ایّوب 24

۱ 1 «چونکه زمانها از قادرمطلق مخفی نیست. پس چرا عارفان او ایام او راملاحظه نمی کنند؟

מדוע משדי לא נצפנו עתים וידעו לא חזו ימיו׃

۲ 2 بعضی هستند که حدود رامنتقل می‌سازند و گله‌ها را غصب نموده، می‌چرانند.

גבלות ישיגו עדר גזלו וירעו׃

۳ 3 الاغهای یتیمان را می‌رانند و گاوبیوه‌زنان را به گرو می‌گیرند.

חמור יתומים ינהגו יחבלו שור אלמנה׃

۴ 4 فقیران را از راه منحرف می‌سازند، و مسکینان زمین جمیع خویشتن را پنهان می‌کنند.

יטו אביונים מדרך יחד חבאו עניי ארץ׃

۵ 5 اینک مثل خروحشی به جهت کار خود به بیابان بیرون رفته، خوراک خود را می‌جویند و صحرا به ایشان نان برای فرزندان ایشان می‌رساند.

הן פראים במדבר יצאו בפעלם משחרי לטרף ערבה לו לחם לנערים׃

۶ 6 علوفه خود را درصحرا درو می‌کنند و تاکستان شریران راخوشه چینی می‌نمایند.

בשדה בלילו יקצירו וכרם רשע ילקשו׃

۷ 7 برهنه و بی‌لباس شب رابه‌سر می‌برند و در سرما پوششی ندارند.

ערום ילינו מבלי לבוש ואין כסות בקרה׃

۸ 8 ازباران کوهها تر می‌شوند و از عدم پناهگاه، صخره‌ها را در بغل می‌گیرند

מזרם הרים ירטבו ומבלי מחסה חבקו צור׃

۹ 9 و کسانی هستند که یتیم را از پستان می‌ربایند و از فقیر گرو می‌گیرند.

יגזלו משד יתום ועל עני יחבלו׃

۱۰ 10 پس ایشان بی‌لباس و برهنه راه می‌روند وبافه‌ها را برمی دارند و گرسنه می‌مانند.

ערום הלכו בלי לבוש ורעבים נשאו עמר׃

۱۱ 11 دردروازه های آنها روغن می‌گیرند و چرخشت آنهارا پایمال می‌کنند و تشنه می‌مانند.

בין שורתם יצהירו יקבים דרכו ויצמאו׃

۱۲ 12 ازشهرآباد، نعره می‌زنند و جان مظلومان استغاثه می‌کند. اما خدا حماقت آنها را به نظر نمی آورد.

מעיר מתים ינאקו ונפש חללים תשוע ואלוה לא ישים תפלה׃

۱۳ 13 «و دیگرانند که از نور متمردند و راه آن رانمی دانند. و در طریق هایش سلوک نمی نمایند.

המה היו במרדי אור לא הכירו דרכיו ולא ישבו בנתיבתיו׃

۱۴ 14 قاتل در صبح برمی خیزد و فقیر و مسکین رامی کشد. و در شب مثل دزد می‌شود.

לאור יקום רוצח יקטל עני ואביון ובלילה יהי כגנב׃

۱۵ 15 چشم زناکار نیز برای شام انتظار می‌کشد و می‌گوید که چشمی مرا نخواهد دید، و بر روی خود پرده می‌کشد.

ועין נאף שמרה נשף לאמר לא תשורני עין וסתר פנים ישים׃

۱۶ 16 در تاریکی به خانه‌ها نقب می‌زنند ودر روز، خویشتن را پنهان می‌کنند و روشنایی رانمی دانند،

חתר בחשך בתים יומם חתמו למו לא ידעו אור׃

۱۷ 17 زیرا صبح برای جمیع ایشان مثل سایه موت است، چونکه ترسهای سایه موت رامی دانند.

כי יחדו בקר למו צלמות כי יכיר בלהות צלמות׃

۱۸ 18 آنها بر روی آبها سبک‌اند و نصیب ایشان بر زمین ملعون است، و به راه تاکستان مراجعت نمی کنند.

קל הוא על פני מים תקלל חלקתם בארץ לא יפנה דרך כרמים׃

۱۹ 19 چنانکه خشکی و گرمی آب برف را نابود می‌سازد، همچنین هاویه خطاکاران را. (Sheol h7585)

ציה גם חם יגזלו מימי שלג שאול חטאו׃ (Sheol h7585)

۲۰ 20 رحم (مادرش ) او را فراموش می‌نماید و کرم، او را نوش می‌کند. و دیگر مذکورنخواهد شد، و شرارت مثل درخت بریده خواهدشد.

ישכחהו רחם מתקו רמה עוד לא יזכר ותשבר כעץ עולה׃

۲۱ 21 زن عاقر را که نمی زاید می‌بلعد و به زن بیوه احسان نمی نماید،

רעה עקרה לא תלד ואלמנה לא ייטיב׃

۲۲ 22 و اما خدا جباران را به قوت خود محفوظ می‌دارد. برمی خیزند اگرچه امید زندگی ندارند،

ומשך אבירים בכחו יקום ולא יאמין בחיין׃

۲۳ 23 ایشان را اطمینان می‌بخشد و بر آن تکیه می‌نمایند، اما چشمان اوبر راههای ایشان است.

יתן לו לבטח וישען ועיניהו על דרכיהם׃

۲۴ 24 اندک زمانی بلندمی شوند، پس نیست می‌گردند و پست شده، مثل سایرین برده می‌شوند و مثل سر سنبله‌ها بریده می‌گردند،

רומו מעט ואיננו והמכו ככל יקפצון וכראש שבלת ימלו׃

۲۵ 25 و اگر چنین نیست پس کیست که مراتکذیب نماید و کلام مرا ناچیز گرداند؟»

ואם לא אפו מי יכזיבני וישם לאל מלתי׃