ایّوب 28

۱ 1 «یقین برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند.

Sølvet har jo sin grube, og gullet, som renses, sitt finnested;

۲ 2 آهن از خاک گرفته می‌شود و مس ازسنگ گداخته می‌گردد.

jern hentes frem av jorden, og sten smeltes til kobber.

۳ 3 مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص می‌نمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.

De gjør ende på mørket, og inn i de innerste kroker gransker de stener som ligger i det sorte mørke;

۴ 4 کانی دور از ساکنان زمین می‌کنند، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک می‌گردند.

de bryter en sjakt langt borte fra menneskers bolig; der ferdes de glemt, dypt under menneskers føtter; der henger de og svever langt borte fra mennesker.

۵ 5 از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود.

Av jorden kommer det brød; men inne i den blir alt veltet om som av ild.

۶ 6 سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد.

Safiren har sin bolig i dens stener, og gullklumper finnes der.

۷ 7 آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است،

Ingen rovfugl kjenner stien dit ned, og intet falkeøie har sett den;

۸ 8 وجانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غران برآن گذر نکرده.

stolte rovdyr har ikke trådt på den, ingen løve har skredet frem over den.

۹ 9 دست خود را به سنگ خارا درازمی کنند، و کوهها را از بیخ برمی کنند.

På den hårde sten legger de sin hånd, de velter hele fjell om fra grunnen av.

۱۰ 10 نهرها ازصخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس رامی بیند.

I berget sprenger de ganger, og allehånde kostelige ting får de se.

۱۱ 11 نهرها را از تراوش می‌بندند وچیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند.

De demmer for dryppet av vannårene og fører skjulte ting frem i lyset.

۱۲ 12 اما حکمت از کجا پیدا می‌شود؟ وجای فطانت کجا است؟

Men visdommen hvor skal den finnes? Og hvor har forstanden sin bolig?

۱۳ 13 انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود.

Intet menneske kjenner dens verd, og den finnes ikke i de levendes land.

۱۴ 14 لجه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزدمن نمی باشد.

Dypet sier: I mig er den ikke, og havet sier: Den er ikke hos mig.

۱۵ 15 زر خالص به عوضش داده نمی شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی گردد.

Den kan ikke kjøpes for kostelig gull, og dens pris ikke opveies med sølv.

۱۶ 16 به زر خالص اوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود.

Den opveies ikke med Ofirs gull, med den dyre onyks og safir.

۱۷ 17 با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی شود.

Gull og glass kommer ikke op imot den, og en kan ikke bytte den til sig for kar av fint gull.

۱۸ 18 مرجان و بلور مذکورنمی شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است.

Koraller og krystall kan ikke engang nevnes, og det å eie visdom er bedre enn perler.

۱۹ 19 زبرجد حبش با آن مساوی نمی شود و به زرخالص سنجیده نمی گردد.

Etiopias topas kommer ikke op imot den; den kan ikke opveies med det reneste gull.

۲۰ 20 پس حکمت ازکجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟

Hvor kommer da visdommen fra? Og hvor har forstanden sin bolig?

۲۱ 21 ازچشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوامخفی می‌باشد.

Den er dulgt for alle levendes øine, den er skjult for himmelens fugler;

۲۲ 22 ابدون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم.

avgrunnen og døden sier: Bare et frasagn om den er kommet oss for øre.

۲۳ 23 خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند.

Gud kjenner veien til den, og han vet hvor den har sin bolig.

۲۴ 24 زیراکه او تا کرانه های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیرتمامی آسمان است می‌بیند.

For hans øie når til jordens ender; allting under himmelen ser han.

۲۵ 25 تا وزن از برای بادقرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید.

Da han fastsatte vindens vekt og gav vannet dets mål,

۲۶ 26 هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد،

da han satte en lov for regnet og en vei for lynstrålen,

۲۷ 27 آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد. آن رامهیا ساخت و هم تفتیشش نمود.

da så han visdommen og åpenbarte den, da lot han den stå frem og utforsket den.

۲۸ 28 و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و ازبدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.»

Og han sa til mennesket: Se, å frykte Herren, det er visdom, og å fly det onde er forstand.