ایّوب 23

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Et Job répondit et dit:

۲ 2 «امروز نیز شکایت من تلخ است، وضرب من از ناله من سنگینتر.

Encore aujourd’hui ma plainte est amère, la main qui s’appesantit sur moi est plus pesante que mon gémissement!

۳ 3 کاش می‌دانستم که او را کجا یابم، تا آنکه نزد کرسی او بیایم.

Oh! si je savais le trouver, et parvenir là où il est assis!

۴ 4 آنگاه دعوی خود را به حضور وی ترتیب می‌دادم، ودهان خود را از حجت‌ها پر می‌ساختم.

J’exposerais [ma] juste cause devant lui, et je remplirais ma bouche d’arguments;

۵ 5 سخنانی را که در جواب من می‌گفت می‌دانستم، و آنچه راکه به من می‌گفت می‌فهمیدم.

Je saurais les paroles qu’il me répondrait, et je comprendrais ce qu’il me dirait.

۶ 6 آیا به عظمت قوت خود با من مخاصمه می‌نمود؟ حاشا! بلکه به من التفات می‌کرد.

Contesterait-il avec moi dans la grandeur de sa force? Non, mais il ferait attention à moi.

۷ 7 آنگاه مرد راست با اومحاجه می‌نمود و از داور خود تا به ابد نجات می‌یافتم.

Là, un homme droit raisonnerait avec lui, et je serais délivré pour toujours de mon juge.

۸ 8 اینک به طرف مشرق می‌روم و اویافت نمی شود و به طرف مغرب و او را نمی بینم.

Voici, je vais en avant, mais il n’y est pas; et en arrière, mais je ne l’aperçois pas;

۹ 9 به طرف شمال جایی که او عمل می‌کند، و او رامشاهده نمی کنم. و او خود را به طرف جنوب می‌پوشاند و او را نمی بینم،

À gauche, quand il y opère, mais je ne le discerne pas; il se cache à droite, et je ne le vois pas.

۱۰ 10 زیرا او طریقی راکه می‌روم می‌داند و چون مرا می‌آزماید، مثل طلابیرون می‌آیم.

Mais il connaît la voie que je suis; il m’éprouve, je sortirai comme de l’or.

۱۱ 11 پایم اثر اقدام او را گرفته است وطریق او را نگاه داشته، از آن تجاوز نمی کنم.

Mon pied s’attache à ses pas; j’ai gardé sa voie, et je n’en ai point dévié.

۱۲ 12 از فرمان لبهای وی برنگشتم و سخنان دهان اورا زیاده از رزق خود ذخیره کردم.

Je ne me suis pas retiré du commandement de ses lèvres; j’ai serré [par-devers moi] les paroles de sa bouche plus que le propos de mon propre cœur.

۱۳ 13 لیکن اوواحد است و کیست که او را برگرداند؟ و آنچه دل او می‌خواهد، به عمل می‌آورد.

Mais lui, il a une [pensée], et qui l’en fera revenir? Ce que son âme désire, il le fait.

۱۴ 14 زیرا آنچه را که بر من مقدر شده است بجا می‌آورد، و چیزهای بسیار مثل این نزد وی است.

Car il achèvera ce qui est déterminé pour moi; et bien des choses semblables sont auprès de lui.

۱۵ 15 از این جهت ازحضور او هراسان هستم، و چون تفکر می‌نمایم از او می‌ترسم،

C’est pourquoi je suis terrifié devant sa face; je considère, et je suis effrayé devant lui.

۱۶ 16 زیرا خدا دل مرا ضعیف کرده است، و قادرمطلق مرا هراسان گردانیده.

Et Dieu a fait défaillir mon cœur, et le Tout-puissant m’a frappé de terreur;

۱۷ 17 چونکه پیش از تاریکی منقطع نشدم، و ظلمت غلیظ را از نزد من نپوشانید.

Parce que je n’ai pas été anéanti devant les ténèbres, et qu’il ne m’a pas caché l’obscurité.