ایّوب 6
| و ایوب جواب داده، گفت: | ۱ 1 |
Maar Job antwoordde en zeide:
| «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند. | ۲ 2 |
Och, of mijn verdriet recht gewogen wierd, en men mijn ellende samen in een weegschaal ophief!
| زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد. | ۳ 3 |
Want het zou nu zwaarder zijn dan het zand der zeeen; daarom worden mijn woorden opgezwolgen.
| زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند. | ۴ 4 |
Want de pijlen des Almachtigen zijn in mij, welker vurig venijn mijn geest uitdrinkt; de verschrikkingen Gods rusten zich tegen mij.
| آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟ | ۵ 5 |
Rochelt ook de woudezel bij het jonge gras? Loeit de os bij zijn voeder?
| آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟ | ۶ 6 |
Wordt ook het onsmakelijke gegeten zonder zout? Is er smaak in het witte des dooiers?
| جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است. | ۷ 7 |
Mijn ziel weigert uw woorden aan te roeren; die zijn als mijn laffe spijze.
| «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد! | ۸ 8 |
Och, of mijn begeerte kwame, en dat God mijn verwachting gave;
| و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد! | ۹ 9 |
En dat het Gode beliefde, dat Hij mij verbrijzelde, Zijn hand losliet, en een einde met mij maakte!
| آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم. | ۱۰ 10 |
Dat zou nog mijn troost zijn, en zou mij verkwikken in den weedom, zo Hij niet spaarde; want ik heb de redenen des Heiligen niet verborgen gehouden.
| من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟ | ۱۱ 11 |
Wat is mijn kracht, dat ik hopen zou? Of welk is mijn einde, dat ik mijn leven verlengen zou?
| آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟ | ۱۲ 12 |
Is mijn kracht stenen kracht? Is mijn vlees staal?
| آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟ | ۱۳ 13 |
Is dan mijn hulp niet in mij, en is de wijsheid uit mij verdreven?
| حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید. | ۱۴ 14 |
Aan hem, die versmolten is, zou van zijn vriend weldadigheid geschieden; of hij zou de vreze des Almachtigen verlaten.
| اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند. | ۱۵ 15 |
Mijn broeders hebben trouwelooslijk gehandeld als een beek; als de storting der beken gaan zij door;
| که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است. | ۱۶ 16 |
Die verdonkerd zijn van het ijs, en in dewelke de sneeuw zich verbergt.
| وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند. | ۱۷ 17 |
Ten tijde, als zij van hitte vervlieten, worden zij uitgedelgd; als zij warm worden, verdwijnen zij uit haar plaats.
| کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند. | ۱۸ 18 |
De gangen haars wegs wenden zich ter zijde af; zij lopen op in het woeste, en vergaan.
| کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند. | ۱۹ 19 |
De reizigers van Thema zien ze, de wandelaars van Scheba wachten op haar.
| از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند. | ۲۰ 20 |
Zij worden beschaamd, omdat elkeen vertrouwde; als zij daartoe komen, zo worden zij schaamrood.
| زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید. | ۲۱ 21 |
Voorwaar, alzo zijt gijlieden mij nu niets geworden; gij hebt gezien de ontzetting, en gij hebt gevreesd.
| آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟ | ۲۲ 22 |
Heb ik gezegd: Brengt mij, en geeft geschenken voor mij van uw vermogen?
| یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟ | ۲۳ 23 |
Of bevrijdt mij van de hand des verdrukkers, en verlost mij van de hand der tirannen?
| «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم. | ۲۴ 24 |
Leert mij, en ik zal zwijgen, en geeft mij te verstaan, waarin ik gedwaald heb.
| سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟ | ۲۵ 25 |
O, hoe krachtig zijn de rechte redenen! Maar wat bestraft het bestraffen, dat van ulieden is?
| آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟ | ۲۶ 26 |
Zult gij, om te bestraffen, woorden bedenken, en zullen de redenen des mismoedigen voor wind zijn?
| یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید. | ۲۷ 27 |
Ook werpt gij u op een wees; en gij graaft tegen uw vriend.
| پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت. | ۲۸ 28 |
Maar nu, belieft het u, wendt u tot mij, en het zal voor ulieder aangezicht zijn, of ik liege.
| برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است. | ۲۹ 29 |
Keert toch weder, laat er geen onrecht wezen, ja, keert weder; nog zal mijn gerechtigheid daarin zijn.
| آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟ | ۳۰ 30 |
Zou onrecht op mijn tong wezen? Zou mijn gehemelte niet de ellenden te verstaan geven?
