ایّوب 20

۱ 1 پس صوفر نعماتی در جواب گفت:

Then responded Zophar the Naamathite, and said: —

۲ 2 «از این جهت فکرهایم مرا به جواب دادن تحریک می‌کند و به این سبب، من تعجیل می نمایم.

Not so, do my thoughts answer me, and to this end, is my haste within me:

۳ 3 سرزنش توبیخ خود را شنیدم، و ازفطانتم روح من مرا جواب می‌دهد.

The correction meant to confound me, I must hear, but, the spirit—out of my understanding, will give me a reply.

۴ 4 آیا این را ازقدیم ندانسته‌ای، از زمانی که انسان بر زمین قرارداده شد،

Knowest thou, this—from antiquity, from the placing of man upon earth: —

۵ 5 که شادی شریران، اندک زمانی است، و خوشی ریاکاران، لحظه‌ای؟

That, the joy-shout of the lawless, is short, and, the rejoicing of the impious, for a moment?

۶ 6 اگر‌چه شوکت اوتا به آسمان بلند شود، و سر خود را تا به فلک برافرازد.

Though his elevation mount up to the heavens, and, his head, to the clouds, doth reach,

۷ 7 لیکن مثل فضله خود تا به ابد هلاک خواهد شد، و بینندگانش خواهند گفت: کجااست؟

Like his own stubble, shall he utterly perish, They who had seen him, shall say, Where is he?

۸ 8 مثل خواب، می‌پرد و یافت نمی شود. ومثل رویای شب، او را خواهند گریزانید.

Like a dream, shall he fly away, and they shall not find him, yea he shall be chased away, as a vision of the night.

۹ 9 چشمی که او را دیده است دیگر نخواهد دید، ومکانش باز بر او نخواهد نگریست.

The eye that hath scanned him, shall not do it again, neither, any more, shall his place behold him:

۱۰ 10 فرزندانش نزد فقیران تذلل خواهند کرد، و دستهایش دولت او را پس خواهد داد.

His children, shall seek the favour of the poor, and, his own hand, shall give back his wealth.

۱۱ 11 استخوانهایش از جوانی پر است، لیکن همراه او در خاک خواهد خوابید.

His bones, are full of youthful vigour, yet, with him—in the dust, shall it lie down.

۱۲ 12 اگر‌چه شرارت در دهانش شیرین باشد، و آن را زیر زبانش پنهان کند.

Though, a sweet taste in his mouth, be given by vice, though he hide it under his tongue;

۱۳ 13 اگر‌چه او را دریغ داردو از دست ندهد، و آن را در میان کام خود نگاه دارد.

Though he spare it, and will not let it go, but retain it in the midst of his mouth,

۱۴ 14 لیکن خوراک او در احشایش تبدیل می‌شود، و در اندرونش زهرمار می‌گردد.

His food, in his stomach, is changed, the gall of adders, within him!

۱۵ 15 دولت را فرو برده است و آن را قی خواهد کرد، و خدا آن را از شکمش بیرون خواهد نمود.

Wealth, hath he swallowed, and hath vomited the same, Out of his belly, shall, GOD, drive it forth:

۱۶ 16 اوزهر مارها را خواهد مکید، و زبان افعی او راخواهد کشت.

The poison of adders, shall he suck, The tongue of the viper shall slay him;

۱۷ 17 بر رودخانه‌ها نظر نخواهندکرد، بر نهرها و جویهای شهد و شیر.

Let him not see in the channels the flowings of torrents of honey and milk.

۱۸ 18 ثمره زحمت خود را رد کرده، آن را فرو نخواهد برد، وبرحسب دولتی که کسب کرده است، شادی نخواهد نمود.

In vain, he toiled, he shall not swallow, like wealth to be restored, in which he cannot exult!

۱۹ 19 زیرا فقیران را زبون ساخته وترک کرده است. پس خانه‌ای را که دزدیده است، بنا نخواهد کرد.

For he hath oppressed—hath forsaken the poor, A house, hath he seized, which he cannot rebuild.

۲۰ 20 «زیرا که در حرص خود قناعت را ندانست. پس از نفایس خود، چیزی استرداد نخواهد کرد.

Surely he hath known no peace in his inmost mind, —With his dearest thing, shall he not get away:

۲۱ 21 چیزی نمانده است که نخورده باشد. پس برخورداری او دوام نخواهد داشت.

Nothing escaped his devouring greed, —For this cause, shall his prosperity not continue:

۲۲ 22 هنگامی که دولت او بی‌نهایت گردد، در تنگی گرفتار می‌شود، و دست همه ذلیلان بر او استیلاخواهد یافت.

When his abundance is gone, he shall be in straits, All the power of distress, shall come upon him.

۲۳ 23 در وقتی که شکم خود را پرمی کند، خدا حدت خشم خود را بر او خواهدفرستاد، و حینی که می‌خورد آن را بر او خواهدبارانید.

It shall be that, to fill his belly, he will thrust at him the glow of his anger, and rain [it] upon him for his punishment.

۲۴ 24 از اسلحه آهنین خواهد گریخت وکمان برنجین، او را خواهد سفت.

He shall flee from the armour of iron, —There shall pierce him, a bow of bronze!

۲۵ 25 آن رامی کشد و از جسدش بیرون می‌آید، و پیکان براق از زهره‌اش درمی رود و ترسها بر او استیلامی یابد.

He hath drawn it out, and it hath come forth out of his back, —yea the flashing arrow-head, out of his gall, There shall march on him—terrors:

۲۶ 26 تمامی تاریکی برای ذخایر او نگاه داشته شده است. و آتش ندمیده آنها را خواهدسوزانید، و آنچه را که در چادرش باقی است، خواهد خورد.

Every misfortune, is laid up for his treasures, —There shall consume, a fire, not blown up, —it shall destroy what remaineth in his tent:

۲۷ 27 آسمانها عصیانش را مکشوف خواهد ساخت، و زمین به ضد او خواهدبرخاست.

The heavens shall reveal his iniquity, and, the earth, be rising up against him:

۲۸ 28 محصول خانه‌اش زایل خواهد شد، و در روز غضب او نابود خواهد گشت.

The increase of his house shall vanish, melting away in the day of his anger.

۲۹ 29 این است نصیب مرد شریر از خدا و میراث مقدر او ازقادر مطلق.»

This, is the portion of the lawless man, from God, and the inheritance decreed him from the Mighty One.