ایّوب 39

۱ 1 «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

Sai tu quando le capre selvagge delle rocce figliano? Hai tu osservato quando le cerve partoriscono?

۲ 2 آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

Conti tu i mesi della lor pregnanza e sai tu il momento in cui debbono sgravarsi?

۳ 3 خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

S’accosciano, fanno i lor piccini, e son tosto liberate dalle loro doglie;

۴ 4 بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

i lor piccini si fanno forti, crescono all’aperto, se ne vanno, e non tornan più alle madri.

۵ 5 کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

Chi manda libero l’onàgro, e chi scioglie i legami all’asino salvatico,

۶ 6 که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

al quale ho dato per dimora il deserto, e la terra salata per abitazione?

۷ 7 به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

Egli si beffa del frastuono della città, e non ode grida di padrone.

۸ 8 دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

Batte le montagne della sua pastura, e va in traccia d’ogni filo di verde.

۹ 9 آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

Il bufalo vorrà egli servirti o passar la notte presso alla tua mangiatoia?

۱۰ 10 آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

Legherai tu il bufalo con una corda perché faccia il solco? erpicherà egli le valli dietro a te?

۱۱ 11 آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

Ti fiderai di lui perché la sua forza è grande? Lascerai a lui il tuo lavoro?

۱۲ 12 آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

Conterai su lui perché ti porti a casa la raccolta e ti ammonti il grano sull’aia?

۱۳ 13 «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

Lo struzzo batte allegramente l’ali; ma le penne e le piume di lui son esse pietose?

۱۴ 14 زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

No, poich’egli abbandona sulla terra le proprie uova e le lascia scaldar sopra la sabbia.

۱۵ 15 و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

Egli dimentica che un piede le potrà schiacciare, e che le bestie dei campi le potran calpestare.

۱۶ 16 با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

Tratta duramente i suoi piccini, quasi non fosser suoi; la sua fatica sarà vana, ma ciò non lo turba,

۱۷ 17 زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

ché Iddio l’ha privato di sapienza, e non gli ha impartito intelligenza.

۱۸ 18 هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

Ma quando si leva e piglia lo slancio, si beffa del cavallo e di chi lo cavalca.

۱۹ 19 «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

Sei tu che dài al cavallo il coraggio? che gli vesti il collo d’una fremente criniera?

۲۰ 20 آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

Sei tu che lo fai saltar come la locusta? Il fiero suo nitrito incute spavento.

۲۱ 21 در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

Raspa la terra nella valle ed esulta della sua forza; si slancia incontro alle armi.

۲۲ 22 برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

Della paura si ride, non trema, non indietreggia davanti alla spada.

۲۳ 23 ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

Gli risuona addosso il turcasso, la folgorante lancia e il dardo.

۲۴ 24 با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

Con fremente furia divora la terra. Non sta più fermo quando suona la tromba.

۲۵ 25 وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

Com’ode lo squillo, dice: Aha! e fiuta da lontano la battaglia, la voce tonante dei capi, e il grido di guerra.

۲۶ 26 آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

E’ l’intelligenza tua che allo sparviere fa spiccare il volo e spiegar l’ali verso mezzogiorno?

۲۷ 27 آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

E’ forse al tuo comando che l’aquila si leva in alto e fa il suo nido nei luoghi elevati?

۲۸ 28 بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

Abita nelle rocce e vi pernotta; sta sulla punta delle rupi, sulle vette scoscese;

۲۹ 29 از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

di là spia la preda, e i suoi occhi miran lontano.

۳۰ 30 بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»

I suoi piccini s’abbeveran di sangue, e dove son de’ corpi morti, ivi ella si trova”.