ایّوب 16
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ 1 |
И отвечал Иов и сказал:
| «بسیارچیزها مثل این شنیدم. تسلی دهندگان مزاحم همه شما هستید. | ۲ 2 |
слышал я много такого; жалкие утешители все вы!
| آیا سخنان باطل راانتها نخواهد شد؟ و کیست که تو را به جواب دادن تحریک می‌کند؟ | ۳ 3 |
Будет ли конец ветреным словам? и что побудило тебя так отвечать?
| من نیز مثل شمامی توانستم بگویم، اگر جان شما در جای جان من می‌بود، و سخنها به ضد شما ترتیب دهم، و سرخود را بر شما بجنبانم، | ۴ 4 |
И я мог бы так же говорить, как вы, если бы душа ваша была на месте души моей; ополчался бы на вас словами и кивал бы на вас головою моею;
| لیکن شما را به دهان خود تقویت می‌دادم و تسلی لبهایم غم شما رارفع می‌نمود. | ۵ 5 |
подкреплял бы вас языком моим и движением губ утешал бы.
| «اگر من سخن گویم، غم من رفع نمی گردد؛ واگر ساکت شوم مرا چه راحت حاصل می‌شود؟ | ۶ 6 |
Говорю ли я, не утоляется скорбь моя; перестаю ли, что отходит от меня?
| لیکن الان او مرا خسته نموده است. تو تمامی جماعت مرا ویران ساخته‌ای. | ۷ 7 |
Но ныне Он изнурил меня. Ты разрушил всю семью мою.
| مرا سخت گرفتی و این بر من شاهد شده است. و لاغری من به ضدمن برخاسته، روبرویم شهادت می‌دهد. | ۸ 8 |
Ты покрыл меня морщинами во свидетельство против меня; восстает на меня изможденность моя, в лицо укоряет меня.
| در غضب خود مرا دریده و بر من جفا نموده است. دندانهایش را بر من افشرده و مثل دشمنم چشمان خود را بر من تیز کرده است. | ۹ 9 |
Гнев Его терзает и враждует против меня, скрежещет на меня зубами своими; неприятель мой острит на меня глаза свои.
| دهان خود را بر من گشوده‌اند، بر رخسار من به استحقارزده‌اند، به ضد من با هم اجتماع نموده‌اند. | ۱۰ 10 |
Разинули на меня пасть свою; ругаясь бьют меня по щекам; все сговорились против меня.
| خدامرا به‌دست ظالمان تسلیم نموده، و مرا به‌دست شریران افکنده است. | ۱۱ 11 |
Предал меня Бог беззаконнику и в руки нечестивым бросил меня.
| چون در راحت بودم مراپاره پاره کرده است، و گردن مرا گرفته، مرا خردکرده، و مرا برای هدف خود نصب نموده است. | ۱۲ 12 |
Я был спокоен, но Он потряс меня; взял меня за шею и избил меня и поставил меня целью для Себя.
| تیرهایش مرا احاطه کرد. گرده هایم را پاره می‌کند و شفقت نمی نماید. و زهره مرا به زمین می‌ریزد. | ۱۳ 13 |
Окружили меня стрельцы Его; Он рассекает внутренности мои и не щадит, пролил на землю желчь мою,
| مرا زخم بر زخم، مجروح می‌سازد ومثل جبار، بر من حمله می‌آورد. | ۱۴ 14 |
пробивает во мне пролом за проломом, бежит на меня, как ратоборец.
| بر پوست خود پلاس دوخته‌ام، و شاخ خود را در خاک خوار نموده‌ام. | ۱۵ 15 |
Вретище сшил я на кожу мою и в прах положил голову мою.
| روی من از گریستن سرخ شده است، و بر مژگانم سایه موت است. | ۱۶ 16 |
Лицо мое побагровело от плача, и на веждах моих тень смерти,
| اگر‌چه هیچ بی‌انصافی در دست من نیست، و دعای من پاک است. | ۱۷ 17 |
при всем том, что нет хищения в руках моих, и молитва моя чиста.
| ای زمین خون مرا مپوشان، واستغاثه مرا آرام نباشد. | ۱۸ 18 |
Земля! не закрой моей крови, и да не будет места воплю моему.
| اینک الان نیز شاهد من در آسمان است، و گواه من در اعلی علیین. | ۱۹ 19 |
И ныне вот на небесах Свидетель мой, и Заступник мой в вышних!
| دوستانم مرا استهزا می‌کنند، لیکن چشمانم نزد خدا اشک می‌ریزد. | ۲۰ 20 |
Многоречивые друзья мои! К Богу слезит око мое.
| و آیا برای انسان نزدخدا محاجه می‌کند، مثل بنی آدم که برای همسایه خود می‌نماید؟ | ۲۱ 21 |
О, если бы человек мог иметь состязание с Богом, как сын человеческий с ближним своим!
| زیرا سالهای اندک سپری می‌شود، پس به راهی که برنمی گردم، خواهم رفت. | ۲۲ 22 |
Ибо летам моим приходит конец, и я отхожу в путь невозвратный.
