ایّوب 5

۱ 1 «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟

But call, if any one will listen to you, or if you shall see any of the holy angels.

۲ 2 زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند.

For wrath destroys the foolish one, and envy slays him that has gone astray.

۳ 3 من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم.

And I have seen foolish ones taking root: but suddenly their habitation was devoured.

۴ 4 فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست.

Let their children be far from safety, and let them be crushed at the doors of vile men, and let there be no deliverer.

۵ 5 که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است.

For what they have collected, the just shall eat; but they shall not be delivered out of calamities: let their strength be utterly exhausted.

۶ 6 زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید.

For labour can’t by any means come out of the earth, nor shall trouble spring out of the mountains:

۷ 7 بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد.

yet man is born to labour, and [even so] the vulture's young seek the high places.

۸ 8 و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم،

Nevertheless I will beseech the Lord, and will call upon the Lord, the sovereign of all;

۹ 9 که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛

who does great things and untraceable, glorious things also, and marvellous, of which there is no number:

۱۰ 10 که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد،

who gives rain upon the earth, sending water on the earth:

۱۱ 11 تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند.

who exalts the lowly, and raises up them that are lost:

۱۲ 12 که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد.

frustrating the counsels of the crafty, and their hands shall not perform the truth:

۱۳ 13 که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود.

who takes the wise in their wisdom, and subverts the counsel of the crafty

۱۴ 14 در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند.

In the day darkness shall come upon them, and let them grope in the noon-day even as in the night:

۱۵ 15 که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد.

and let them perish in war, and let the weak escape from the hand of the mighty.

۱۶ 16 پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد.

And let the weak have hope, but the mouth of the unjust be stopped.

۱۷ 17 «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار.

But blessed [is] the man whom the Lord has reproved; and reject not you the chastening of the Almighty.

۱۸ 18 زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد.

for he causes [a man] to be in pain, and restores [him] again: he smites, and his hands heal.

۱۹ 19 در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید.

Six time he shall deliver you out of distresses: and in the seventh harm shall not touch you.

۲۰ 20 در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر.

In famine he shall deliver you from death: and in war he shall free you from the power of the sword.

۲۱ 21 ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

He shall hide you from the scourge of the tongue: and you shall not be afraid of coming evils.

۲۲ 22 بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت.

You shall laugh at the unrighteous and the lawless: and you shall not be afraid of wild beasts.

۲۳ 23 زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد.

For the wild beasts of the field shall be at peace with you.

۲۴ 24 و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت.

Then shall you know that your house shall be at peace, and the provision for your tabernacle shall not fail.

۲۵ 25 وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین.

And you shall know that your seed [shall be] abundant; and your children shall be like the herbage of the field.

۲۶ 26 و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود.

And you shall come to the grave like ripe corn reaped in its season, or as a heap of the corn-flour collected in proper time.

۲۷ 27 اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.»

Behold, we have thus sought out these matters; these are what we have heard: but do you reflect with yourself, if you have done anything [wrong].