ایّوب 27

۱ 1 و ایوب دیگرباره مثل خود را آورده، گفت:

Moreover Job continued his parable, and said,

۲ 2 «به حیات خدا که حق مرابرداشته و به قادرمطلق که جان مرا تلخ نموده است.

As God liveth, who hath taken away my judgment; and the Almighty, who hath afflicted my soul;

۳ 3 که مادامی که جانم در من باقی است ونفخه خدا در بینی من می‌باشد،

All the while my breath is in me, and the spirit of God is in my nostrils;

۴ 4 یقین لبهایم به بی‌انصافی تکلم نخواهد کرد، و زبانم به فریب تنطق نخواهد نمود.

My lips shall not speak wickedness, nor my tongue utter deceit.

۵ 5 حاشا از من که شما راتصدیق نمایم، و تا بمیرم کاملیت خویش را ازخود دور نخواهم ساخت.

Far be it from me that I should justify you: till I die I will not remove my integrity from me.

۶ 6 عدالت خود را قایم نگاه می‌دارم و آن را ترک نخواهم نمود، و دلم تازنده باشم، مرا مذمت نخواهد کرد.

My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart shall not reproach me so long as I live.

۷ 7 دشمن من مثل شریر باشد، و مقاومت کنندگانم مثل خطاکاران.

Let my enemy be as the wicked, and he that riseth up against me as the unrighteous.

۸ 8 زیرا امید شریر چیست هنگامی که خدا او را منقطع می‌سازد؟ و حینی که خدا جان اورا می‌گیرد؟

For what is the hope of the hypocrite, though he hath gained, when God taketh away his soul?

۹ 9 آیا خدا فریاد او را خواهد شنید، هنگامی که مصیبت بر او عارض شود؟

Will God hear his cry when trouble cometh upon him?

۱۰ 10 آیا درقادرمطلق تلذذ خواهد یافت، و در همه اوقات ازخدا مسالت خواهد نمود؟

Will he delight himself in the Almighty? will he always call upon God?

۱۱ 11 «شما را درباره دست خدا تعلیم خواهد دادو از اعمال قادرمطلق چیزی مخفی نخواهم داشت.

I will teach you by the hand of God: that which is with the Almighty will I not conceal.

۱۲ 12 اینک جمیع شما این را ملاحظه کرده‌اید، پس چرا بالکل باطل شده‌اید.

Behold, all ye yourselves have seen it; why then are ye thus altogether vain?

۱۳ 13 این است نصیب مرد شریر از جانب خدا، و میراث ظالمان که آن را از قادرمطلق می‌یابند.

This is the portion of a wicked man with God, and the heritage of oppressors, which they shall receive of the Almighty.

۱۴ 14 اگرفرزندانش بسیار شوند شمشیر برای ایشان است، و ذریت او از نان سیر نخواهند شد.

If his children are multiplied, it is for the sword: and his offspring shall not be satisfied with bread.

۱۵ 15 بازماندگان او از وبا دفن خواهند شد، و بیوه‌زنانش گریه نخواهند کرد.

Those that remain of him shall be buried in death: and his widows shall not weep.

۱۶ 16 اگر‌چه نقره را مثل غبار اندوخته کند، و لباس را مثل گل آماده سازد.

Though he should heap up silver as the dust, and prepare raiment as the clay;

۱۷ 17 او آماده می‌کند لیکن مرد عادل آن را خواهد پوشید، وصالحان نقره او را تقسیم خواهند نمود.

He may prepare it, but the just shall put it on, and the innocent shall divide the silver.

۱۸ 18 خانه خود را مثل بید بنا می‌کند، و مثل سایبانی که دشتبان می‌سازد

He buildeth his house as a moth, and as a booth that the keeper maketh.

۱۹ 19 او دولتمند می‌خوابد اما دفن نخواهد شد. چشمان خود را می‌گشاید و نیست می‌باشد.

The rich man shall lie down, but he shall not be gathered: he openeth his eyes, and he is not.

۲۰ 20 ترسها مثل آب او را فرو می‌گیرد، و گردباد او را در شب می‌رباید.

Terrors take hold on him as waters, a tempest stealeth him away in the night.

۲۱ 21 باد شرقی او رابرمی دارد و نابود می‌شود و او را از مکانش دورمی اندازد،

The east wind carrieth him away, and he departeth: and as a storm hurleth him out of his place.

۲۲ 22 زیرا (خدا) بر او تیر خواهدانداخت و شفقت نخواهد نمود. اگر‌چه اومی خواهد از دست وی فرار کرده، بگریزد.

For God shall cast upon him, and not spare: he would long to flee out of his hand.

۲۳ 23 مردم کفهای خود را بر او بهم می‌زنند و او را ازمکانش صفیر زده، بیرون می‌کنند.

Men shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.