ایّوب 5
| «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟ | ۱ 1 |
Crie maintenant! Qui te répondra? Auquel des saints t’adresseras-tu?
| زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند. | ۲ 2 |
L’insensé périt dans sa colère, Le fou meurt dans ses emportements.
| من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم. | ۳ 3 |
J’ai vu l’insensé prendre racine; Puis soudain j’ai maudit sa demeure.
| فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست. | ۴ 4 |
Plus de prospérité pour ses fils; Ils sont foulés à la porte, et personne qui les délivre!
| که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است. | ۵ 5 |
Sa moisson est dévorée par des affamés, Qui viennent l’enlever jusque dans les épines, Et ses biens sont engloutis par des hommes altérés.
| زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید. | ۶ 6 |
Le malheur ne sort pas de la poussière, Et la souffrance ne germe pas du sol;
| بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد. | ۷ 7 |
L’homme naît pour souffrir, Comme l’étincelle pour voler.
| و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم، | ۸ 8 |
Pour moi, j’aurais recours à Dieu, Et c’est à Dieu que j’exposerais ma cause.
| که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛ | ۹ 9 |
Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre;
| که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد، | ۱۰ 10 |
Il répand la pluie sur la terre, Et envoie l’eau sur les campagnes;
| تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند. | ۱۱ 11 |
Il relève les humbles, Et délivre les affligés;
| که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد. | ۱۲ 12 |
Il anéantit les projets des hommes rusés, Et leurs mains ne peuvent les accomplir;
| که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود. | ۱۳ 13 |
Il prend les sages dans leur propre ruse, Et les desseins des hommes artificieux sont renversés:
| در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند. | ۱۴ 14 |
Ils rencontrent les ténèbres au milieu du jour, Ils tâtonnent en plein midi comme dans la nuit.
| که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد. | ۱۵ 15 |
Ainsi Dieu protège le faible contre leurs menaces, Et le sauve de la main des puissants;
| پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد. | ۱۶ 16 |
Et l’espérance soutient le malheureux, Mais l’iniquité ferme la bouche.
| «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار. | ۱۷ 17 |
Heureux l’homme que Dieu châtie! Ne méprise pas la correction du Tout-Puissant.
| زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد. | ۱۸ 18 |
Il fait la plaie, et il la bande; Il blesse, et sa main guérit.
| در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید. | ۱۹ 19 |
Six fois il te délivrera de l’angoisse, Et sept fois le mal ne t’atteindra pas.
| در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر. | ۲۰ 20 |
Il te sauvera de la mort pendant la famine, Et des coups du glaive pendant la guerre.
| ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. | ۲۱ 21 |
Tu seras à l’abri du fléau de la langue, Tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.
| بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت. | ۲۲ 22 |
Tu te riras de la dévastation comme de la famine, Et tu n’auras pas à redouter les bêtes de la terre;
| زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد. | ۲۳ 23 |
Car tu feras alliance avec les pierres des champs, Et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.
| و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت. | ۲۴ 24 |
Tu jouiras du bonheur sous ta tente, Tu retrouveras tes troupeaux au complet,
| وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین. | ۲۵ 25 |
Tu verras ta postérité s’accroître, Et tes rejetons se multiplier comme l’herbe des champs.
| و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود. | ۲۶ 26 |
Tu entreras au sépulcre dans la vieillesse, Comme on emporte une gerbe en son temps.
| اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.» | ۲۷ 27 |
Voilà ce que nous avons reconnu, voilà ce qui est; A toi d’entendre et de mettre à profit.
