ایّوب 19
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ 1 |
Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
| «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟ | ۲ 2 |
“Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?
| این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟ | ۳ 3 |
U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.
| و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند. | ۴ 4 |
Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.
| اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید، | ۵ 5 |
Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,
| پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است. | ۶ 6 |
mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.
| اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست. | ۷ 7 |
Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!
| طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است. | ۸ 8 |
Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.
| جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته، | ۹ 9 |
Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.
| مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است. | ۱۰ 10 |
Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.
| غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است. | ۱۱ 11 |
Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.
| فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند. | ۱۲ 12 |
Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.
| «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند. | ۱۳ 13 |
Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.
| خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند. | ۱۴ 14 |
Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.
| نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام. | ۱۵ 15 |
Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.
| غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم. | ۱۶ 16 |
Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.
| نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم. | ۱۷ 17 |
Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.
| بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند. | ۱۸ 18 |
Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.
| همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند. | ۱۹ 19 |
Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.
| استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام. | ۲۰ 20 |
Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.
| بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است. | ۲۱ 21 |
Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.
| چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید. | ۲۲ 22 |
Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?
| کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید، | ۲۳ 23 |
Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;
| و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد! | ۲۴ 24 |
sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!
| و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست. | ۲۵ 25 |
Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.
| و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید. | ۲۶ 26 |
Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.
| ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد. | ۲۷ 27 |
Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.
| اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود. | ۲۸ 28 |
Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,
| پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.» | ۲۹ 29 |
ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.
