ایّوب 27

۱ 1 و ایوب دیگرباره مثل خود را آورده، گفت:

Et Job reprit son discours sentencieux et dit:

۲ 2 «به حیات خدا که حق مرابرداشته و به قادرمطلق که جان مرا تلخ نموده است.

Dieu qui a écarté mon droit, le Tout-puissant qui met l’amertume dans mon âme, est vivant:

۳ 3 که مادامی که جانم در من باقی است ونفخه خدا در بینی من می‌باشد،

Tant que mon souffle est en moi et l’esprit de Dieu dans mes narines,

۴ 4 یقین لبهایم به بی‌انصافی تکلم نخواهد کرد، و زبانم به فریب تنطق نخواهد نمود.

Mes lèvres ne diront pas d’iniquité, et ma langue ne prononcera pas de fausseté.

۵ 5 حاشا از من که شما راتصدیق نمایم، و تا بمیرم کاملیت خویش را ازخود دور نخواهم ساخت.

Loin de moi que je vous justifie! Jusqu’à ce que j’expire, je ne lâcherai pas ma perfection;

۶ 6 عدالت خود را قایم نگاه می‌دارم و آن را ترک نخواهم نمود، و دلم تازنده باشم، مرا مذمت نخواهد کرد.

Je tiendrai ferme ma justice et je n’en ferai pas abandon; mon cœur ne me reproche aucun de mes jours.

۷ 7 دشمن من مثل شریر باشد، و مقاومت کنندگانم مثل خطاکاران.

Que mon ennemi soit comme le méchant, et celui qui s’élève contre moi comme l’inique!

۸ 8 زیرا امید شریر چیست هنگامی که خدا او را منقطع می‌سازد؟ و حینی که خدا جان اورا می‌گیرد؟

Car quelle est l’espérance de l’impie quand [Dieu le] retranche, quand Dieu retire son âme?

۹ 9 آیا خدا فریاد او را خواهد شنید، هنگامی که مصیبت بر او عارض شود؟

Dieu entendra-t-il son cri quand la détresse viendra sur lui?

۱۰ 10 آیا درقادرمطلق تلذذ خواهد یافت، و در همه اوقات ازخدا مسالت خواهد نمود؟

Trouvera-t-il ses délices dans le Tout-puissant? Invoquera-t-il Dieu en tout temps?

۱۱ 11 «شما را درباره دست خدا تعلیم خواهد دادو از اعمال قادرمطلق چیزی مخفی نخواهم داشت.

Je vous enseignerai comment Dieu agit, je ne cacherai pas ce qui est par-devers le Tout-puissant.

۱۲ 12 اینک جمیع شما این را ملاحظه کرده‌اید، پس چرا بالکل باطل شده‌اید.

Voici, vous-mêmes, vous l’avez tous vu: et pourquoi entretenez-vous ces vaines pensées?

۱۳ 13 این است نصیب مرد شریر از جانب خدا، و میراث ظالمان که آن را از قادرمطلق می‌یابند.

Voici quelle est, par-devers Dieu, la part de l’homme méchant et l’héritage que les violents reçoivent du Tout-puissant:

۱۴ 14 اگرفرزندانش بسیار شوند شمشیر برای ایشان است، و ذریت او از نان سیر نخواهند شد.

Si ses fils se multiplient, c’est pour l’épée, et ses descendants ne sont pas rassasiés de pain.

۱۵ 15 بازماندگان او از وبا دفن خواهند شد، و بیوه‌زنانش گریه نخواهند کرد.

Ceux qui restent après lui seront enterrés dans la mort, et ses veuves ne pleureront pas.

۱۶ 16 اگر‌چه نقره را مثل غبار اندوخته کند، و لباس را مثل گل آماده سازد.

S’il entasse l’argent comme la poussière et se prépare des vêtements comme de la boue,

۱۷ 17 او آماده می‌کند لیکن مرد عادل آن را خواهد پوشید، وصالحان نقره او را تقسیم خواهند نمود.

Il se les prépare, mais le juste s’en vêtira; et l’argent, c’est l’innocent qui se le partagera.

۱۸ 18 خانه خود را مثل بید بنا می‌کند، و مثل سایبانی که دشتبان می‌سازد

Il a bâti sa maison comme la teigne, comme une cabane que fait celui qui garde [les vignes].

۱۹ 19 او دولتمند می‌خوابد اما دفن نخواهد شد. چشمان خود را می‌گشاید و نیست می‌باشد.

Il se couche riche, et il ne le refera pas; il ouvre ses yeux, et il n’est plus.

۲۰ 20 ترسها مثل آب او را فرو می‌گیرد، و گردباد او را در شب می‌رباید.

Les frayeurs le surprennent comme des eaux; l’ouragan l’emporte de nuit;

۲۱ 21 باد شرقی او رابرمی دارد و نابود می‌شود و او را از مکانش دورمی اندازد،

Le vent d’orient l’enlève, et il s’en va, et dans un tourbillon il l’emporte de son lieu.

۲۲ 22 زیرا (خدا) بر او تیر خواهدانداخت و شفقت نخواهد نمود. اگر‌چه اومی خواهد از دست وی فرار کرده، بگریزد.

[Dieu] lance [ses dards] sur lui et ne l’épargne pas; il voudrait fuir loin de sa main.

۲۳ 23 مردم کفهای خود را بر او بهم می‌زنند و او را ازمکانش صفیر زده، بیرون می‌کنند.

On battra des mains sur lui, et on le chassera de son lieu avec des sifflements.