ایّوب 38

۱ 1 و خداوند ایوب را از میان گردبادخطاب کرده، گفت:

To naah Angraeng mah takhi kamhae thung hoiah Job ih lok to pathim pae, anih khaeah;

۲ 2 «کیست که مشورت را از سخنان بی‌علم تاریک می‌سازد؟

panoekhaih tawn ai ah thuih ih lok hoiah khoving baktiah omsak kami loe mi aa?

۳ 3 الان کمر خود را مثل مرد ببند، زیرا که از توسوال می‌نمایم پس مرا اعلام نما.

Vaihi nongpa baktiah kaeng to angzaeng ah; kang dueng ih lok hae na pathim ah.

۴ 4 وقتی که زمین را بنیاد نهادم کجا بودی؟ بیان کن اگر فهم داری.

Long angdoethaih akung ka sak nathuem ah naa ah maw na oh? Na panoek nahaeloe, na thui ah.

۵ 5 کیست که آن را پیمایش نمود؟ اگر می‌دانی! وکیست که ریسمانکار را بر آن کشید؟

Mi mah maw long tahhaih qui to sak? To tih ai boeh loe mi mah maw a nuiah tahhaih qui to payang? Na panoek nahaeloe pathim ah.

۶ 6 پایه هایش بر چه چیز گذاشته شد؟ و کیست که سنگ زاویه‌اش را نهاد،

Long angdoethaih akung to naa ah maw a paeh? To tih ai boeh loe im takii ih thlung loe mi mah maw tlingh?

۷ 7 هنگامی که ستارگان صبح باهم ترنم نمودند، و جمیع پسران خدا آوازشادمانی دادند؟

Khawnbang cakaehnawk nawnto laasak o moe, Sithaw caanawk anghoehaih hoiah hangh o nathuem,

۸ 8 و کیست که دریا را به درهامسدود ساخت، وقتی که به در جست و از رحم بیرون آمد؟

to tih ai boeh loe amno zok thung hoiah tuipui tacawt moe, tapok naah, mi mah maw tuipui thok khah?

۹ 9 وقتی که ابرها را لباس آن گردانیدم و تاریکی غلیظ را قنداقه آن ساختم.

Tamai ka sak naah, kathah parai vinghaih hoiah ka khuk moe, ka yaw hmoek,

۱۰ 10 و حدی برای آن قرار دادم و پشت بندها و درها تعیین نمودم.

angzithaih ramri to ka suek pae, thok hoi takraenghaih thing to ka suek pae moe,

۱۱ 11 و گفتم تا به اینجا بیا و تجاوز منما. و دراینجا امواج سرکش تو بازداشته شود.

hae karoek to ni nang zoh thaih, hae ahmuen hae na poeng mak ai; nam oekhaih tuiphu loe hae ah boengsak ah, tiah ka naa.

۱۲ 12 «آیا تو از ابتدای عمر خود صبح را فرمان دادی، و فجر را به موضعش عارف گردانیدی؟

Na hing thung akhawnbang hanah lok na paek vai moe, akhawnbang khodai hanah angmah ih ahmuen to na patuek vai maw;

۱۳ 13 تا کرانه های زمین را فرو‌گیرد و شریران از آن افشانده شوند.

akhawnbang khodai mah long boenghaih to patawnh moe, kasae kaminawk tasoehsak maw?

۱۴ 14 مثل گل زیر خاتم مبدل می‌گردد. و همه‌چیز مثل لباس صورت می‌پذیرد.

Long loe catui daeng ih baktiah krang to amtueng moe, khukbuen pong ih krang baktih toengah oh.

۱۵ 15 و نور شریران از ایشان گرفته می‌شود، و بازوی بلند شکسته می‌گردد.

Kasae kaminawk aanghaih loe anghmat moe, payangh ih ban doeh angkhaeh pae.

۱۶ 16 آیا به چشمه های دریا داخل شده، یا به عمقهای لجه رفته‌ای؟

Tuipui tacawthaih akhaw thungah na kun moe, kathuk koek ahmuen ah na caeh vai maw?

۱۷ 17 آیا درهای موت برای تو باز شده است؟ یا درهای سایه موت را دیده‌ای؟

Nang hanah duekhaih khongkha to paong vai maw? To tih ai boeh loe duekhaih tahlip ih thoknawk to na hnuk vai maw?

۱۸ 18 آیاپهنای زمین را ادراک کرده‌ای؟ خبر بده اگر این همه را می‌دانی.

Kawk parai long hae na panoek vai maw? Na panoek boih nahaeloe, na thui ah.

۱۹ 19 راه مسکن نور کدام است، ومکان ظلمت کجا می‌باشد،

Aanghaih ahmuen phakhaih loklam loe naa ah maw oh? Vinghaih ahmuen loe naa ah maw oh?

۲۰ 20 تا آن را به حدودش برسانی، و راههای خانه او را درک نمایی؟

Khoving khodai ohhaih ahmuen ah nihcae to na hoi thai tih maw? To hmuennawk ohhaih loklam to na panoek maw?

۲۱ 21 البته می‌دانی، چونکه در آنوقت مولودشدی، و عدد روزهایت بسیار است!

Nang loe na tapen boeh, to tih ai boeh loe saning paroeai na hing boeh pongah, na panoek han oh.

