< ایّوب 23 >

پس ایوب در جواب گفت: ۱ 1
Отвещав же Иов, рече:
«امروز نیز شکایت من تلخ است، وضرب من از ناله من سنگینتر. ۲ 2
вем убо, яко из руки моея обличение мое есть, и рука Его тяжка бысть паче моего воздыхания.
کاش می‌دانستم که او را کجا یابم، تا آنکه نزد کرسی او بیایم. ۳ 3
Кто убо увесть, яко обрящу Его и прииду ко кончине?
آنگاه دعوی خود را به حضور وی ترتیب می‌دادم، ودهان خود را از حجت‌ها پر می‌ساختم. ۴ 4
И реку мой суд, уста же моя исполню обличения,
سخنانی را که در جواب من می‌گفت می‌دانستم، و آنچه راکه به من می‌گفت می‌فهمیدم. ۵ 5
уразумею же изцеления, яже ми речет, и ощущу, что ми возвестит.
آیا به عظمت قوت خود با من مخاصمه می‌نمود؟ حاشا! بلکه به من التفات می‌کرد. ۶ 6
И аще со многою крепостию найдет на мя, посем же не воспретит ми.
آنگاه مرد راست با اومحاجه می‌نمود و از داور خود تا به ابد نجات می‌یافتم. ۷ 7
Истина бо и обличение от Него: да изведет же в конец суд мой.
اینک به طرف مشرق می‌روم و اویافت نمی شود و به طرف مغرب و او را نمی بینم. ۸ 8
Аще бо во первых пойду, ктому несмь: в последних же, како вем Его?
به طرف شمال جایی که او عمل می‌کند، و او رامشاهده نمی کنم. و او خود را به طرف جنوب می‌پوشاند و او را نمی بینم، ۹ 9
Ошуюю творящу Ему, и не разумех: обложит одесную, и не узрю.
زیرا او طریقی راکه می‌روم می‌داند و چون مرا می‌آزماید، مثل طلابیرون می‌آیم. ۱۰ 10
Весть бо уже путь мой, искуси же мя яко злато.
پایم اثر اقدام او را گرفته است وطریق او را نگاه داشته، از آن تجاوز نمی کنم. ۱۱ 11
Изыду же в заповедех Его, пути бо Его сохраних, и не уклонюся от заповедий Его
از فرمان لبهای وی برنگشتم و سخنان دهان اورا زیاده از رزق خود ذخیره کردم. ۱۲ 12
и не преступлю, в недрех же моих сокрых глаголголы Его.
لیکن اوواحد است و کیست که او را برگرداند؟ و آنچه دل او می‌خواهد، به عمل می‌آورد. ۱۳ 13
Аще же и Сам судил тако, кто есть рекий противу Ему? Сам бо восхоте и сотвори.
زیرا آنچه را که بر من مقدر شده است بجا می‌آورد، و چیزهای بسیار مثل این نزد وی است. ۱۴ 14
Сего ради о Нем трепетен бых, наказуемь же попекохся о Нем:
از این جهت ازحضور او هراسان هستم، و چون تفکر می‌نمایم از او می‌ترسم، ۱۵ 15
сего ради от лица Его потщуся, поучуся и убоюся от Него.
زیرا خدا دل مرا ضعیف کرده است، و قادرمطلق مرا هراسان گردانیده. ۱۶ 16
И Господь умягчил сердце мое, и Вседержитель потщася о мне:
چونکه پیش از تاریکی منقطع نشدم، و ظلمت غلیظ را از نزد من نپوشانید. ۱۷ 17
не ведех бо, яко найдет на мя тма, пред лицем же моим покрыет мрак.

< ایّوب 23 >