ایّوب 19

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Then Job answered,

۲ 2 «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟

"How long will you torment me, and crush me with words?

۳ 3 این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟

You have reproached me ten times. You aren't ashamed that you attack me.

۴ 4 و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند.

If it is true that I have erred, my error remains with myself.

۵ 5 اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید،

If indeed you will magnify yourselves against me, and plead my disgrace against me;

۶ 6 پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است.

know now that God has subverted me, and has surrounded me with his net.

۷ 7 اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست.

"Look, I cry out 'Injustice.' but there is no justice.

۸ 8 طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است.

He has walled up my way so that I can't pass, and has set darkness in my paths.

۹ 9 جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته،

He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.

۱۰ 10 مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است.

He has broken me down on every side, and I am gone. My hope he has plucked up like a tree.

۱۱ 11 غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است.

He has also kindled his wrath against me. He counts me among his adversaries.

۱۲ 12 فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند.

His troops come on together, build a siege ramp against me, and camp around my tent.

۱۳ 13 «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند.

"He has put my brothers far from me. My acquaintances are wholly estranged from me.

۱۴ 14 خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند.

My relatives have gone away. My familiar friends have forgotten me.

۱۵ 15 نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام.

Those who dwell in my house, and my maids, count me for a stranger. I am a foreigner in their sight.

۱۶ 16 غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم.

I call to my servant, and he gives me no answer. I beg him with my mouth.

۱۷ 17 نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم.

My breath is offensive to my wife. I am loathsome to the children of my own mother.

۱۸ 18 بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند.

Even young children despise me. If I arise, they speak against me.

۱۹ 19 همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند.

All my familiar friends abhor me. They whom I loved have turned against me.

۲۰ 20 استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام.

My bones stick to my skin and to my flesh. I have escaped by the skin of my teeth.

۲۱ 21 بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است.

"Have pity on me, have pity on me, you my friends; for the hand of God has touched me.

۲۲ 22 چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید.

Why do you persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?

۲۳ 23 کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید،

"Oh that my words were now written. Oh that they were inscribed in a scroll.

۲۴ 24 و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد!

That with an iron pen and lead they were engraved in the rock forever.

۲۵ 25 و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست.

But as for me, I know that my Redeemer lives. In the end, he will stand upon the earth.

۲۶ 26 و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید.

After my skin is destroyed, then in my flesh shall I see God,

۲۷ 27 ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد.

Whom I, even I, shall see on my side. My eyes shall see, and not as a stranger. My heart is consumed within me.

۲۸ 28 اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود.

If you say, 'How we will persecute him, because the root of the matter is found in him.'

۲۹ 29 پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.»

Be afraid of the sword, for wrath brings the punishments of the sword, that you may know there is a judgment."