ایّوب 39

۱ 1 «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

Kjenner du tiden når stengjetene føder, og gir du akt på hindenes veer?

۲ 2 آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

Teller du månedene til de skal bære, og vet du tiden når de føder?

۳ 3 خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

De bøier sig, føder sine unger og blir fri for sine smerter.

۴ 4 بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

Deres unger blir kraftige og vokser op ute på marken; de løper bort og kommer ikke tilbake til dem.

۵ 5 کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

Hvem har gitt villeslet dets frihet, hvem løste dets bånd,

۶ 6 که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

det som jeg gav ørkenen til hus og saltmoen til bolig?

۷ 7 به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

Det ler av byens ståk og styr; driverens skjenn slipper det å høre.

۸ 8 دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

Hvad det leter op på fjellene, er dets beite, og det søker efter hvert grønt strå.

۹ 9 آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

Har vel villoksen lyst til å tjene dig? Vil den bli natten over ved din krybbe?

۱۰ 10 آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

Kan du binde villoksen med rep til furen? Vil den harve dalene efter dig?

۱۱ 11 آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

Kan du stole på den, fordi dens kraft er så stor, og kan du overlate den ditt arbeid?

۱۲ 12 آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

Kan du lite på at den fører din grøde hjem, og at den samler den til din treskeplass?

۱۳ 13 «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

Strutsen flakser lystig med vingene; men viser dens vinger og fjær moderkjærlighet?

۱۴ 14 زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

Nei, den overlater sine egg til jorden og lar dem opvarmes i sanden,

۱۵ 15 و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

og den glemmer at en fot kan klemme dem itu, og markens ville dyr trå dem i stykker.

۱۶ 16 با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

Den er hård mot sine unger, som om de ikke var dens egne; den er ikke redd for at dens møie skal være spilt.

۱۷ 17 زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

For Gud nektet den visdom og gav den ingen forstand.

۱۸ 18 هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

Men når den flakser i været, ler den av hesten og dens rytter.

۱۹ 19 «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

Gir du hesten styrke? Klær du dens hals med bevrende man?

۲۰ 20 آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

Lar du den springe som gresshoppen? Dens stolte fnysen er forferdelig.

۲۱ 21 در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

Den skraper i jorden og gleder sig ved sin kraft; så farer den frem mot væbnede skarer.

۲۲ 22 برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

Den ler av frykten og forferdes ikke, og den vender ikke om for sverd.

۲۳ 23 ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

Over den klirrer koggeret, blinkende spyd og lanse.

۲۴ 24 با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

Med styr og ståk river den jorden op, og den lar sig ikke stagge når krigsluren lyder.

۲۵ 25 وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

Hver gang luren lyder, sier den: Hui! Og langt borte værer den striden, høvedsmenns tordenrøst og hærskrik.

۲۶ 26 آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

Skyldes det din forstand at høken svinger sig op og breder ut sine vinger mot Syden?

۲۷ 27 آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

Er det på ditt bud at ørnen flyver så høit, og at den bygger sitt rede oppe i høiden?

۲۸ 28 بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

Den bor på berget og har nattely der, på tind og nut.

۲۹ 29 از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

Derfra speider den efter føde; langt bort skuer dens øine.

۳۰ 30 بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»

Dens unger drikker blod, og hvor der er lik, der er den.