ایّوب 34

۱ 1 پس الیهو تکلم نموده، گفت:

Отвещав же Елиус, рече:

۲ 2 «ای حکیمان سخنان مرا بشنوید، و‌ای عارفان، به من گوش گیرید.

послушайте мене, премудрии: сведущии, внушите (доброе),

۳ 3 زیرا گوش، سخنان را امتحان می‌کند، چنانکه کام، طعام را ذوق می‌نماید.

яко ухо словеса искушает, гортань же вкушает брашна.

۴ 4 انصاف را برای خود اختیار کنیم، و درمیان خود نیکویی را بفهمیم.

Суд изберем себе, уразумеем посреде себе, что лучшее.

۵ 5 چونکه ایوب گفته است که بی‌گناه هستم. و خدا داد مرا از من برداشته است.

Яко рече Иов: праведен есмь, Господь отят ми суд,

۶ 6 هرچند انصاف با من است دروغگو شمرده شده‌ام، و هرچند بی‌تقصیرم، جراحت من علاج ناپذیر است.

солга же суду моему: насильна стрела моя без неправды.

۷ 7 کدام شخص مثل ایوب است که سخریه را مثل آب می‌نوشد

Кто муж, якоже Иов, пияй поругание, якоже воду,

۸ 8 که در رفاقت بدکاران سالک می‌شود، و با مردان شریر رفتار می‌نماید.

не согрешая, ниже нечествовав, ниже приобщився к творящым беззакония, еже ходити с нечестивыми?

۹ 9 زیرا گفته است انسان رافایده‌ای نیست که رضامندی خدا را بجوید.

Не рцы бо, яко несть посещения мужеви, и посещения ему от Господа.

۱۰ 10 پس الان‌ای صاحبان فطانت مرا بشنوید، حاشااز خدا که بدی کند. و از قادرمطلق، که ظلم نماید.

Темже, разумивии сердцем, послушайте мене, не буди ми пред Господем нечествовати и пред Вседержителем возмутити правду:

۱۱ 11 زیرا که انسان را به حسب عملش مکافات می‌دهد، و بر هرکس موافق راهش می‌رساند.

но воздает человекови, якоже творит кийждо их, и на стези мужестей обрящет и.

۱۲ 12 وبه درستی که خدا بدی نمی کند، و قادر مطلق انصاف را منحرف نمی سازد.

Мниши же Господа нелепая сотворити, или Вседержитель смятет суд, иже сотвори землю?

۱۳ 13 کیست که زمین رابه او تفویض نموده، و کیست که تمامی ربع مسکون را به او سپرده باشد.

Кто же есть творяй поднебесную и яже в ней всяческая?

۱۴ 14 اگر او دل خود رابه وی مشغول سازد، اگر روح و نفخه خویش رانزد خود بازگیرد،

Аще бо восхощет запретити и дух у Себе удержати,

۱۵ 15 تمامی بشر با هم هلاک می‌شوند و انسان به خاک راجع می‌گردد.

умрет всяка плоть вкупе, всяк же человек в землю пойдет, отнюдуже и создан бысть.

۱۶ 16 پس اگر فهم داری این را بشنو، و به آواز کلام من گوش ده.

Аще же не увещаешися, послушай сих, внуши глас глагол.

۱۷ 17 آیا کسی‌که از انصاف نفرت دارد سلطنت خواهد نمود؟ و آیا عادل کبیر را به گناه اسنادمی دهی؟

Виждь ты ненавидящаго беззаконная и губящаго лукавыя, суща, вечна, праведна.

۱۸ 18 آیا به پادشاه گفته می‌شود که لئیم هستی، یا به نجیبان که شریر می‌باشید؟

Нечестив есть глаголяй цареви, закон преступаеши, нечестивейше, князем:

۱۹ 19 پس چگونه به آنکه امیران را طرفداری نمی نماید ودولتمند را بر فقیر ترجیح نمی دهد. زیرا که جمیع ایشان عمل دستهای وی‌اند.

иже не постыдеся лица честнаго, ниже весть честь возложити сильным, удивитися лицам их.

