ایّوب 3

۱ 1 و بعد از آن ایوب دهان خود را باز کرده، روز خود را نفرین کرد.

Entonces, abriendo su boca y maldiciendo el día de su nacimiento,

۲ 2 و ایوب متکلم شده، گفت:

Job dijo:

۳ 3 «روزی که در آن متولد شدم، هلاک شود و شبی که گفتند مردی در رحم قرار گرفت،

Perezca el día de mi nacimiento y la noche en que se dijo: Un niño es concebido.

۴ 4 آن روز تاریکی شود. و خدا از بالا بر آن اعتنانکند و روشنایی بر او نتابد.

Que ese día, hubiera sido oscuro; y Dios no hubiera tomado nota de esto desde lo alto, y no hubiera resplandecido la luz del día;

۵ 5 تاریکی و سایه موت، آن را به تصرف آورند. ابر بر آن ساکن شود. کسوفات روز آن را بترساند.

Deja que la oscuridad y la noche negra sea su redentor; deja que se cubra con una nube; Deja que las sombras oscuras del día te envíen miedo.

۶ 6 و آن شب را ظلمت غلیظ فرو‌گیرد و در میان روزهای سال شادی نکند، و به شماره ماهها داخل نشود.

En cuanto a esa noche que la oscuridad espesa la tome; Que no tenga gozo entre los días del año; Que no venga en el número de los meses.

۷ 7 اینک آن شب نازاد باشد. و آواز شادمانی در آن شنیده نشود.

En cuanto a esa noche, que hubiera sido estéril; Que ninguna voz de alegría hubiera sonado en ella;

۸ 8 لعنت کنندگان روز، آن را نفرین نمایند، که در برانگیزانیدن لویاتان ماهر می‌باشند.

Que la maldigan los que ponen una maldición en el día; que están listos para despertar a Leviatán.

۹ 9 ستارگان شفق آن، تاریک گردد و انتظار نوربکشد و نباشد، و مژگان سحر را نبیند،

Sean oscuras sus estrellas de la mañana; Que esté buscando luz, pero que no la tenga; Que no vea los rayos del alba.

۱۰ 10 چونکه درهای رحم مادرم را نبست، و مشقت را ازچشمانم مستور نساخت.

Porque no cerró las puertas del vientre de mi madre, ni oculto los problemas de mis ojos.

۱۱ 11 «چرا از رحم مادرم نمردم؟ و چون از شکم بیرون آمدم چرا جان ندادم؟

¿Por qué la muerte no me tomó cuando salí del cuerpo de mi madre, por qué no, cuando salí del vientre, entregue mi espíritu?

۱۲ 12 چرا زانوها مراقبول کردند، و پستانها تا مکیدم؟

¿Por qué hubo rodillas que me recibieron o por qué los pechos para que me den leche?

۱۳ 13 زیرا تا بحال می‌خوابیدم و آرام می‌شدم. در خواب می‌بودم واستراحت می‌یافتم.

Porque entonces podría haber ido a mi descanso en silencio, y en el sueño, haber estado en paz,

۱۴ 14 با پادشاهان و مشیران جهان، که خرابه‌ها برای خویشتن بنا نمودند،

Con los reyes y los sabios de la tierra, que edificaron grandes casas para sí mismos;

۱۵ 15 یابا سروران که طلا داشتند، و خانه های خود را ازنقره پر ساختند.

O con los gobernantes que tenían oro, y cuyas casas estaban llenas de plata;

۱۶ 16 یا مثل سقط پنهان شده نیست می‌بودم، مثل بچه هایی که روشنایی را ندیدند.

O como un aborto de niño que nunca podría haber existido; Como niños pequeños que no han visto la luz.

۱۷ 17 در آنجا شریران از شورش باز می‌ایستند، و درآنجا خستگان می‌آرامند،

Allí dejan de perturbar los malvados, y aquellos cuyas fuerzas han llegado a su fin tienen descanso.

۱۸ 18 در آنجا اسیران دراطمینان با هم ساکنند، و آواز کارگذاران رانمی شنوند.

Allí los prisioneros están en paz juntos. La voz del capataz no vuelve a sus oídos.

۱۹ 19 کوچک و بزرگ در آنجا یک‌اند. وغلام از آقایش آزاد است.

El pequeño y el grande están allí, y el siervo está libre de su amo.

۲۰ 20 چرا روشنی به مستمند داده شود؟ و زندگی به تلخ جانان؟

¿Por qué le da luz al que está en problemas, y la vida al alma amarga;

۲۱ 21 که انتظار موت را می‌کشند و یافت نمی شود، و برای آن حفره می‌زنند بیشتر از گنجها.

Para aquellos cuyo deseo es la muerte, pero no viene; que la buscan más que la riqueza secreta;

۲۲ 22 که شادی وابتهاج می‌نمایند و مسرور می‌شوند چون قبر رامی یابند؟

¿Que se alegran con gran gozo y se regocijan cuando llegan a su último lugar de descanso;

۲۳ 23 چرا نور داده می‌شود به کسی‌که راهش مستور است، که خدا اطرافش را مستورساخته است؟

Pporque se le da luz a un hombre que no sabe por donde va, y que está acorralado por Dios?

۲۴ 24 زیرا که ناله من، پیش از خوراکم می‌آید و نعره من، مثل آب ریخته می‌شود،

En lugar de mi comida tengo pena, y de mí salen gritos de dolor como agua.

۲۵ 25 زیرا ترسی که از آن می‌ترسیدم، بر من واقع شد. و آنچه از آن بیم داشتم بر من رسید.

Porque lo que estaba temiendo ha venido sobre mi y de lo cual tengo miedo me aconteció.

۲۶ 26 مطمئن و آرام نبودم و راحت نداشتم وپریشانی بر من آمد.»

No tengo paz, ni silencio, ni descanso; nada más que el dolor viene sobre mí.