ایّوب 9
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ 1 |
Giobbe rispose dicendo:
| «یقین می‌دانم که چنین است. لیکن انسان نزد خدا چگونه عادل شمرده شود؟ | ۲ 2 |
In verità io so che è così: e come può un uomo aver ragione innanzi a Dio?
| اگر بخواهد با وی منازعه نماید، یکی از هزار او را جواب نخواهد داد. | ۳ 3 |
Se uno volesse disputare con lui, non gli risponderebbe una volta su mille.
| اودر ذهن حکیم و در قوت تواناست. کیست که با اومقاومت کرده و کامیاب شده باشد؟ | ۴ 4 |
Saggio di mente, potente per la forza, chi s'è opposto a lui ed è rimasto salvo?
| آنکه کوههارا منتقل می‌سازد و نمی فهمند، و در غضب خویش آنها را واژگون می‌گرداند، | ۵ 5 |
Sposta le montagne e non lo sanno, egli nella sua ira le sconvolge.
| که زمین را ازمکانش می‌جنباند، و ستونهایش متزلزل می‌شود. | ۶ 6 |
Scuote la terra dal suo posto e le sue colonne tremano.
| که آفتاب را امر می‌فرماید و طلوع نمی کند وستارگان را مختوم می‌سازد. | ۷ 7 |
Comanda al sole ed esso non sorge e alle stelle pone il suo sigillo.
| که به تنهایی، آسمانها را پهن می‌کند و بر موجهای دریامی خرامد. | ۸ 8 |
Egli da solo stende i cieli e cammina sulle onde del mare.
| که دب اکبر و جبار و ثریا را آفرید، و برجهای جنوب را | ۹ 9 |
Crea l'Orsa e l'Orione, le Pleiadi e i penetrali del cielo australe.
| که کارهای عظیم بی‌قیاس را می‌کند و کارهای عجیب بی‌شمار را. | ۱۰ 10 |
Fa cose tanto grandi da non potersi indagare, meraviglie da non potersi contare.
| اینک از من می‌گذرد و او را نمی بینم، و عبور می‌کند واو را احساس نمی نمایم. | ۱۱ 11 |
Ecco, mi passa vicino e non lo vedo, se ne va e di lui non m'accorgo.
| اینک او می‌رباید وکیست که او را منع نماید؟ و کیست که به او تواندگفت: چه می‌کنی؟ | ۱۲ 12 |
Se rapisce qualcosa, chi lo può impedire? Chi gli può dire: «Che fai?».
| خدا خشم خود را بازنمی دارد و مددکاران رحب زیر او خم می‌شوند. | ۱۳ 13 |
Dio non ritira la sua collera: sotto di lui sono fiaccati i sostenitori di Raab.
| «پس به طریق اولی، من کیستم که او راجواب دهم و سخنان خود را بگزینم تا با اومباحثه نمایم؟ | ۱۴ 14 |
Tanto meno io potrei rispondergli, trovare parole da dirgli!
| که اگر عادل می‌بودم، او راجواب نمی دادم، بلکه نزد داور خود استغاثه می‌نمودم. | ۱۵ 15 |
Se avessi anche ragione, non risponderei, al mio giudice dovrei domandare pietà.
| اگر او را می‌خواندم و مرا جواب می‌داد، باور نمی کردم که آواز مرا شنیده است. | ۱۶ 16 |
Se io lo invocassi e mi rispondesse, non crederei che voglia ascoltare la mia voce.
| زیرا که مرا به تندبادی خرد می‌کند و بی‌سبب، زخمهای مرا بسیار می‌سازد. | ۱۷ 17 |
Egli con una tempesta mi schiaccia, moltiplica le mie piaghe senza ragione,
| مرا نمی گذارد که نفس بکشم، بلکه مرا به تلخیها پر می‌کند. | ۱۸ 18 |
non mi lascia riprendere il fiato, anzi mi sazia di amarezze.
