ایّوب 16

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Et Job prit la parole, et dit:

۲ 2 «بسیارچیزها مثل این شنیدم. تسلی دهندگان مزاحم همه شما هستید.

J'ai souvent entendu de pareils discours; vous êtes tous des consolateurs fâcheux.

۳ 3 آیا سخنان باطل راانتها نخواهد شد؟ و کیست که تو را به جواب دادن تحریک می‌کند؟

N'y aura-t-il point de fin à ces discours en l'air? Et qu'est-ce qui te force à me répondre?

۴ 4 من نیز مثل شمامی توانستم بگویم، اگر جان شما در جای جان من می‌بود، و سخنها به ضد شما ترتیب دهم، و سرخود را بر شما بجنبانم،

Moi aussi, je parlerais comme vous, si vous étiez à ma place. J'accumulerais des paroles contre vous; je hocherais la tête sur vous;

۵ 5 لیکن شما را به دهان خود تقویت می‌دادم و تسلی لبهایم غم شما رارفع می‌نمود.

Je vous fortifierais avec ma bouche, et le mouvement de mes lèvres vous soulagerait.

۶ 6 «اگر من سخن گویم، غم من رفع نمی گردد؛ واگر ساکت شوم مرا چه راحت حاصل می‌شود؟

Si je parle, ma douleur ne sera point soulagée. Si je me tais, en sera-t-elle diminuée?

۷ 7 لیکن الان او مرا خسته نموده است. تو تمامی جماعت مرا ویران ساخته‌ای.

Maintenant il m'a épuisé. Tu as dévasté toute ma famille,

۸ 8 مرا سخت گرفتی و این بر من شاهد شده است. و لاغری من به ضدمن برخاسته، روبرویم شهادت می‌دهد.

Tu m'as saisi, et cela témoigne contre moi; ma maigreur s'est élevée contre moi, elle m'accuse en face.

۹ 9 در غضب خود مرا دریده و بر من جفا نموده است. دندانهایش را بر من افشرده و مثل دشمنم چشمان خود را بر من تیز کرده است.

Sa fureur m'a déchiré, et s'est acharnée sur moi. Il a grincé des dents contre moi; mon ennemi aiguise contre moi ses yeux.

۱۰ 10 دهان خود را بر من گشوده‌اند، بر رخسار من به استحقارزده‌اند، به ضد من با هم اجتماع نموده‌اند.

Ils ont ouvert contre moi leur bouche; ils m'ont frappé à la joue pour m'outrager; ils se réunissent tous ensemble contre moi.

۱۱ 11 خدامرا به‌دست ظالمان تسلیم نموده، و مرا به‌دست شریران افکنده است.

Dieu m'a livré à l'impie; il m'a jeté aux mains des méchants.

۱۲ 12 چون در راحت بودم مراپاره پاره کرده است، و گردن مرا گرفته، مرا خردکرده، و مرا برای هدف خود نصب نموده است.

J'étais en repos, et il m'a écrasé; il m'a saisi à la gorge, et il m'a brisé. Il m'a posé en butte à ses traits.

۱۳ 13 تیرهایش مرا احاطه کرد. گرده هایم را پاره می‌کند و شفقت نمی نماید. و زهره مرا به زمین می‌ریزد.

Ses flèches m'environnent; il me perce les reins, et ne m'épargne pas; il répand à terre mon fiel.

۱۴ 14 مرا زخم بر زخم، مجروح می‌سازد ومثل جبار، بر من حمله می‌آورد.

Il me fait plaie sur plaie; il court sur moi comme un guerrier.

۱۵ 15 بر پوست خود پلاس دوخته‌ام، و شاخ خود را در خاک خوار نموده‌ام.

J'ai cousu un sac sur ma peau; j'ai souillé mon front dans la poussière;

۱۶ 16 روی من از گریستن سرخ شده است، و بر مژگانم سایه موت است.

J'ai le visage tout enflammé, à force de pleurer, et l'ombre de la mort est sur mes paupières,

۱۷ 17 اگر‌چه هیچ بی‌انصافی در دست من نیست، و دعای من پاک است.

Quoiqu'il n'y ait point de crime dans mes mains, et que ma prière soit pure.

۱۸ 18 ‌ای زمین خون مرا مپوشان، واستغاثه مرا آرام نباشد.

O terre, ne cache point mon sang, et qu'il n'y ait aucun lieu où s'arrête mon cri!

۱۹ 19 اینک الان نیز شاهد من در آسمان است، و گواه من در اعلی علیین.

A présent même, voici, j'ai mon témoin dans les cieux, et mon garant dans les hauts lieux.

۲۰ 20 دوستانم مرا استهزا می‌کنند، لیکن چشمانم نزد خدا اشک می‌ریزد.

Mes amis se moquent de moi: c'est vers Dieu que mon œil se tourne en pleurant,

۲۱ 21 و آیا برای انسان نزدخدا محاجه می‌کند، مثل بنی آدم که برای همسایه خود می‌نماید؟

Pour qu'il décide entre l'homme et Dieu, entre le fils d'Adam et son semblable.

۲۲ 22 زیرا سالهای اندک سپری می‌شود، پس به راهی که برنمی گردم، خواهم رفت.

Car les années qui me sont comptées s'en vont, et j'entre dans un chemin d'où je ne reviendrai pas!