ایّوب 19

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Et Job répondit et dit:

۲ 2 «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟

Jusques à quand affligerez-vous mon âme, et m’accablerez-vous de paroles?

۳ 3 این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟

Voilà dix fois que vous m’avez outragé, vous n’avez pas honte de m’étourdir.

۴ 4 و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند.

Mais si vraiment j’ai erré, mon erreur demeure avec moi.

۵ 5 اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید،

Si réellement vous voulez vous élever contre moi et faire valoir mon opprobre contre moi,

۶ 6 پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است.

Sachez donc que c’est Dieu qui me renverse et qui m’entoure de son filet.

۷ 7 اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست.

Voici, je crie à la violence, et je ne suis pas exaucé; je pousse des cris, et il n’y a pas de jugement.

۸ 8 طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است.

Il a fermé mon chemin et je ne puis passer, et il a mis des ténèbres sur mes sentiers;

۹ 9 جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته،

Il m’a dépouillé de ma gloire et a ôté la couronne de dessus ma tête;

۱۰ 10 مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است.

Il m’a détruit de tous côtés, et je m’en vais; il a arraché mon espérance comme un arbre.

۱۱ 11 غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است.

Il a allumé contre moi sa colère, et il m’a tenu pour l’un de ses ennemis.

۱۲ 12 فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند.

Ses troupes sont venues ensemble, et elles ont dressé en chaussée leur chemin contre moi et se sont campées autour de ma tente.

۱۳ 13 «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند.

Il a éloigné de moi mes frères, et ceux de ma connaissance me sont devenus entièrement étrangers;

۱۴ 14 خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند.

Mes proches m’ont délaissé, et ceux que je connaissais m’ont oublié.

۱۵ 15 نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام.

Ceux qui séjournent dans ma maison et mes servantes me tiennent pour un étranger; je suis à leurs yeux comme un homme du dehors.

۱۶ 16 غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم.

J’ai appelé mon serviteur, et il n’a pas répondu; de ma bouche je l’ai supplié.

۱۷ 17 نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم.

Mon haleine est étrangère à ma femme, et ma supplication, aux fils du sein de ma mère.

۱۸ 18 بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند.

Même les petits enfants me méprisent; je me lève, et ils parlent contre moi.

۱۹ 19 همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند.

Tous les hommes de mon intimité m’ont en horreur, et ceux que j’aimais se sont tournés contre moi.

۲۰ 20 استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام.

Mes os s’attachent à ma peau et à ma chair, et j’ai échappé avec la peau de mes dents!

۲۱ 21 بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است.

Ayez pitié de moi, ayez pitié de moi, vous mes amis! car la main de Dieu m’a atteint.

۲۲ 22 چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید.

Pourquoi, comme Dieu, me poursuivez-vous et n’êtes-vous pas rassasiés de ma chair?

۲۳ 23 کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید،

Oh! si seulement mes paroles étaient écrites! si seulement elles étaient inscrites dans un livre,

۲۴ 24 و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد!

Avec un style de fer et du plomb, et gravées dans le roc pour toujours!

۲۵ 25 و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست.

Et moi, je sais que mon rédempteur est vivant, et que, le dernier, il sera debout sur la terre;

۲۶ 26 و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید.

Et après ma peau, ceci sera détruit, et de ma chair je verrai Dieu,

۲۷ 27 ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد.

Que je verrai, moi, pour moi-même; et mes yeux [le] verront, et non un autre: – mes reins se consument dans mon sein.

۲۸ 28 اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود.

Si vous dites: Comment le poursuivrons-nous? et que la racine de la chose se trouve en moi,

۲۹ 29 پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.»

Tremblez pour vous-mêmes devant l’épée! car l’épée est l’instrument de la fureur contre les iniquités; afin que vous sachiez qu’il y a un jugement!