ایّوب 5

۱ 1 «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟

Call now; is there any that will answer thee? And to which of the holy ones wilt thou turn?

۲ 2 زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند.

For anger killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.

۳ 3 من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم.

I have seen the foolish taking root; but suddenly I beheld his habitation cursed.

۴ 4 فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست.

His children are far from safety, and are crushed in the gate, with none to deliver them.

۵ 5 که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است.

Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the snare gapeth for their substance.

۶ 6 زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید.

For affliction cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;

۷ 7 بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد.

But man is born unto trouble, as the sparks fly upward.

۸ 8 و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم،

But as for me, I would seek unto God, and unto God would I commit my cause;

۹ 9 که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛

Who doeth great things and unsearchable, marvellous things without number;

۱۰ 10 که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد،

Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields;

۱۱ 11 تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند.

So that He setteth up on high those that are low, and those that mourn are exalted to safety.

۱۲ 12 که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد.

He frustrateth the devices of the crafty, so that their hands can perform nothing substantial.

۱۳ 13 که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود.

He taketh the wise in their own craftiness; and the counsel of the wily is carried headlong.

۱۴ 14 در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند.

They meet with darkness in the day-time, and grope at noonday as in the night.

۱۵ 15 که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد.

But He saveth from the sword of their mouth, even the needy from the hand of the mighty.

۱۶ 16 پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد.

So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.

۱۷ 17 «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار.

Behold, happy is the man whom God correcteth; therefore despise not thou the chastening of the Almighty.

۱۸ 18 زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد.

For He maketh sore, and bindeth up; He woundeth, and His hands make whole.

۱۹ 19 در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید.

He will deliver thee in six troubles; yea, in seven there shall no evil touch thee.

۲۰ 20 در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر.

In famine He will redeem thee from death; and in war from the power of the sword.

۲۱ 21 ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

Thou shalt be hid from the scourge of the tongue; neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.

۲۲ 22 بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت.

At destruction and famine thou shalt laugh; neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.

۲۳ 23 زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد.

For thou shalt be in league with the stones of the field; and the beasts of the field shall be at peace with thee.

۲۴ 24 و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت.

And thou shalt know that thy tent is in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt miss nothing.

۲۵ 25 وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین.

Thou shalt know also that thy seed shall be great, and thine offspring as the grass of the earth.

۲۶ 26 و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود.

Thou shalt come to thy grave in a ripe age, like as a shock of corn cometh in in its season.

۲۷ 27 اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.»

Lo this, we have searched it, so it is; hear it, and know thou it for thy good.