis und Dunkel.
| به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. | ۳ 3 |
Nur gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand den ganzen Tag.
| گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. | ۴ 4 |
Er hat verfallen lassen mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine hat er zerschlagen.
| به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. | ۵ 5 |
Bitterkeit und Mühsal hat er wider mich gebaut und mich damit umringt.
| مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. | ۶ 6 |
Er ließ mich wohnen in Finsternissen, gleich den Toten der Urzeit.
| گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. | ۷ 7 |
Er hat mich umzäunt, daß ich nicht herauskommen kann; er hat schwer gemacht meine Fesseln.
| و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. | ۸ 8 |
Wenn ich auch schreie und rufe, so hemmt er mein Gebet.
| راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. | ۹ 9 |
Meine Wege hat er mit Quadern vermauert, meine Pfade umgekehrt.
| او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد. | ۱۰ 10 |
Ein lauernder Bär ist er mir, ein Löwe im Versteck.
| راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. | ۱۱ 11 |
Er hat mir die Wege entzogen und hat mich zerfleischt, mich verwüstet.
| کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. | ۱۲ 12 |
Er hat seinen Bogen gespannt und mich wie ein Ziel dem Pfeile hingestellt.
| و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. | ۱۳ 13 |
Er ließ in meine Nieren dringen die Söhne seines Köchers.
| من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام. | ۱۴ 14 |
Meinem ganzen Volke bin ich zum Gelächter geworden, bin ihr Saitenspiel den ganzen Tag.
| مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. | ۱۵ 15 |
Mit Bitterkeiten hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.
| دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. | ۱۶ 16 |
Und er hat mit Kies meine Zähne zermalmt, hat mich niedergedrückt in die Asche.
| تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، | ۱۷ 17 |
Und du verstießest meine Seele vom Frieden, ich habe des Guten vergessen.
| و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. | ۱۸ 18 |
Und ich sprach: Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf Jehova.
| مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. | ۱۹ 19 |
Gedenke meines Elends und meines Umherirrens, des Wermuts und der Bitterkeit!
| تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. | ۲۰ 20 |
Beständig denkt meine Seele daran und ist niedergebeugt in mir.
| و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. | ۲۱ 21 |
Dies will ich mir zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:
| از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است. | ۲۲ 22 |
Es sind die Gütigkeiten Jehovas, daß wir nicht aufgerieben sind; denn seine Erbarmungen sind nicht zu Ende;
| آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست. | ۲۳ 23 |
sie sind alle Morgen neu, deine Treue ist groß.
| و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. | ۲۴ 24 |
Jehova ist mein Teil, sagt meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
| خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. | ۲۵ 25 |
Gütig ist Jehova gegen die, welche auf ihn harren, gegen die Seele, die nach ihm trachtet.
| خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. | ۲۶ 26 |
Es ist gut, daß man still warte auf die Rettung Jehovas.
| برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. | ۲۷ 27 |
Es ist dem Manne gut, daß er das Joch in seiner Jugend trage.
| به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. | ۲۸ 28 |
Er sitze einsam und schweige, weil er es ihm auferlegt hat;
| دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. | ۲۹ 29 |
er lege seinen Mund in den Staub; vielleicht gibt es Hoffnung.
| رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. | ۳۰ 30 |
Dem, der ihn schlägt, reiche er den Backen dar, werde mit Schmach gesättigt.
| زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. | ۳۱ 31 |
Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;
| زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. | ۳۲ 32 |
sondern wenn er betrübt hat, erbarmt er sich nach der Menge seiner Gütigkeiten.
| چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. | ۳۳ 33 |
Denn nicht von Herzen plagt und betrübt er die Menschenkinder.
| تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، | ۳۴ 34 |
Daß man alle Gefangenen der Erde unter seinen Füßen zertrete,
| و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، | ۳۵ 35 |
das Recht eines Mannes beuge vor dem Angesicht des Höchsten,
| و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. | ۳۶ 36 |
einem Menschen Unrecht tue in seiner Streitsache: Sollte der Herr nicht darauf achten?
| کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. | ۳۷ 37 |
Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?
| آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ | ۳۸ 38 |
Das Böse und das Gute, geht es nicht aus dem Munde des Höchsten hervor?
| پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ | ۳۹ 39 |
Was beklagt sich der lebende Mensch? Über seine Sünden beklage sich der Mann!
| راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. | ۴۰ 40 |
Prüfen und erforschen wir unsere Wege, und laßt uns zu Jehova umkehren!
| دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، | ۴۱ 41 |
Laßt uns unser Herz samt den Händen erheben zu Gott im Himmel!
| (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. | ۴۲ 42 |
Wir, wir sind abgefallen und sind widerspenstig gewesen; du hast nicht vergeben.
| خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. | ۴۳ 43 |
Du hast dich in Zorn gehüllt und hast uns verfolgt; du hast hingemordet ohne Schonung.
| خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. | ۴۴ 44 |
Du hast dich in eine Wolke gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdrang.
| ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» | ۴۵ 45 |
Du hast uns zum Kehricht und zum Ekel gemacht inmitten der Völker.
| تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. | ۴۶ 46 |
Alle unsere Feinde haben ihren Mund gegen uns aufgesperrt.
| خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. | ۴۷ 47 |
Grauen und Grube sind über uns gekommen, Verwüstung und Zertrümmerung.
| به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. | ۴۸ 48 |
Mit Wasserbächen rinnt mein Auge wegen der Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.
| چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. | ۴۹ 49 |
Mein Auge ergießt sich ruhelos und ohne Rast,
| تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. | ۵۰ 50 |
bis Jehova vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.
| چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند. | ۵۱ 51 |
Mein Auge schmerzt mich wegen aller Töchter meiner Stadt.
| آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند. | ۵۲ 52 |
Wie einen Vogel haben mich heftig gejagt, die ohne Ursache meine Feinde sind.
| جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند. | ۵۳ 53 |
Sie haben mein Leben in die Grube hinein vernichtet und Steine auf mich geworfen.
| آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. | ۵۴ 54 |
Wasser strömten über mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten!
| آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. | ۵۵ 55 |
Jehova, ich habe deinen Namen angerufen aus der tiefsten Grube.
| آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! | ۵۶ 56 |
Du hast meine Stimme gehört; verbirg dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, meinem Schreien!
| در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. | ۵۷ 57 |
Du hast dich genaht an dem Tage, da ich dich anrief; du sprachst: Fürchte dich nicht!
| ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای! | ۵۸ 58 |
Herr, du hast die Rechtssachen meiner Seele geführt, hast mein Leben erlöst.
| ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما! | ۵۹ 59 |
Jehova, du hast meine Bedrückung gesehen; verhilf mir zu meinem Rechte!
| تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای. | ۶۰ 60 |
Du hast gesehen alle ihre Rache, alle ihre Anschläge gegen mich.
| ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای! | ۶۱ 61 |
Jehova, du hast ihr Schmähen gehört, alle ihre Anschläge wider mich,
| سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ). | ۶۲ 62 |
das Gerede derer, die wider mich aufgestanden sind, und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.
| نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام. | ۶۳ 63 |
Schaue an ihr Sitzen und ihr Aufstehen! Ich bin ihr Saitenspiel.
| ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. | ۶۴ 64 |
Jehova, erstatte ihnen Vergeltung nach dem Werke ihrer Hände!
| غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! | ۶۵ 65 |
Gib ihnen Verblendung des Herzens, dein Fluch komme über sie!
| ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. | ۶۶ 66 |
Verfolge sie im Zorne und tilge sie unter Jehovas Himmel hinweg!
