ایّوب 9

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Tetapi Ayub menjawab:

۲ 2 «یقین می‌دانم که چنین است. لیکن انسان نزد خدا چگونه عادل شمرده شود؟

"Sungguh, aku tahu, bahwa demikianlah halnya, masakan manusia benar di hadapan Allah?

۳ 3 اگر بخواهد با وی منازعه نماید، یکی از هزار او را جواب نخواهد داد.

Jikalau ia ingin beperkara dengan Allah satu dari seribu kali ia tidak dapat membantah-Nya.

۴ 4 اودر ذهن حکیم و در قوت تواناست. کیست که با اومقاومت کرده و کامیاب شده باشد؟

Allah itu bijak dan kuat, siapakah dapat berkeras melawan Dia, dan tetap selamat?

۵ 5 آنکه کوههارا منتقل می‌سازد و نمی فهمند، و در غضب خویش آنها را واژگون می‌گرداند،

Dialah yang memindahkan gunung-gunung dengan tidak diketahui orang, yang membongkar-bangkirkannya dalam murka-Nya;

۶ 6 که زمین را ازمکانش می‌جنباند، و ستونهایش متزلزل می‌شود.

yang menggeserkan bumi dari tempatnya, sehingga tiangnya bergoyang-goyang;

۷ 7 که آفتاب را امر می‌فرماید و طلوع نمی کند وستارگان را مختوم می‌سازد.

yang memberi perintah kepada matahari, sehingga tidak terbit, dan mengurung bintang-bintang dengan meterai;

۸ 8 که به تنهایی، آسمانها را پهن می‌کند و بر موجهای دریامی خرامد.

yang seorang diri membentangkan langit, dan melangkah di atas gelombang-gelombang laut;

۹ 9 که دب اکبر و جبار و ثریا را آفرید، و برجهای جنوب را

yang menjadikan bintang Biduk, bintang Belantik, bintang Kartika, dan gugusan-gugusan bintang Ruang Selatan;

۱۰ 10 که کارهای عظیم بی‌قیاس را می‌کند و کارهای عجیب بی‌شمار را.

yang melakukan perbuatan-perbuatan besar yang tidak terduga, dan keajaiban-keajaiban yang tidak terbilang banyaknya.

۱۱ 11 اینک از من می‌گذرد و او را نمی بینم، و عبور می‌کند واو را احساس نمی نمایم.

Apabila Ia melewati aku, aku tidak melihat-Nya, dan bila Ia lalu, aku tidak mengetahui.

۱۲ 12 اینک او می‌رباید وکیست که او را منع نماید؟ و کیست که به او تواندگفت: چه می‌کنی؟

Apabila Ia merampas, siapa akan menghalangi-Nya? Siapa akan menegur-Nya: Apa yang Kaulakukan?

۱۳ 13 خدا خشم خود را بازنمی دارد و مددکاران رحب زیر او خم می‌شوند.

Allah tidak menahani murka-Nya, di bawah kuasa-Nya para pembantu Rahab membungkuk;

۱۴ 14 «پس به طریق اولی، من کیستم که او راجواب دهم و سخنان خود را بگزینم تا با اومباحثه نمایم؟

lebih-lebih aku, bagaimana aku dapat membantah Dia, memilih kata-kataku di hadapan Dia?

۱۵ 15 که اگر عادل می‌بودم، او راجواب نمی دادم، بلکه نزد داور خود استغاثه می‌نمودم.

Walaupun aku benar, aku tidak mungkin membantah Dia, malah aku harus memohon belas kasihan kepada yang mendakwa aku.

۱۶ 16 اگر او را می‌خواندم و مرا جواب می‌داد، باور نمی کردم که آواز مرا شنیده است.

Bila aku berseru, Ia menjawab; aku tidak dapat percaya, bahwa Ia sudi mendengarkan suaraku;

۱۷ 17 زیرا که مرا به تندبادی خرد می‌کند و بی‌سبب، زخمهای مرا بسیار می‌سازد.

Dialah yang meremukkan aku dalam angin ribut, yang memperbanyak lukaku dengan tidak semena-mena,

۱۸ 18 مرا نمی گذارد که نفس بکشم، بلکه مرا به تلخیها پر می‌کند.

yang tidak membiarkan aku bernafas, tetapi mengenyangkan aku dengan kepahitan.

