ایّوب 8

۱ 1 پس بلدد شوحی در جواب گفت:

Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:

۲ 2 «تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟

Hoe lang nog gaat ge zó voort, En zullen uw woorden als een stormwind loeien?

۳ 3 آیا خداوندداوری را منحرف سازد؟ یا قادر مطلق انصاف رامنحرف نماید؟

Zou God het recht soms verkrachten, De Almachtige de gerechtigheid schenden:

۴ 4 چون فرزندان تو به او گناه ورزیدند، ایشان را به‌دست عصیان ایشان تسلیم نمود.

Wanneer uw kinderen tegen Hem hebben gezondigd, Dan heeft Hij hun slechts hun misdaad vergolden!

۵ 5 اگر تو به جد و جهد خدا را طلب می‌کردی و نزد قادر مطلق تضرع می‌نمودی،

Maar als gij uw toevlucht neemt tot God, En rein en oprecht tot den Almachtige smeekt:

۶ 6 اگر پاک و راست می‌بودی، البته برای تو بیدارمی شد، و مسکن عدالت تو را برخوردارمی ساخت.

Dan zal Hij van stonde af over u waken, En schenkt Hij u weer een rechtschapen gezin;

۷ 7 و اگر‌چه ابتدایت صغیر می‌بود، عاقبت تو بسیار رفیع می‌گردید.

Dan schijnt uw vroeger lot slechts gering, Wordt ver door uw nieuwe staat overtroffen.

۸ 8 زیرا که ازقرنهای پیشین سوال کن، و به آنچه پدران ایشان تفحص کردند توجه نما،

Ja, vraag het maar aan het voorgeslacht Geef acht op de bevinding van hun vaderen!

۹ 9 چونکه ما دیروزی هستیم و هیچ نمی دانیم، و روزهای ما سایه‌ای برروی زمین است.

Want wij zijn van gisteren, en weten niets, Ons leven op aarde is enkel een schaduw;

۱۰ 10 آیا ایشان تو را تعلیم ندهند وبا تو سخن نرانند؟ و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟

Maar zij zullen u leren, het u vertellen, En woorden spreken uit hun hart:

۱۱ 11 آیا نی، بی‌خلاب می‌روید، یا قصب، بی‌آب نمو می‌کند؟

Schiet het riet op buiten het moeras, Groeien de biezen buiten het water?

۱۲ 12 هنگامی که هنوز سبزاست و بریده نشده، پیش از هر گیاه خشک می‌شود.

Het wordt afgesneden, terwijl het nog bloeit, En verdort vóór ieder ander gewas:

۱۳ 13 همچنین است راه جمیع فراموش کنندگان خدا. و امید ریاکار ضایع می شود،

Zo vergaat het allen, die God vergeten, Wordt de hoop van de bozen te schande!

۱۴ 14 که امید او منقطع می‌شود، واعتمادش خانه عنکبوت است.

Een herfstdraad is zijn vertrouwen, Zijn toeverlaat een spinneweb;

۱۵ 15 بر خانه خودتکیه می‌کند و نمی ایستد، به آن متمسک می‌شودو لیکن قایم نمی ماند.

Hij steunt op zijn web, maar dit houdt het niet uit, Hij grijpt het vast, maar het houdt geen stand.

۱۶ 16 پیش روی آفتاب، تر وتازه می‌شود و شاخه هایش در باغش پهن می‌گردد.

Vol sappen staat hij in de zon, Zijn ranken verspreiden zich over zijn hof;

۱۷ 17 ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته می‌شود، و بر سنگلاخ نگاه می‌کند.

Zijn wortels kronkelen zich over het grint, En tussen de stenen grijpt hij zich vast.

۱۸ 18 اگر ازجای خود کنده شود، او را انکار کرده، می‌گوید: تو را نمی بینم.

Maar rukt men hem weg van zijn plaats, Dan verloochent ze hem: ik heb u nooit gezien!

۱۹ 19 اینک خوشی طریقش همین است و دیگران از خاک خواهند رویید.

Zo vergaat zijn leven door de mot Uit het stof ervan schieten anderen op.

۲۰ 20 هماناخدا مرد کامل را حقیر نمی شمارد، و شریر رادستگیری نمی نماید،

Neen, God verwerpt den brave niet, En reikt den boze geen hand.

۲۱ 21 تا دهان تو را از خنده پرکند، و لبهایت را از آواز شادمانی.

Nog wordt uw mond met lachen vervuld, En uw lippen met jubel;

۲۲ 22 خصمان توبه خجالت ملبس خواهند شد، و خیمه شریران نابود خواهد گردید.»

Maar uw haters worden met schande bedekt, De tent der bozen verdwijnt!