| اگردرباره قوت سخن گوییم، اینک او قادر است؛ واگر درباره انصاف، کیست که وقت را برای من تعیین کند؟ | ۱۹ 19 |
Se si tratta di forza, è lui che dà il vigore; se di giustizia, chi potrà citarlo?
| اگر عادل می‌بودم دهانم مرا مجرم می‌ساخت، و اگر کامل می‌بودم مرا فاسق می‌شمرد. | ۲۰ 20 |
Se avessi ragione, il mio parlare mi condannerebbe; se fossi innocente, egli proverebbe che io sono reo.
| اگر کامل هستم، خویشتن رانمی شناسم، و جان خود را مکروه می‌دارم. | ۲۱ 21 |
Sono innocente? Non lo so neppure io, detesto la mia vita!
| این امر برای همه یکی است. بنابراین می‌گویم که اوصالح است و شریر را هلاک می‌سازد. | ۲۲ 22 |
Per questo io dico: «E' la stessa cosa»: egli fa perire l'innocente e il reo!
| اگرتازیانه ناگهان بکشد، به امتحان بی‌گناهان استهزامی کند. | ۲۳ 23 |
Se un flagello uccide all'improvviso, della sciagura degli innocenti egli ride.
| جهان به‌دست شریران داده شده است و روی حاکمانش را می‌پوشاند. پس اگر چنین نیست، کیست که می‌کند؟ | ۲۴ 24 |
La terra è lasciata in balìa del malfattore: egli vela il volto dei suoi giudici; se non lui, chi dunque sarà?
| و روزهایم از پیک تیزرفتار تندروتر است، می‌گریزد و نیکویی رانمی بیند. | ۲۵ 25 |
I miei giorni passano più veloci d'un corriere, fuggono senza godere alcun bene,
| مثل کشتیهای تیزرفتار می‌گریزد و مثل عقاب که بر شکار فرود آید. | ۲۶ 26 |
volano come barche di giunchi, come aquila che piomba sulla preda.
| اگر فکر کنم که ناله خود را فراموش کنم و ترش رویی خود رادور کرده، گشاده رو شوم، | ۲۷ 27 |
Se dico: «Voglio dimenticare il mio gemito, cambiare il mio volto ed essere lieto»,
| از تمامی مشقتهای خود می‌ترسم و می‌دانم که مرا بی‌گناه نخواهی شمرد، | ۲۸ 28 |
mi spavento per tutti i miei dolori; so bene che non mi dichiarerai innocente.
| چونکه ملزم خواهم شد. پس چرا بیجازحمت بکشم؟ | ۲۹ 29 |
Se sono colpevole, perché affaticarmi invano?
| اگر خویشتن را به آب برف غسل دهم، و دستهای خود را به اشنان پاک کنم، | ۳۰ 30 |
Anche se mi lavassi con la neve e pulissi con la soda le mie mani,
| آنگاه مرا در لجن فرو می‌بری، و رختهایم مرامکروه می‌دارد. | ۳۱ 31 |
allora tu mi tufferesti in un pantano e in orrore mi avrebbero le mie vesti.
| زیرا که او مثل من انسان نیست که او را جواب بدهم و با هم به محاکمه بیاییم. | ۳۲ 32 |
Poiché non è uomo come me, che io possa rispondergli: «Presentiamoci alla pari in giudizio».
| در میان ما حکمی نیست که بر هر دوی مادست بگذارد. | ۳۳ 33 |
Non c'è fra noi due un arbitro che ponga la mano su noi due.
| کاش که عصای خود را از من بردارد، و هیبت او مرا نترساند. | ۳۴ 34 |
Allontani da me la sua verga sì che non mi spaventi il suo terrore:
| آنگاه سخن می‌گفتم و از او نمی ترسیدم، لیکن من در خودچنین نیستم. | ۳۵ 35 |
allora io potrò parlare senza temerlo, perché così non sono in me stesso.
