ایّوب 28

۱ 1 «یقین برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند.

Certamente há minas para a prata, e o ouro lugar onde o derretem.

۲ 2 آهن از خاک گرفته می‌شود و مس ازسنگ گداخته می‌گردد.

O ferro é tirado do solo, e da pedra se funde o cobre.

۳ 3 مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص می‌نمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.

O [homem] põe fim às trevas, e investiga em toda extremidade, as pedras que estão na escuridão e nas mais sombrias trevas.

۴ 4 کانی دور از ساکنان زمین می‌کنند، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک می‌گردند.

Abre um poço onde não há morador, lugares esquecidos por quem passa a pé; pendurados longe da humanidade, vão de um lado para o outro.

۵ 5 از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود.

Da terra o pão procede, e por debaixo ela é transformada como que pelo fogo.

۶ 6 سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد.

Suas pedras são o lugar da safira, e contém pó de ouro.

۷ 7 آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است،

A ave de rapina não conhece essa vereda; os olhos do falcão não a viram.

۸ 8 وجانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غران برآن گذر نکرده.

Os filhotes de animais ferozes nunca a pisaram, nem o feroz leão passou por ela.

۹ 9 دست خود را به سنگ خارا درازمی کنند، و کوهها را از بیخ برمی کنند.

[O homem] põe sua mão no rochedo, e revolve os montes desde a raiz.

۱۰ 10 نهرها ازصخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس رامی بیند.

Cortou canais pelas rochas, e seus olhos veem tudo o que é precioso.

۱۱ 11 نهرها را از تراوش می‌بندند وچیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند.

Ele tapa os rios desde suas nascentes, e faz o oculto sair para a luz.

۱۲ 12 اما حکمت از کجا پیدا می‌شود؟ وجای فطانت کجا است؟

Porém onde se achará a sabedoria? E onde está o lugar da inteligência?

۱۳ 13 انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود.

O ser humano não conhece o valor dela, nem ela é achada na terra dos viventes.

۱۴ 14 لجه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزدمن نمی باشد.

O abismo diz: Não está em mim; E o mar diz: Nem comigo.

۱۵ 15 زر خالص به عوضش داده نمی شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی گردد.

Nem por ouro fino se pode comprar, nem se pesar em troca de prata.

۱۶ 16 به زر خالص اوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود.

Não pode ser avaliada com ouro de Ofir, nem com ônix precioso, nem com safira.

۱۷ 17 با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی شود.

Não se pode comparar com ela o ouro, nem o cristal; nem se pode trocar por joia de ouro fino.

۱۸ 18 مرجان و بلور مذکورنمی شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است.

De coral nem de quartzo não se fará menção; porque o preço da sabedoria é melhor que o de rubis.

۱۹ 19 زبرجد حبش با آن مساوی نمی شود و به زرخالص سنجیده نمی گردد.

O topázio de Cuxe não se pode comparar com ela; nem pode ser avaliada com o puro ouro fino.

۲۰ 20 پس حکمت ازکجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟

De onde, pois, vem a sabedoria? E onde está o lugar da inteligência?

۲۱ 21 ازچشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوامخفی می‌باشد.

Porque encoberta está aos olhos de todo vivente, e é oculta a toda ave do céu.

۲۲ 22 ابدون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم.

O perdição e a morte dizem: Com nossos ouvidos ouvimos sua fama.

۲۳ 23 خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند.

Deus entende o caminho dela, e ele conhece seu lugar.

۲۴ 24 زیراکه او تا کرانه های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیرتمامی آسمان است می‌بیند.

Porque ele enxerga até os confins da terra, e vê tudo [o que há] debaixo de céus.

۲۵ 25 تا وزن از برای بادقرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید.

Quando ele deu peso ao vento, e estabeleceu medida para as águas;

۲۶ 26 هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد،

Quando ele fez lei para a chuva, e caminho para o relâmpago dos trovões,

۲۷ 27 آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد. آن رامهیا ساخت و هم تفتیشش نمود.

Então ele a viu, e relatou; preparou-a, e também a examinou.

۲۸ 28 و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و ازبدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.»

E disse ao homem: Eis que o temor ao Senhor é a sabedoria, e o desviar-se do mal [é] a inteligência.