۲۰ 20 درلحظه‌ای در نصف شب می‌میرند. قوم مشوش شده، می‌گذرند، و زورآوران بی‌واسطه دست انسان هلاک می‌شوند.

Тще же им сбудется, еже возопити и молити мужа: зане употребиша беззаконно, безчестяще немощных.

۲۱ 21 «زیرا چشمان او بر راههای انسان می‌باشد، و تمامی قدمهایش را می‌نگرد.

Той бо зритель есть дел человеческих, утаися же от Него ничтоже от тех, яже творят:

۲۲ 22 ظلمتی نیست و سایه موت نی، که خطاکاران خویشتن را درآن پنهان نمایند.

ниже будет место укрытися творящым беззаконная:

۲۳ 23 زیرا اندک زمانی بر احدی تامل نمی کند تا او پیش خدا به محاکمه بیاید.

яко не на мужа положит еще.

۲۴ 24 زورآوران را بدون تفحص خرد می‌کند، ودیگران را به‌جای ایشان قرار می‌دهد.

Господь бо всех видит, постизаяй неизследная, славная же и изрядная, имже несть числа,

۲۵ 25 هرآینه اعمال ایشان را تشخیص می‌نماید، و شبانگاه ایشان را واژگون می‌سازد تا هلاک شوند.

сведый их дела, и обратит нощь, и смирятся.

۲۶ 26 به‌جای شریران ایشان را می‌زند، در مکان نظرکنندگان.

Угаси же нечестивыя, видими же пред ним:

۲۷ 27 از آن جهت که از متابعت اومنحرف شدند، و در همه طریقهای وی تامل ننمودند.

яко уклонишася от закона Божия, оправданий же Его не познаша,

۲۸ 28 تا فریاد فقیر را به او برسانند، و اوفغان مسکینان را بشنود.

еже вознести к Нему вопль нищих, и вопль убогих услышит.

۲۹ 29 چون او آرامی دهدکیست که در اضطراب اندازد، و چون روی خودرا بپوشاند کیست که او را تواند دید. خواه به امتی خواه به انسانی مساوی است،

И Той тишину подаст, и кто осудит? И сокрыет лице, и кто узрит Его? И на язык, и на человека вкупе,

۳۰ 30 تا مردمان فاجرسلطنت ننمایند و قوم را به دام گرفتار نسازند.

иже поставляет царем человека лицемера за строптивость людий.

۳۱ 31 لیکن آیا کسی هست که به خدا بگوید: سزایافتم، دیگر عصیان نخواهم ورزید.

Яко к Крепкому глаголяй: взях, не отиму вместо залога:

۳۲ 32 و آنچه راکه نمی بینم تو به من بیاموز، و اگر گناه کردم باردیگر نخواهم نمود.

без мене узрю, Ты покажи ми: аще неправду соделах, не имам приложити.

۳۳ 33 آیا برحسب رای تو جزاداده، خواهد گفت: چونکه تو رد می‌کنی پس تواختیار کن و نه من. و آنچه صواب می‌دانی بگو.

Еда от тебе истяжет ю, яко ты отринеши, яко ты избереши, а не аз ли? И что разумееши? Глаголи.

۳۴ 34 صاحبان فطانت به من خواهند گفت، بلکه هرمرد حکیمی که مرا می‌شنود

Темже смысленнии сердцем рекут сия, муж же премудр услыша глагол мой.

۳۵ 35 که ایوب بدون معرفت حرف می‌زند و کلام او از روی تعقل نیست.

Иов же не в разуме глаголаше, словеса же его не в хитрости.

۳۶ 36 کاش که ایوب تا به آخر آزموده شود، زیرا که مثل شریران جواب می‌دهد.

Обаче навыкни, Иове, не даждь еще ответа, якоже немудрии:

۳۷ 37 چونکه برگناه خود طغیان را مزید می‌کند و در میان مادستک می‌زند و به ضد خدا سخنان بسیارمی گوید.»

да не приложим на грехи нашя: беззаконие же на нас вменится, многая глаголющих словеса на Господа.