ایّوب 8

۱ 1 پس بلدد شوحی در جواب گفت:

Respondens autem Baldad Suhites, dixit:

۲ 2 «تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟

Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?

۳ 3 آیا خداوندداوری را منحرف سازد؟ یا قادر مطلق انصاف رامنحرف نماید؟

Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?

۴ 4 چون فرزندان تو به او گناه ورزیدند، ایشان را به‌دست عصیان ایشان تسلیم نمود.

Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:

۵ 5 اگر تو به جد و جهد خدا را طلب می‌کردی و نزد قادر مطلق تضرع می‌نمودی،

Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:

۶ 6 اگر پاک و راست می‌بودی، البته برای تو بیدارمی شد، و مسکن عدالت تو را برخوردارمی ساخت.

Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:

۷ 7 و اگر‌چه ابتدایت صغیر می‌بود، عاقبت تو بسیار رفیع می‌گردید.

In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.

۸ 8 زیرا که ازقرنهای پیشین سوال کن، و به آنچه پدران ایشان تفحص کردند توجه نما،

Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:

۹ 9 چونکه ما دیروزی هستیم و هیچ نمی دانیم، و روزهای ما سایه‌ای برروی زمین است.

(Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)

۱۰ 10 آیا ایشان تو را تعلیم ندهند وبا تو سخن نرانند؟ و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟

Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.

۱۱ 11 آیا نی، بی‌خلاب می‌روید، یا قصب، بی‌آب نمو می‌کند؟

Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?

۱۲ 12 هنگامی که هنوز سبزاست و بریده نشده، پیش از هر گیاه خشک می‌شود.

Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:

۱۳ 13 همچنین است راه جمیع فراموش کنندگان خدا. و امید ریاکار ضایع می شود،

Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:

۱۴ 14 که امید او منقطع می‌شود، واعتمادش خانه عنکبوت است.

Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.

۱۵ 15 بر خانه خودتکیه می‌کند و نمی ایستد، به آن متمسک می‌شودو لیکن قایم نمی ماند.

Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:

۱۶ 16 پیش روی آفتاب، تر وتازه می‌شود و شاخه هایش در باغش پهن می‌گردد.

Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.

۱۷ 17 ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته می‌شود، و بر سنگلاخ نگاه می‌کند.

Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.

۱۸ 18 اگر ازجای خود کنده شود، او را انکار کرده، می‌گوید: تو را نمی بینم.

Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.

۱۹ 19 اینک خوشی طریقش همین است و دیگران از خاک خواهند رویید.

Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.

۲۰ 20 هماناخدا مرد کامل را حقیر نمی شمارد، و شریر رادستگیری نمی نماید،

Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:

۲۱ 21 تا دهان تو را از خنده پرکند، و لبهایت را از آواز شادمانی.

Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.

۲۲ 22 خصمان توبه خجالت ملبس خواهند شد، و خیمه شریران نابود خواهد گردید.»

Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.