ایّوب 3

۱ 1 و بعد از آن ایوب دهان خود را باز کرده، روز خود را نفرین کرد.

この後、ヨブは口を開いて、自分の生れた日をのろった。

۲ 2 و ایوب متکلم شده، گفت:

すなわちヨブは言った、

۳ 3 «روزی که در آن متولد شدم، هلاک شود و شبی که گفتند مردی در رحم قرار گرفت،

「わたしの生れた日は滅びうせよ。『男の子が、胎にやどった』と言った夜もそのようになれ。

۴ 4 آن روز تاریکی شود. و خدا از بالا بر آن اعتنانکند و روشنایی بر او نتابد.

その日は暗くなるように。神が上からこれを顧みられないように。光がこれを照さないように。

۵ 5 تاریکی و سایه موت، آن را به تصرف آورند. ابر بر آن ساکن شود. کسوفات روز آن را بترساند.

やみと暗黒がこれを取りもどすように。雲が、その上にとどまるように。日を暗くする者が、これを脅かすように。

۶ 6 و آن شب را ظلمت غلیظ فرو‌گیرد و در میان روزهای سال شادی نکند، و به شماره ماهها داخل نشود.

その夜は、暗やみが、これを捕えるように。年の日のうちに加わらないように。月の数にもはいらないように。

۷ 7 اینک آن شب نازاد باشد. و آواز شادمانی در آن شنیده نشود.

また、その夜は、はらむことのないように。喜びの声がそのうちに聞かれないように。

۸ 8 لعنت کنندگان روز، آن را نفرین نمایند، که در برانگیزانیدن لویاتان ماهر می‌باشند.

日をのろう者が、これをのろうように。レビヤタンを奮い起すに巧みな者が、これをのろうように。

۹ 9 ستارگان شفق آن، تاریک گردد و انتظار نوربکشد و نباشد، و مژگان سحر را نبیند،

その明けの星は暗くなるように。光を望んでも、得られないように。また、あけぼののまぶたを見ることのないように。

۱۰ 10 چونکه درهای رحم مادرم را نبست، و مشقت را ازچشمانم مستور نساخت.

これは、わたしの母の胎の戸を閉じず、また悩みをわたしの目に隠さなかったからである。

۱۱ 11 «چرا از رحم مادرم نمردم؟ و چون از شکم بیرون آمدم چرا جان ندادم؟

なにゆえ、わたしは胎から出て、死ななかったのか。腹から出たとき息が絶えなかったのか。

۱۲ 12 چرا زانوها مراقبول کردند، و پستانها تا مکیدم؟

なにゆえ、ひざが、わたしを受けたのか。なにゆえ、乳ぶさがあって、わたしはそれを吸ったのか。

۱۳ 13 زیرا تا بحال می‌خوابیدم و آرام می‌شدم. در خواب می‌بودم واستراحت می‌یافتم.

そうしなかったならば、わたしは伏して休み、眠ったであろう。そうすればわたしは安んじており、

۱۴ 14 با پادشاهان و مشیران جهان، که خرابه‌ها برای خویشتن بنا نمودند،

自分のために荒れ跡を築き直した地の王たち、参議たち、

۱۵ 15 یابا سروران که طلا داشتند، و خانه های خود را ازنقره پر ساختند.

あるいは、こがねを持ち、しろがねを家に満たした君たちと一緒にいたであろう。

۱۶ 16 یا مثل سقط پنهان شده نیست می‌بودم، مثل بچه هایی که روشنایی را ندیدند.

なにゆえ、わたしは人知れずおりる胎児のごとく、光を見ないみどりごのようでなかったのか。

۱۷ 17 در آنجا شریران از شورش باز می‌ایستند، و درآنجا خستگان می‌آرامند،

かしこでは悪人も、あばれることをやめ、うみ疲れた者も、休みを得、

۱۸ 18 در آنجا اسیران دراطمینان با هم ساکنند، و آواز کارگذاران رانمی شنوند.

捕われ人も共に安らかにおり、追い使う者の声を聞かない。

۱۹ 19 کوچک و بزرگ در آنجا یک‌اند. وغلام از آقایش آزاد است.

小さい者も大きい者もそこにおり、奴隷も、その主人から解き放される。

۲۰ 20 چرا روشنی به مستمند داده شود؟ و زندگی به تلخ جانان؟

なにゆえ、悩む者に光を賜い、心の苦しむ者に命を賜わったのか。

۲۱ 21 که انتظار موت را می‌کشند و یافت نمی شود، و برای آن حفره می‌زنند بیشتر از گنجها.

このような人は死を望んでも来ない、これを求めることは隠れた宝を掘るよりも、はなはだしい。

۲۲ 22 که شادی وابتهاج می‌نمایند و مسرور می‌شوند چون قبر رامی یابند؟

彼らは墓を見いだすとき、非常に喜び楽しむのだ。

۲۳ 23 چرا نور داده می‌شود به کسی‌که راهش مستور است، که خدا اطرافش را مستورساخته است؟

なにゆえ、その道の隠された人に、神が、まがきをめぐらされた人に、光を賜わるのか。

۲۴ 24 زیرا که ناله من، پیش از خوراکم می‌آید و نعره من، مثل آب ریخته می‌شود،

わたしの嘆きはわが食物に代って来り、わたしのうめきは水のように流れ出る。

۲۵ 25 زیرا ترسی که از آن می‌ترسیدم، بر من واقع شد. و آنچه از آن بیم داشتم بر من رسید.

わたしの恐れるものが、わたしに臨み、わたしの恐れおののくものが、わが身に及ぶ。

۲۶ 26 مطمئن و آرام نبودم و راحت نداشتم وپریشانی بر من آمد.»

わたしは安らかでなく、またおだやかでない。わたしは休みを得ない、ただ悩みのみが来る」。