ایّوب 5

۱ 1 «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟

請ふなんぢ龥びて看よ 誰か汝に應ふる者ありや 聖者の中にて誰に汝むかはんとするや

۲ 2 زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند.

夫愚なる者は憤恨のために身を殺し 癡き者は嫉媢のために己を死しむ

۳ 3 من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم.

我みづから愚なる者のその根を張るを見たりしがすみやかにその家を詛へり

۴ 4 فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست.

その子等は助援を獲ることなく 門にて惱まさる 之を救ふ者なし

۵ 5 که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است.

その穡とれる物は飢たる人これを食ひ 荊棘の籬の中にありてもなほ之を奪ひいだし 羂をその所有物にむかひて口を張る

۶ 6 زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید.

災禍は塵より起らず 艱難は土より出ず

۷ 7 بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد.

人の生れて艱難をうくるは火の子の上に飛がごとし

۸ 8 و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم،

もし我ならんには我は必らず神に告求め 我事を神に任せん

۹ 9 که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛

神は大にして測りがたき事を行ひたまふ 其不思議なる事を爲たまふこと數しれず

۱۰ 10 که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد،

雨を地の上に降し 水を野に遣り

۱۱ 11 تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند.

卑き者を高く擧げ 憂ふる者を引興して幸福ならしめたまふ

۱۲ 12 که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد.

神は狡しき者の謀計を敗り 之をして何事をもその手に成就ること能はざらしめ

۱۳ 13 که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود.

慧き者をその自分の詭計によりて執へ 邪なる者の謀計をして敗れしむ

۱۴ 14 در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند.

彼らは晝も暗黒に遇ひ 卓午にも夜の如くに摸り惑はん

۱۵ 15 که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد.

神は惱める者を救ひてかれらが口の劍を免かれしめ 強き者の手を免かれしめたまふ

۱۶ 16 پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد.

是をもて弱き者望あり 惡き者口を閉づ

۱۷ 17 «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار.

神の懲したまふ人は幸福なり 然ば汝全能者の儆責を輕んずる勿れ

۱۸ 18 زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد.

神は傷け又裹み 撃ていため又その手をもて善醫したまふ

۱۹ 19 در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید.

彼はなんぢを六の艱難の中にて救ひたまふ 七の中にても災禍なんぢにのぞまじ

۲۰ 20 در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر.

饑饉の時にはなんぢを救ひて死を免れしめ 戰爭の時には劍の手を免れしめたまふ

۲۱ 21 ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

汝は舌にて鞭たるる時にも隱るることを得 壞滅の來る時にも懼るること有じ

۲۲ 22 بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت.

汝は壞滅と饑饉を笑ひ地の獸をも懼るること無るべし

۲۳ 23 زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد.

田野の石なんぢと相結び野の獸なんぢと和がん

۲۴ 24 و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت.

汝はおのが幕屋の安然なるを知ん 汝の住處を見まはるに缺たる者なからん

۲۵ 25 وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین.

汝また汝の子等の多くなり 汝の裔の地の草の如くになるを知ん

۲۶ 26 و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود.

汝は遐齡におよびて墓にいらん 宛然麥束を時にいたりて運びあぐるごとくなるべし

۲۷ 27 اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.»

視よ我らが尋ね明めし所かくのごとし 汝これを聽て自ら知れよ