۲۲ 22 «آیا به مخزن های برف داخل شده، و خزینه های تگرگ را مشاهده نموده‌ای،

Dantui kamkhawk suekhaih imthung ah na kun vai maw? To tih ai boeh loe qaetui patunghaih ahmuen to na hnuk vai maw?

۲۳ 23 که آنهارا به جهت وقت تنگی نگاه داشتم، به جهت روزمقاتله و جنگ؟

To hmuennawk loe raihaih tue, misa angkahhaih hoi misa angtukhaih tue nathuem han ih na ai maw ka suek?

۲۴ 24 به چه طریق روشنایی تقسیم می‌شود، و باد شرقی بر روی زمین منتشرمی گردد؟

Aanghaih loe naa ih loklam hoiah maw aang, to tih ai boeh loe ni angyae bang ih takhi loe naa bang ih loklam hoiah maw song?

۲۵ 25 کیست که رودخانه‌ای برای سیل کند، یا طریقی به جهت صاعقه‌ها ساخت.

Tui longhaih loklam to paqoi moe, tangphrapuekhaih loklam sahkung loe mi maw?

۲۶ 26 تا برزمینی که کسی در آن نیست ببارد و بر بیابانی که در آن آدمی نباشد،

Mi mah maw kami om ai praezaek hoi kami om ai, long ah kho angzosak?

۲۷ 27 تا (زمین ) ویران و بایر راسیراب کند، و علفهای تازه را از آن برویاند؟

Long karoem, pahnawt sut ih long ah, qam kanawk hoi phro amprawksak hanah mi mah maw sak?

۲۸ 28 آیا باران را پدری هست؟ یا کیست که قطرات شبنم را تولید نمود؟

Khotui loe ampa tawnh maw? To tih ai boeh loe mi mah maw dantui ohsak?

۲۹ 29 از رحم کیست که یخ بیرون آمد؟ و ژاله آسمان را کیست که تولیدنمود؟

Kamkhawk tui loe mi ih zok thung hoiah maw tacawt? Van hoi krah tathuk dantui loe mi ih zok thung hoiah maw tacawt?

۳۰ 30 آبها مثل سنگ منجمد می‌شود، وسطح لجه یخ می‌بندد.

Tuinawk loe siktue naah thlung baktiah amkhawk o.

۳۱ 31 آیا عقد ثریا رامی بندی؟ یا بندهای جبار را می‌گشایی؟

Kranghoih Pleiades cakaehnawk to qui hoi na zaeng thai maw? Nawnto kangpop Orion cakaehnawk ih qui to na khram thai maw?

۳۲ 32 آیابرجهای منطقه البروج را در موسم آنها بیرون می‌آوری؟ و دب اکبر را با بنات او رهبری می‌نمایی؟

Atue phak naah Mazzaroth cakaehnawk to na zaeh thai maw? To tih ai boeh loe Akturus to a caanawk hoi nawnto na zaeh thai maw?

۳۳ 33 آیا قانون های آسمان را می‌دانی؟ یا آن را بر زمین مسلط می‌گردانی؟

Van ukhaih daan to na panoek maw? To baktih daan hoiah long uk hanah na sak thai maw?

۳۴ 34 آیا آوازخود را به ابرها می‌رسانی تا سیل آبها تو رابپوشاند؟

Pop parai tui ang kraih pae hanah, tamai to lok na paek thai maw?

۳۵ 35 آیا برقها را می‌فرستی تا روانه شوند، و به تو بگویند اینک حاضریم؟

Tangphra na pueksak thai maw? Nihcae mah nang khaeah, Hae ah ka oh o, tiah na thui o ueloe, caeh o tih maw?

۳۶ 36 کیست که حکمت را در باطن نهاد یا فطانت را به دل بخشید؟

Mi mah maw palunghahaih hoi panoek thaihaih palungthin to paek?

۳۷ 37 کیست که با حکمت، ابرها رابشمارد؟ و کیست که مشکهای آسمان را بریزد؟

Tamai kroek thaih palungha mi maw kaom? Maiphu loe amtaak moe, longnawk nawnto amhlom o naah, van ih pailangnawk krai thaih mi maw kaom?

۳۸ 38 چون غبار گل شده، جمع می‌شود و کلوخها باهم می‌چسبند.

۳۹ 39 آیا شکار را برای شیر ماده صید می‌کنی؟ و اشتهای شیر ژیان را سیرمی نمایی؟

Kaipui hanah moi na zoep pae thai maw? To tih ai boeh loe saning nawk kaipui zok nam hahsak thai maw?

۴۰ 40 حینی که در ماوای خود خویشتن را جمع می‌کنند و در بیشه در کمین می‌نشینند؟

Nihcae loe thlungkhaw thungah tabok o moe, kapring thung hoiah moi angang o naah, na pacah thai maw?

۴۱ 41 کیست که غذا را برای غراب آماده می‌سازد، چون بچه هایش نزد خدا فریاد برمی آورند، و به‌سبب نبودن خوراک آواره می‌گردند؟

Pangaah ih caanawk loe rawkcaak tawn ai ah amhet o moe, Sithaw khaeah hang o naah, mi mah maw rawkcaak pacah?