ایّوب 22

۱ 1 پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

A odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:

۲ 2 «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است.

Zdaliž Bohu silnému co prospěšný býti může člověk, když sobě nejmoudřeji počíná?

۳ 3 آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟

Zdaliž se kochá Všemohoucí v tom, že ty se ospravedlňuješ? Aneb má-liž zisk, když bys dokonalé ukázal býti cesty své?

۴ 4 آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟

Zdali, že by se tebe bál, tresce tě, mstě nad tebou?

۵ 5 آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی،

Zdali zlost tvá není mnohá? Anobrž není konce nepravostem tvým.

۶ 6 چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی،

Nebo jsi brával základ od bratří svých bez příčiny, a roucha z nahých jsi svláčel.

۷ 7 به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟

Vody ustalému jsi nepodal, a hladovitému zbraňovals chleba.

۸ 8 امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود.

Ale muži boháči přál jsi země, tak aby ten, jehož osoba vzácná, v ní seděl.

۹ 9 بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید.

Vdovy pak pouštěl jsi prázdné, ačkoli ramena sirotků potřína byla.

۱۰ 10 بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد.

A protož obkličuji tě osídla, a děsí tě strach nenadálý,

۱۱ 11 یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند.

Aneb tma, abys neviděl, anobrž rozvodnění přikrývá tě.

۱۲ 12 آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند.

Říkáš: Zdaž Bůh není na výsosti nebeské? Ano shlédni vrch hvězd, jak jsou vysoké.

۱۳ 13 و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟

Protož pravíš: Jak by věděl Bůh silný? Skrze mrákotu-liž by soudil?

۱۴ 14 ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد.

Oblakové jsou skrýše jeho, tak že nevidí; nebo okršlek nebeský obchází.

۱۵ 15 آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند،

Šetříš-liž stezky věku předešlého, kterouž kráčeli lidé marní?

۱۶ 16 که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد

Kteříž vypléněni jsou před časem, potok vylit jest na základ jejich.

۱۷ 17 که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟

Kteříž říkali Bohu silnému: Odejdi od nás. Což by tedy jim učiniti měl Všemohoucí?

۱۸ 18 و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.

On zajisté domy jejich naplnil dobrými věcmi, (ale rada bezbožných vzdálena jest ode mne).

۱۹ 19 «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد.

Což vidouce spravedliví, veselí se, a nevinný posmívá se jim,

۲۰ 20 آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟

Zvlášť když není vypléněno jmění naše, ostatky pak jejich sežral oheň.

۲۱ 21 پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید.

Přivykejž medle s ním choditi, a pokojněji se míti, skrze to přijde tobě všecko dobré.

۲۲ 22 تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه.

Přijmi, prosím, z úst jeho zákon, a slož řeči jeho v srdci svém.

۲۳ 23 اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی

Navrátíš-li se k Všemohoucímu, vzdělán budeš, a vzdálíš-li nepravost od stanů svých,

۲۴ 24 و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری،

Tedy nakladeš na zemi zlata, a místo kamení potočního zlata z Ofir.

۲۵ 25 آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،

Nebo bude Všemohoucí nejčistším zlatem tvým, a stříbrem i silou tvou.

۲۶ 26 زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.

A tehdáž v Všemohoucím kochati se budeš, a pozdvihna k Bohu tváři své,

۲۷ 27 نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت.

Pokorně modliti se budeš jemu, a vyslyší tě; pročež sliby své plniti budeš.

۲۸ 28 امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید.

Nebo cožkoli začneš, budeť se dařiti, anobrž na cestách tvých svítiti bude světlo.

۲۹ 29 وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد.

Když jiní sníženi budou, tedy díš: Jáť jsem povýšen. Nebo toho, kdož jest očí ponížených, Bůh spasena učiní.

۳۰ 30 کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»

Vysvobodí i toho, kterýž není bez viny, vysvobodí, pravím, čistotou rukou tvých.