۱۹ 19 اگردرباره قوت سخن گوییم، اینک او قادر است؛ واگر درباره انصاف، کیست که وقت را برای من تعیین کند؟

Jika mengenai kekuatan tenaga, Dialah yang mempunyai! Jika mengenai keadilan, siapa dapat menggugat Dia?

۲۰ 20 اگر عادل می‌بودم دهانم مرا مجرم می‌ساخت، و اگر کامل می‌بودم مرا فاسق می‌شمرد.

Sekalipun aku benar, mulutku sendiri akan menyatakan aku tidak benar; sekalipun aku tidak bersalah, Ia akan menyatakan aku bersalah.

۲۱ 21 اگر کامل هستم، خویشتن رانمی شناسم، و جان خود را مکروه می‌دارم.

Aku tidak bersalah! Aku tidak pedulikan diriku, aku tidak hiraukan hidupku!

۲۲ 22 این امر برای همه یکی است. بنابراین می‌گویم که اوصالح است و شریر را هلاک می‌سازد.

Semuanya itu sama saja, itulah sebabnya aku berkata: yang tidak bersalah dan yang bersalah kedua-duanya dibinasakan-Nya.

۲۳ 23 اگرتازیانه ناگهان بکشد، به امتحان بی‌گناهان استهزامی کند.

Bila cemeti-Nya membunuh dengan tiba-tiba, Ia mengolok-olok keputusasaan orang yang tidak bersalah.

۲۴ 24 جهان به‌دست شریران داده شده است و روی حاکمانش را می‌پوشاند. پس اگر چنین نیست، کیست که می‌کند؟

Bumi telah diserahkan ke dalam tangan orang fasik, dan mata para hakimnya telah ditutup-Nya; kalau bukan oleh Dia, oleh siapa lagi?

۲۵ 25 و روزهایم از پیک تیزرفتار تندروتر است، می‌گریزد و نیکویی رانمی بیند.

Hari-hariku berlalu lebih cepat dari pada seorang pelari, lenyap tanpa melihat bahagia,

۲۶ 26 مثل کشتیهای تیزرفتار می‌گریزد و مثل عقاب که بر شکار فرود آید.

meluncur lewat laksana perahu dari pandan, seperti rajawali yang menyambar mangsanya.

۲۷ 27 اگر فکر کنم که ناله خود را فراموش کنم و ترش رویی خود رادور کرده، گشاده رو شوم،

Bila aku berpikir: Aku hendak melupakan keluh kesahku, mengubah air mukaku, dan bergembira,

۲۸ 28 از تمامی مشقتهای خود می‌ترسم و می‌دانم که مرا بی‌گناه نخواهی شمرد،

maka takutlah aku kepada segala kesusahanku; aku tahu, bahwa Engkau tidak akan menganggap aku tidak bersalah.

۲۹ 29 چونکه ملزم خواهم شد. پس چرا بیجازحمت بکشم؟

Aku dinyatakan bersalah, apa gunanya aku menyusahkan diri dengan sia-sia?

۳۰ 30 اگر خویشتن را به آب برف غسل دهم، و دستهای خود را به اشنان پاک کنم،

Walaupun aku membasuh diriku dengan salju dan mencuci tanganku dengan sabun,

۳۱ 31 آنگاه مرا در لجن فرو می‌بری، و رختهایم مرامکروه می‌دارد.

namun Engkau akan membenamkan aku dalam lumpur, sehingga pakaianku merasa jijik terhadap aku.

۳۲ 32 زیرا که او مثل من انسان نیست که او را جواب بدهم و با هم به محاکمه بیاییم.

Karena Dia bukan manusia seperti aku, sehingga aku dapat menjawab-Nya: Mari bersama-sama menghadap pengadilan.

۳۳ 33 در میان ما حکمی نیست که بر هر دوی مادست بگذارد.

Tidak ada wasit di antara kami, yang dapat memegang kami berdua!

۳۴ 34 کاش که عصای خود را از من بردارد، و هیبت او مرا نترساند.

Biarlah Ia menyingkirkan pentung-Nya dari padaku, jangan aku ditimpa kegentaran terhadap Dia,

۳۵ 35 آنگاه سخن می‌گفتم و از او نمی ترسیدم، لیکن من در خودچنین نیستم.

maka aku akan berbicara tanpa rasa takut terhadap Dia, karena aku tidak menyadari kesalahanku."