ایّوب 17

۱ 1 «روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است.

“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.

۲ 2 به درستی که استهزاکنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائم می‌ماند.

Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.

۳ 3 الان گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟

“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?

۴ 4 چونکه دل ایشان را از حکمت منع کرده‌ای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت.

Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.

۵ 5 کسی‌که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد.

Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.

۶ 6 مرا نزدامت‌ها مثل ساخته است، و مثل کسی‌که بر رویش آب دهان اندازند شده‌ام.

“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.

۷ 7 چشم من از غصه کاهیده شده است، و تمامی اعضایم مثل سایه گردیده.

Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.

۸ 8 راستان به‌سبب این، حیران می‌مانند وصالحان خویشتن را بر ریاکاران برمی انگیزانند.

Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.

۹ 9 لیکن مرد عادل به طریق خود متمسک می‌شود، و کسی‌که دست پاک دارد، در قوت ترقی خواهدنمود.

Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.

۱۰ 10 «اما همه شما برگشته، الان بیایید و در میان شما حکیمی نخواهم یافت.

“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.

۱۱ 11 روزهای من گذشته، و قصدهای من و فکرهای دلم منقطع شده است.

Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.

۱۲ 12 شب را به روز تبدیل می‌کنند و باوجود تاریکی می‌گویند روشنایی نزدیک است.

Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.

۱۳ 13 وقتی که امید دارم هاویه خانه من می‌باشد، وبستر خود را در تاریکی می‌گسترانم، (Sheol h7585)

Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به هلاکت می‌گویم تو پدر من هستی و به کرم که تومادر و خواهر من می‌باشی.

Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,

۱۵ 15 پس امید من کجااست؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟

Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?

۱۶ 16 تابندهای هاویه فرو می‌رود، هنگامی که با هم درخاک نزول (نماییم ).» (Sheol h7585)

Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? Toprağa birlikte mi gireceğiz?” (Sheol h7585)