< ایّوب 5 >

«الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟ ۱ 1
Chiama, dunque! Ti risponderà forse qualcuno? E a chi fra i santi ti rivolgerai?
زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند. ۲ 2
Poiché allo stolto dà morte lo sdegno e la collera fa morire lo sciocco.
من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم. ۳ 3
Io ho visto lo stolto metter radici, ma imputridire la sua dimora all'istante.
فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست. ۴ 4
I suoi figli sono lungi dal prosperare, sono oppressi alla porta, senza difensore;
که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است. ۵ 5
l'affamato ne divora la messe e gente assetata ne succhia gli averi.
زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید. ۶ 6
Non esce certo dalla polvere la sventura né germoglia dalla terra il dolore,
بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد. ۷ 7
ma è l'uomo che genera pene, come le scintille volano in alto.
و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم، ۸ 8
Io, invece, mi rivolgerei a Dio e a Dio esporrei la mia causa:
که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛ ۹ 9
a lui, che fa cose grandi e incomprensibili, meraviglie senza numero,
که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد، ۱۰ 10
che dà la pioggia alla terra e manda le acque sulle campagne.
تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند. ۱۱ 11
Colloca gli umili in alto e gli afflitti solleva a prosperità;
که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد. ۱۲ 12
rende vani i pensieri degli scaltri e le loro mani non ne compiono i disegni;
که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود. ۱۳ 13
coglie di sorpresa i saggi nella loro astuzia e manda in rovina il consiglio degli scaltri.
در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند. ۱۴ 14
Di giorno incappano nel buio e brancolano in pieno sole come di notte,
که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد. ۱۵ 15
mentre egli salva dalla loro spada l'oppresso, e il meschino dalla mano del prepotente.
پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد. ۱۶ 16
C'è speranza per il misero e l'ingiustizia chiude la bocca.
«هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار. ۱۷ 17
Felice l'uomo, che è corretto da Dio: perciò tu non sdegnare la correzione dell'Onnipotente,
زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد. ۱۸ 18
perché egli fa la piaga e la fascia, ferisce e la sua mano risana.
در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید. ۱۹ 19
Da sei tribolazioni ti libererà e alla settima non ti toccherà il male;
در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر. ۲۰ 20
nella carestia ti scamperà dalla morte e in guerra dal colpo della spada;
ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. ۲۱ 21
sarai al riparo dal flagello della lingua, né temerai quando giunge la rovina.
بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت. ۲۲ 22
Della rovina e della fame ti riderai né temerai le bestie selvatiche;
زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد. ۲۳ 23
con le pietre del campo avrai un patto e le bestie selvatiche saranno in pace con te.
و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت. ۲۴ 24
Conoscerai la prosperità della tua tenda, visiterai la tua proprietà e non sarai deluso.
وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین. ۲۵ 25
Vedrai, numerosa, la prole, i tuoi rampolli come l'erba dei prati.
و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود. ۲۶ 26
Te ne andrai alla tomba in piena maturità, come si ammucchia il grano a suo tempo.
اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.» ۲۷ 27
Ecco, questo abbiamo osservato: è così. Ascoltalo e sappilo per tuo bene.

< ایّوب 5 >