< ایّوب 26 >
«شخص بیقوت را چگونه اعانت کردی؟ و بازوی ناتوان را چگونه نجات دادی؟ | ۲ 2 |
Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
شخص بیحکمت را چه نصیحت نمودی؟ وحقیقت امر را به فراوانی اعلام کردی! | ۳ 3 |
Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
برای که سخنان را بیان کردی؟ و نفخه کیست که از توصادر شد؟ | ۴ 4 |
Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
ارواح مردگان میلرزند، زیر آبها وساکنان آنها. | ۵ 5 |
De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
هاویه به حضور او عریان است، وابدون را ستری نیست. (Sheol ) | ۶ 6 |
Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol )
شمال را بر جو پهن میکند، و زمین را بر نیستی آویزان میسازد. | ۷ 7 |
Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
آبها را در ابرهای خود میبندد، پس ابر، زیرآنها چاک نمی شود. | ۸ 8 |
Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
روی تخت خود رامحجوب میسازد و ابرهای خویش را پیش آن میگستراند. | ۹ 9 |
Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
به اطراف سطح آبها حد میگذاردتا کران روشنایی و تاریکی. | ۱۰ 10 |
Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
ستونهای آسمان متزلزل میشود و از عتاب او حیران میماند. | ۱۱ 11 |
De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
به قوت خود دریا را به تلاطم میآورد، و به فهم خویش رهب را خرد میکند. | ۱۲ 12 |
Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
به روح اوآسمانها زینت داده شد، و دست او مار تیز رو راسفت. | ۱۳ 13 |
Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
اینک اینها حواشی طریق های او است. و چه آواز آهستهای درباره او میشنویم، لکن رعد جبروت او را کیست که بفهمد؟» | ۱۴ 14 |
Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?