ایّوب 20

۱ 1 پس صوفر نعماتی در جواب گفت:

ויען צפר הנעמתי ויאמר׃

۲ 2 «از این جهت فکرهایم مرا به جواب دادن تحریک می‌کند و به این سبب، من تعجیل می نمایم.

לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי׃

۳ 3 سرزنش توبیخ خود را شنیدم، و ازفطانتم روح من مرا جواب می‌دهد.

מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני׃

۴ 4 آیا این را ازقدیم ندانسته‌ای، از زمانی که انسان بر زمین قرارداده شد،

הזאת ידעת מני עד מני שים אדם עלי ארץ׃

۵ 5 که شادی شریران، اندک زمانی است، و خوشی ریاکاران، لحظه‌ای؟

כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי רגע׃

۶ 6 اگر‌چه شوکت اوتا به آسمان بلند شود، و سر خود را تا به فلک برافرازد.

אם יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע׃

۷ 7 لیکن مثل فضله خود تا به ابد هلاک خواهد شد، و بینندگانش خواهند گفت: کجااست؟

כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו׃

۸ 8 مثل خواب، می‌پرد و یافت نمی شود. ومثل رویای شب، او را خواهند گریزانید.

כחלום יעוף ולא ימצאוהו וידד כחזיון לילה׃

۹ 9 چشمی که او را دیده است دیگر نخواهد دید، ومکانش باز بر او نخواهد نگریست.

עין שזפתו ולא תוסיף ולא עוד תשורנו מקומו׃

۱۰ 10 فرزندانش نزد فقیران تذلل خواهند کرد، و دستهایش دولت او را پس خواهد داد.

בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו׃

۱۱ 11 استخوانهایش از جوانی پر است، لیکن همراه او در خاک خواهد خوابید.

עצמותיו מלאו עלומו ועמו על עפר תשכב׃

۱۲ 12 اگر‌چه شرارت در دهانش شیرین باشد، و آن را زیر زبانش پنهان کند.

אם תמתיק בפיו רעה יכחידנה תחת לשונו׃

۱۳ 13 اگر‌چه او را دریغ داردو از دست ندهد، و آن را در میان کام خود نگاه دارد.

יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו׃

۱۴ 14 لیکن خوراک او در احشایش تبدیل می‌شود، و در اندرونش زهرمار می‌گردد.

לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו׃

۱۵ 15 دولت را فرو برده است و آن را قی خواهد کرد، و خدا آن را از شکمش بیرون خواهد نمود.

חיל בלע ויקאנו מבטנו יורשנו אל׃

۱۶ 16 اوزهر مارها را خواهد مکید، و زبان افعی او راخواهد کشت.

ראש פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה׃

۱۷ 17 بر رودخانه‌ها نظر نخواهندکرد، بر نهرها و جویهای شهد و شیر.

אל ירא בפלגות נהרי נחלי דבש וחמאה׃

۱۸ 18 ثمره زحمت خود را رد کرده، آن را فرو نخواهد برد، وبرحسب دولتی که کسب کرده است، شادی نخواهد نمود.

משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס׃

۱۹ 19 زیرا فقیران را زبون ساخته وترک کرده است. پس خانه‌ای را که دزدیده است، بنا نخواهد کرد.

כי רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו׃

۲۰ 20 «زیرا که در حرص خود قناعت را ندانست. پس از نفایس خود، چیزی استرداد نخواهد کرد.

כי לא ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט׃

۲۱ 21 چیزی نمانده است که نخورده باشد. پس برخورداری او دوام نخواهد داشت.

אין שריד לאכלו על כן לא יחיל טובו׃

۲۲ 22 هنگامی که دولت او بی‌نهایت گردد، در تنگی گرفتار می‌شود، و دست همه ذلیلان بر او استیلاخواهد یافت.

במלאות שפקו יצר לו כל יד עמל תבואנו׃

۲۳ 23 در وقتی که شکم خود را پرمی کند، خدا حدت خشم خود را بر او خواهدفرستاد، و حینی که می‌خورد آن را بر او خواهدبارانید.

יהי למלא בטנו ישלח בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו׃

۲۴ 24 از اسلحه آهنین خواهد گریخت وکمان برنجین، او را خواهد سفت.

יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה׃

۲۵ 25 آن رامی کشد و از جسدش بیرون می‌آید، و پیکان براق از زهره‌اش درمی رود و ترسها بر او استیلامی یابد.

שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים׃

۲۶ 26 تمامی تاریکی برای ذخایر او نگاه داشته شده است. و آتش ندمیده آنها را خواهدسوزانید، و آنچه را که در چادرش باقی است، خواهد خورد.

כל חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא נפח ירע שריד באהלו׃

۲۷ 27 آسمانها عصیانش را مکشوف خواهد ساخت، و زمین به ضد او خواهدبرخاست.

יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו׃

۲۸ 28 محصول خانه‌اش زایل خواهد شد، و در روز غضب او نابود خواهد گشت.

יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו׃

۲۹ 29 این است نصیب مرد شریر از خدا و میراث مقدر او ازقادر مطلق.»

זה חלק אדם רשע מאלהים ונחלת אמרו מאל׃