ایّوب 19
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ 1 |
Alors Job prit la parole et dit:
| «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟ | ۲ 2 |
Jusques à quand affligerez-vous mon âme, et m'accablerez-vous de vos discours?
| این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟ | ۳ 3 |
Voilà dix fois que vous m'insultez, que vous m'outragez sans pudeur.
| و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند. | ۴ 4 |
Quand même j'aurais failli, c'est avec moi que demeure ma faute.
| اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید، | ۵ 5 |
Mais vous, qui vous élevez contre moi, qui invoquez mon opprobre pour me convaincre,
| پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است. | ۶ 6 |
sachez enfin que c'est Dieu qui m'opprime, et qui m'enveloppe de son filet.
| اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست. | ۷ 7 |
Voici que je crie à la violence, et nul ne me répond! J'en appelle, et point de justice!
| طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است. | ۸ 8 |
Il m'a barré le chemin, et je ne puis passer: il a répandu les ténèbres sur mes sentiers.
| جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته، | ۹ 9 |
Il m'a dépouillé de ma gloire, il a enlevé la couronne de ma tête.
| مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است. | ۱۰ 10 |
Il m'a sapé tout à l'entour, et je tombe; il a déraciné, comme un arbre, mon espérance.
| غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است. | ۱۱ 11 |
Sa colère s'est allumée contre moi; il m'a traité comme ses ennemis.
| فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند. | ۱۲ 12 |
Ses bataillons sont venus ensemble, ils se sont frayés un chemin jusqu'à moi, ils font le siège de ma tente.
| «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند. | ۱۳ 13 |
Il a éloigné de moi mes frères; mes amis se sont détournés de moi.
| خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند. | ۱۴ 14 |
Mes proches m'ont abandonné, mes intimes m'ont oublié.
| نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام. | ۱۵ 15 |
Les hôtes de ma maison et mes servantes me traitent comme un étranger; je suis un inconnu à leurs yeux.
| غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم. | ۱۶ 16 |
J'appelle mon serviteur, et il ne me répond pas; je suis réduit à le supplier de ma bouche.
| نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم. | ۱۷ 17 |
Ma femme a horreur de mon haleine, je demande grâce aux fils de mon sein.
| بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند. | ۱۸ 18 |
Les enfants eux-mêmes me méprisent; si je me lève, ils me raillent.
| همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند. | ۱۹ 19 |
Tous ceux qui étaient mes confidents m'ont en horreur, ceux que j'aimais se tournent contre moi.
| استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام. | ۲۰ 20 |
Mes os sont attachés à ma peau et à ma chair, je me suis échappé avec la peau de mes dents.
| بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است. | ۲۱ 21 |
Ayez pitié, ayez pitié de moi, vous du moins, mes amis, car la main de Dieu m'a frappé!
| چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید. | ۲۲ 22 |
Pourquoi me poursuivez-vous, comme Dieu me poursuit? Pourquoi êtes-vous insatiables de ma chair?
| کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید، | ۲۳ 23 |
Oh! Qui me donnera que mes paroles soient écrites! Qui me donnera qu'elles soient consignées dans un livre,
| و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد! | ۲۴ 24 |
qu'avec un burin de fer et du plomb, elles soient pour toujours gravées dans le roc!
| و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست. | ۲۵ 25 |
Je sais que mon vengeur est vivant, et qu'il se lèvera le dernier sur la poussière.
| و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید. | ۲۶ 26 |
Alors de ce squelette, revêtu de sa peau, de ma chair je verrai Dieu.
| ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد. | ۲۷ 27 |
Moi-même je le verrai; mes yeux le verront, et non un autre; mes reins se consument d'attente au-dedans de moi.
| اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود. | ۲۸ 28 |
Vous direz alors: « Pourquoi le poursuivions-nous? » et la justice de ma cause sera reconnue.
| پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.» | ۲۹ 29 |
Ce jour-là, craignez pour vous le glaive: terribles sont les vengeances du glaive! Et vous saurez qu'il y a une justice.
