ایّوب 21

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Hiob antwortete und sprach:

۲ 2 «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

Hört doch meiner Rede zu und laßt mir das anstatt eurer Tröstungen sein!

۳ 3 با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

Vertragt mich, daß ich auch rede, und spottet darnach mein!

۴ 4 و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

Handle ich denn mit einem Menschen? oder warum sollte ich ungeduldig sein?

۵ 5 به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

Kehrt euch her zu mir; ihr werdet erstarren und die Hand auf den Mund legen müssen.

۶ 6 هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

Wenn ich daran denke, so erschrecke ich, und Zittern kommt mein Fleisch an.

۷ 7 چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

Warum leben denn die Gottlosen, werden alt und nehmen zu an Gütern?

۸ 8 ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

Ihr Same ist sicher um sie her, und ihre Nachkömmlinge sind bei ihnen.

۹ 9 خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

Ihr Haus hat Frieden vor der Furcht, und Gottes Rute ist nicht über ihnen.

۱۰ 10 گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

Seinen Stier läßt man zu, und es mißrät ihm nicht; seine Kuh kalbt und ist nicht unfruchtbar.

۱۱ 11 بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

Ihre jungen Kinder lassen sie ausgehen wie eine Herde, und ihre Knaben hüpfen.

۱۲ 12 با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

Sie jauchzen mit Pauken und Harfen und sind fröhlich mit Flöten.

۱۳ 13 روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

Sie werden alt bei guten Tagen und erschrecken kaum einen Augenblick vor dem Tode, (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

die doch sagen zu Gott: “Hebe dich von uns, wir wollen von deinen Wegen nicht wissen!

۱۵ 15 قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

Wer ist der Allmächtige, daß wir ihm dienen sollten? oder was sind wir gebessert, so wir ihn anrufen?”

۱۶ 16 اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

“Aber siehe, ihr Glück steht nicht in ihren Händen; darum soll der Gottlosen Sinn ferne von mir sein.”

۱۷ 17 «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

Wie oft geschieht's denn, daß die Leuchte der Gottlosen verlischt und ihr Unglück über sie kommt? daß er Herzeleid über sie austeilt in seinem Zorn?

۱۸ 18 مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

daß sie werden wie Stoppeln vor dem Winde und wie Spreu, die der Sturmwind wegführt?

۱۹ 19 خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

“Gott spart desselben Unglück auf seine Kinder”. Er vergelte es ihm selbst, daß er's innewerde.

۲۰ 20 چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

Seine Augen mögen sein Verderben sehen, und vom Grimm des Allmächtigen möge er trinken.

۲۱ 21 زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

Denn was ist ihm gelegen an seinem Hause nach ihm, wenn die Zahl seiner Monden ihm zugeteilt ist?

۲۲ 22 آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

Wer will Gott lehren, der auch die Hohen richtet?

۲۳ 23 یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

Dieser stirbt frisch und gesund in allem Reichtum und voller Genüge,

۲۴ 24 قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

sein Melkfaß ist voll Milch, und seine Gebeine werden gemästet mit Mark;

۲۵ 25 و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

jener aber stirbt mit betrübter Seele und hat nie mit Freuden gegessen;

۲۶ 26 اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

und liegen gleich miteinander in der Erde, und Würmer decken sie zu.

۲۷ 27 اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

Siehe, ich kenne eure Gedanken wohl und euer frevles Vornehmen gegen mich.

۲۸ 28 زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

Denn ihr sprecht: “Wo ist das Haus des Fürsten? und wo ist die Hütte, da die Gottlosen wohnten?”

۲۹ 29 آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

Habt ihr denn die Wanderer nicht befragt und nicht gemerkt ihre Zeugnisse?

۳۰ 30 که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

Denn der Böse wird erhalten am Tage des Verderbens, und am Tage des Grimms bleibt er.

۳۱ 31 کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

Wer will ihm ins Angesicht sagen, was er verdient? wer will ihm vergelten, was er tut?

۳۲ 32 که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

Und er wird zu Grabe geleitet und hält Wache auf seinem Hügel.

۳۳ 33 کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

Süß sind ihm die Schollen des Tales, und alle Menschen ziehen ihm nach; und derer, die ihm vorangegangen sind, ist keine Zahl.

۳۴ 34 پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»

Wie tröstet ihr mich so vergeblich, und eure Antworten finden sich unrecht!