ایّوب 27

۱ 1 و ایوب دیگرباره مثل خود را آورده، گفت:

Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit:

۲ 2 «به حیات خدا که حق مرابرداشته و به قادرمطلق که جان مرا تلخ نموده است.

[Vivit Deus, qui abstulit judicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.

۳ 3 که مادامی که جانم در من باقی است ونفخه خدا در بینی من می‌باشد،

Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,

۴ 4 یقین لبهایم به بی‌انصافی تکلم نخواهد کرد، و زبانم به فریب تنطق نخواهد نمود.

non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.

۵ 5 حاشا از من که شما راتصدیق نمایم، و تا بمیرم کاملیت خویش را ازخود دور نخواهم ساخت.

Absit a me ut justos vos esse judicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.

۶ 6 عدالت خود را قایم نگاه می‌دارم و آن را ترک نخواهم نمود، و دلم تازنده باشم، مرا مذمت نخواهد کرد.

Justificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.

۷ 7 دشمن من مثل شریر باشد، و مقاومت کنندگانم مثل خطاکاران.

Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus quasi iniquus.

۸ 8 زیرا امید شریر چیست هنگامی که خدا او را منقطع می‌سازد؟ و حینی که خدا جان اورا می‌گیرد؟

Quæ est enim spes hypocritæ, si avare rapiat, et non liberet Deus animam ejus?

۹ 9 آیا خدا فریاد او را خواهد شنید، هنگامی که مصیبت بر او عارض شود؟

Numquid Deus audiet clamorem ejus, cum venerit super eum angustia?

۱۰ 10 آیا درقادرمطلق تلذذ خواهد یافت، و در همه اوقات ازخدا مسالت خواهد نمود؟

aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?

۱۱ 11 «شما را درباره دست خدا تعلیم خواهد دادو از اعمال قادرمطلق چیزی مخفی نخواهم داشت.

Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.

۱۲ 12 اینک جمیع شما این را ملاحظه کرده‌اید، پس چرا بالکل باطل شده‌اید.

Ecce vos omnes nostis: et quid sine causa vana loquimini?

۱۳ 13 این است نصیب مرد شریر از جانب خدا، و میراث ظالمان که آن را از قادرمطلق می‌یابند.

Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.

۱۴ 14 اگرفرزندانش بسیار شوند شمشیر برای ایشان است، و ذریت او از نان سیر نخواهند شد.

Si multiplicati fuerint filii ejus, in gladio erunt, et nepotes ejus non saturabuntur pane:

۱۵ 15 بازماندگان او از وبا دفن خواهند شد، و بیوه‌زنانش گریه نخواهند کرد.

qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt.

۱۶ 16 اگر‌چه نقره را مثل غبار اندوخته کند، و لباس را مثل گل آماده سازد.

Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta:

۱۷ 17 او آماده می‌کند لیکن مرد عادل آن را خواهد پوشید، وصالحان نقره او را تقسیم خواهند نمود.

præparabit quidem, sed justus vestietur illis, et argentum innocens dividet.

۱۸ 18 خانه خود را مثل بید بنا می‌کند، و مثل سایبانی که دشتبان می‌سازد

Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.

۱۹ 19 او دولتمند می‌خوابد اما دفن نخواهد شد. چشمان خود را می‌گشاید و نیست می‌باشد.

Dives, cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.

۲۰ 20 ترسها مثل آب او را فرو می‌گیرد، و گردباد او را در شب می‌رباید.

Apprehendet eum quasi aqua inopia: nocte opprimet eum tempestas.

۲۱ 21 باد شرقی او رابرمی دارد و نابود می‌شود و او را از مکانش دورمی اندازد،

Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.

۲۲ 22 زیرا (خدا) بر او تیر خواهدانداخت و شفقت نخواهد نمود. اگر‌چه اومی خواهد از دست وی فرار کرده، بگریزد.

Et mittet super eum, et non parcet: de manu ejus fugiens fugiet.

۲۳ 23 مردم کفهای خود را بر او بهم می‌زنند و او را ازمکانش صفیر زده، بیرون می‌کنند.

Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum ejus.]