ایّوب 22

۱ 1 پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

Then Eliphaz the Temanite answered and said,

۲ 2 «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است.

Can a man be profitable unto El, as he that is wise may be profitable unto himself?

۳ 3 آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟

Is it any pleasure to the Almighty, that thou art righteous? or is it gain to him that thou makest thy ways perfect?

۴ 4 آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟

Will he reprove thee for fear of thee? will he enter with thee into judgment?

۵ 5 آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی،

Is not thy wickedness great? and thine iniquities infinite?

۶ 6 چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی،

For thou hast taken a pledge from thy brother for nought, and stripped the naked of their clothing.

۷ 7 به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟

Thou hast not given water to the weary to drink, and thou hast withholden bread from the hungry.

۸ 8 امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود.

But as for the mighty man, he had the earth; and the honourable man dwelt in it.

۹ 9 بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید.

Thou has sent widows away empty, and the arms of the fatherless have been broken.

۱۰ 10 بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد.

Therefore snares are round about thee, and sudden fear troubleth thee;

۱۱ 11 یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند.

Or darkness, that thou canst not see; and abundance of waters cover thee.

۱۲ 12 آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند.

Is not Eloah in the height of heaven? and behold the height of the stars, how high they are!

۱۳ 13 و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟

And thou sayest, How doth El know? can he judge through the dark cloud?

۱۴ 14 ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد.

Thick clouds are a covering to him, that he seeth not; and he walketh in the circuit of heaven.

۱۵ 15 آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند،

Hast thou marked the old way which wicked men have trodden?

۱۶ 16 که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد

Which were cut down out of time, whose foundation was overflown with a flood:

۱۷ 17 که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟

Which said unto El, Depart from us: and what can the Almighty do for them?

۱۸ 18 و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.

Yet he filled their houses with good things: but the counsel of the wicked is far from me.

۱۹ 19 «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد.

The righteous see it, and are glad: and the innocent laugh them to scorn.

۲۰ 20 آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟

Whereas our substance is not cut down, but the remnant of them the fire consumeth.

۲۱ 21 پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید.

Acquaint now thyself with him, and be at peace: thereby good shall come unto thee.

۲۲ 22 تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه.

Receive, I pray thee, the law from his mouth, and lay up his words in thine heart.

۲۳ 23 اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی

If thou return to the Almighty, thou shalt be built up, thou shalt put away iniquity far from thy tabernacles.

۲۴ 24 و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری،

Then shalt thou lay up gold as dust, and the gold of Ophir as the stones of the brooks.

۲۵ 25 آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،

Yea, the Almighty shall be thy defence, and thou shalt have plenty of silver.

۲۶ 26 زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.

For then shalt thou have thy delight in the Almighty, and shalt lift up thy face unto Eloah.

۲۷ 27 نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت.

Thou shalt make thy prayer unto him, and he shall hear thee, and thou shalt pay thy vows.

۲۸ 28 امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید.

Thou shalt also decree a thing, and it shall be established unto thee: and the light shall shine upon thy ways.

۲۹ 29 وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد.

When men are cast down, then thou shalt say, There is lifting up; and he shall save the humble person.

۳۰ 30 کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»

He shall deliver the island of the innocent: and it is delivered by the pureness of thine hands.