ایّوب 6
| و ایوب جواب داده، گفت: | ۱ 1 |
But Job answered and said,
| «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند. | ۲ 2 |
Oh that my grief were thoroughly weighed, and my calamity laid in the balances together!
| زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد. | ۳ 3 |
For now it would be heavier than the sand of the sea: therefore my words are swallowed up.
| زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند. | ۴ 4 |
For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof drinks up my spirit: the terrors of God do set themselves in array against me.
| آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟ | ۵ 5 |
Does the wild ass bray when he has grass? or lows the ox over his fodder?
| آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟ | ۶ 6 |
Can that which is unpleasing be eaten without salt? or is there any taste in the white of an egg?
| جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است. | ۷ 7 |
The things that my soul refused to touch are as my sorrowful food.
| «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد! | ۸ 8 |
Oh that I might have my request; and that God would grant me the thing that I long for!
| و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد! | ۹ 9 |
Even that it would please God to destroy me; that he would let loose his hand, and cut me off!
| آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم. | ۱۰ 10 |
Then should I yet have comfort; yea, I would harden myself in sorrow: let him not spare; for I have not concealed the words of the Holy One.
| من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟ | ۱۱ 11 |
What is my strength, that I should hope? and what is mine end, that I should prolong my life?
| آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟ | ۱۲ 12 |
Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
| آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟ | ۱۳ 13 |
Is not my help in me? and is wisdom driven quite from me?
| حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید. | ۱۴ 14 |
To him that is afflicted pity should be showed from his friend; but he forsakes the fear of the Almighty.
| اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند. | ۱۵ 15 |
My brethren have dealt deceitfully as a brook, and as the stream of brooks they pass away;
| که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است. | ۱۶ 16 |
Which are blackish by reason of the ice, and wherein the snow is hid:
| وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند. | ۱۷ 17 |
What time they wax warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place.
| کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند. | ۱۸ 18 |
The paths of their way are turned aside; they go to nothing, and perish.
| کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند. | ۱۹ 19 |
The troops of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.
| از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند. | ۲۰ 20 |
They were confounded because they had hoped; they came thither, and were ashamed.
| زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید. | ۲۱ 21 |
For now all of you are nothing; all of you see my casting down, and are afraid.
| آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟ | ۲۲ 22 |
Did I say, Bring unto me? or, Give a reward for me of your substance?
| یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟ | ۲۳ 23 |
Or, Deliver me from the enemy's hand? or, Redeem me from the hand of the mighty?
| «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم. | ۲۴ 24 |
Teach me, and I will hold my tongue: and cause me to understand wherein I have erred.
| سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟ | ۲۵ 25 |
How forcible are right words! but what does your arguing reprove?
| آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟ | ۲۶ 26 |
Do all of you imagine to reprove words, and the speeches of one that is desperate, which are as wind?
| یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید. | ۲۷ 27 |
Yea, all of you overwhelm the fatherless, and all of you dig a pit for your friend.
| پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت. | ۲۸ 28 |
Now therefore be content, look upon me; for it is evident unto you if I lie.
| برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است. | ۲۹ 29 |
Return, I pray you, let it not be iniquity; yea, return again, my righteousness is in it.
| آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟ | ۳۰ 30 |
Is there iniquity in my tongue? cannot my taste discern perverse things?
