ایّوب 4

۱ 1 و الیفاز تیمانی در جواب گفت:

But Eliphaz the Themanite, answering, said:

۲ 2 «اگر کسی جرات کرده، با تو سخن گوید، آیا تورا ناپسند می‌آید؟ لیکن کیست که بتواند از سخن‌گفتن بازایستد؟

If we start to speak to you, perhaps you will take it badly, but who can hold back the words he has conceived?

۳ 3 اینک بسیاری را ادب آموخته‌ای و دستهای ضعیف را تقویت داده‌ای.

Behold, you have taught many, and you have strengthened weary hands.

۴ 4 سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی.

Your words have reassured the wavering, and you have fortified the trembling knees.

۵ 5 لیکن الان به تو رسیده است و ملول شده‌ای، تو را لمس کرده است وپریشان گشته‌ای.

But now the scourge has overcome you, and you falter. It has touched you, and you are disturbed.

۶ 6 آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟

Where is your reverence, your fortitude, your patience, and the perfection of your ways?

۷ 7 الان فکر کن! کیست که بی‌گناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟

Consider this, I beg you: who ever perished being innocent? Or when have the righteous been destroyed?

۸ 8 چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار می‌کنند و شقاوت را می‌کارندهمان را می‌دروند.

In fact, I have instead seen those who work iniquity and who sow resentments, reap them,

۹ 9 از نفخه خدا هلاک می‌شوندو از باد غضب او تباه می‌گردند.

perishing by the breath of God, and being consumed by the wrath of his spirit.

۱۰ 10 غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچه‌ها شکسته می‌شود.

The roaring of the lion, and the voice of the lioness, and the teeth of young lions have been worn away.

۱۱ 11 شیر نر از نابودن شکار هلاک می‌شود وبچه های شیر ماده پراکنده می‌گردند.

The tiger has perished because it does not have prey, and the young lions have been scattered.

۱۲ 12 «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود.

Furthermore, a word was spoken to me in secret, and, as if by theft, my ears received the pulse of its whisper.

۱۳ 13 در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود،

In the horror of a vision by night, when men are accustomed to be overtaken by a deep sleep,

۱۴ 14 خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد.

fear and trembling seized me and all my bones were terrified.

۱۵ 15 آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست.

And when a spirit passed before me, the hair on my body stood up.

۱۶ 16 در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی در‌پیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم

There appeared an image before my eyes, someone whose face I did not recognize, and I heard a voice like a gentle breeze.

۱۷ 17 که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟

Should man be justified in relation to God, or will a man be more pure than his Maker?

۱۸ 18 اینک بر خادمان خوداعتماد ندارد، و به فرشتگان خویش، حماقت نسبت می‌دهد.

Behold, those who serve him are not steadfast, and in his angels he finds imperfection.

۱۹ 19 پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه های گلین، که اساس ایشان در غبار است، که مثل بید فشرده می‌شوند!

How much more will those who live in houses of clay, which have an earthly foundation, be consumed like the moth?

۲۰ 20 از صبح تا شام خردمی شوند، تا به ابد هلاک می‌شوند و کسی آن را به‌خاطر نمی آورد.

From morning all the way to evening, they will be cut down, and because no one understands, they will be destroyed without ceasing.

۲۱ 21 آیا طناب خیمه ایشان ازایشان کنده نمی شود؟ پس بدون حکمت می‌میرند.

But those who are left behind will be taken away from them; they will die, and not in wisdom.