ایّوب 16

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

ヨブ答へて曰く

۲ 2 «بسیارچیزها مثل این شنیدم. تسلی دهندگان مزاحم همه شما هستید.

斯る事は我おほく聞り 汝らはみな人を慰めんとして却つて人を煩はす者なり

۳ 3 آیا سخنان باطل راانتها نخواهد شد؟ و کیست که تو را به جواب دادن تحریک می‌کند؟

虚しき言語あに終極あらんや 汝なにに勵されて應答をなすや

۴ 4 من نیز مثل شمامی توانستم بگویم، اگر جان شما در جای جان من می‌بود، و سخنها به ضد شما ترتیب دهم، و سرخود را بر شما بجنبانم،

我もまた汝らの如くに言ことを得 もし汝らの身わが身と處を換なば我は言語を練て汝らを攻め 汝らにむかひて首を搖ことを得

۵ 5 لیکن شما را به دهان خود تقویت می‌دادم و تسلی لبهایم غم شما رارفع می‌نمود.

また口をもて汝らを強くし 唇の慰藉をもて汝らの憂愁を解ことを得るなり

۶ 6 «اگر من سخن گویم، غم من رفع نمی گردد؛ واگر ساکت شوم مرا چه راحت حاصل می‌شود؟

たとひ我言を出すとも我憂愁は解ず 默するとても何ぞ我身の安くなること有んや

۷ 7 لیکن الان او مرا خسته نموده است. تو تمامی جماعت مرا ویران ساخته‌ای.

彼いま已に我を疲らしむ 汝わが宗族をことごとく荒せり

۸ 8 مرا سخت گرفتی و این بر من شاهد شده است. و لاغری من به ضدمن برخاسته، روبرویم شهادت می‌دهد.

なんぢ我をして皺らしめたり 是われに向ひて見證をなすなり 又わが痩おとろへたる状貌わが面の前に現はれ立て我を攻む

۹ 9 در غضب خود مرا دریده و بر من جفا نموده است. دندانهایش را بر من افشرده و مثل دشمنم چشمان خود را بر من تیز کرده است.

かれ怒てわれを撕裂きかつ窘しめ 我にむかひて齒を噛鳴し我敵となり目を鋭して我を看る

۱۰ 10 دهان خود را بر من گشوده‌اند، بر رخسار من به استحقارزده‌اند، به ضد من با هم اجتماع نموده‌اند.

彼ら我にむかひて口を張り 我を賤しめてわが頬を打ち 相集まりて我を攻む

۱۱ 11 خدامرا به‌دست ظالمان تسلیم نموده، و مرا به‌دست شریران افکنده است.

神われを邪曲なる者に交し 惡き者の手に擲ちたまへり

۱۲ 12 چون در راحت بودم مراپاره پاره کرده است، و گردن مرا گرفته، مرا خردکرده، و مرا برای هدف خود نصب نموده است.

我は安穩なる身なりしに彼いたく我を打惱まし 頸を執へて我をうちくだき遂に我を立て鵠となしたまひ

۱۳ 13 تیرهایش مرا احاطه کرد. گرده هایم را پاره می‌کند و شفقت نمی نماید. و زهره مرا به زمین می‌ریزد.

その射手われを遶り圍めり やがて情もなく我腰を射透し わが膽を地に流れ出しめたまふ

۱۴ 14 مرا زخم بر زخم، مجروح می‌سازد ومثل جبار، بر من حمله می‌آورد.

彼はわれを打敗りて破壞に破壞を加へ 勇士のごとく我に奔かかりたまふ

۱۵ 15 بر پوست خود پلاس دوخته‌ام، و شاخ خود را در خاک خوار نموده‌ام.

われ麻布をわが肌に縫つけ我角を塵にて汚せり

۱۶ 16 روی من از گریستن سرخ شده است، و بر مژگانم سایه موت است.

我面は泣て頳くなり 我目縁には死の蔭あり

۱۷ 17 اگر‌چه هیچ بی‌انصافی در دست من نیست، و دعای من پاک است.

然れども我手には不義あること無く わが祈祷は清し

۱۸ 18 ‌ای زمین خون مرا مپوشان، واستغاثه مرا آرام نباشد.

地よ我血を掩ふなかれ 我號呼は休む處を得ざれ

۱۹ 19 اینک الان نیز شاهد من در آسمان است، و گواه من در اعلی علیین.

視よ今にても我證となる者天にあり わが眞實を表明す者高き處にあり

۲۰ 20 دوستانم مرا استهزا می‌کنند، لیکن چشمانم نزد خدا اشک می‌ریزد.

わが朋友は我を嘲けれども我目は神にむかひて涙を注ぐ

۲۱ 21 و آیا برای انسان نزدخدا محاجه می‌کند، مثل بنی آدم که برای همسایه خود می‌نماید؟

願くは彼人のために神と論辨し 人の子のためにこれが朋友と論辨せんことを

۲۲ 22 زیرا سالهای اندک سپری می‌شود، پس به راهی که برنمی گردم، خواهم رفت.

數年すぎさらば我は還らぬ旅路に往べし