ایّوب 14
| قلیل الایام و پر از زحمات است. | ۱ 1 |
L'homme né de femme a la vie courte, et est rassasié de trouble.
| مثل گل می‌روید و بریده می‌شود. و مثل سایه می‌گریزد و نمی ماند. | ۲ 2 |
Comme une fleur, il éclot, et on le coupe; il fuit comme une ombre, et ne subsiste point.
| و آیا بر چنین شخص چشمان خود را می‌گشایی و مرا با خود به محاکمه می‌آوری؟ | ۳ 3 |
Et c'est sur cet être que tu ouvres les yeux, et c'est moi que tu conduis en justice avec toi!
| کیست که چیز طاهر را ازچیز نجس بیرون آورد؟ هیچکس نیست. | ۴ 4 |
Qui peut tirer la pureté de la souillure? Personne.
| چونکه روزهایش مقدر است و شماره ماههایش نزد توست و حدی از برایش گذاشته‌ای که از آن تجاوز نتواند نمود. | ۵ 5 |
Si ses jours sont déterminés, si le nombre de ses mois est fixé par-devers toi, si tu lui as prescrit des limites qu'il ne passera pas,
| از او رو بگردان تاآرام گیرد. و مثل مزدور روزهای خود را به انجام رساند. | ۶ 6 |
Détourne tes regards de lui, et qu'il ait quelque repos, jusqu'à ce qu'il goûte, comme un mercenaire, la fin de sa journée.
| «زیرا برای درخت امیدی است که اگر بریده شود باز خواهد رویید، و رمونهایش نابودنخواهد شد. | ۷ 7 |
Car il y a de l'espérance pour l'arbre, si on l'a coupé; il reverdit encore, et il ne cesse pas d'avoir des rejetons;
| اگر‌چه ریشه‌اش در زمین کهنه شود، و تنه آن در خاک بمیرد. | ۸ 8 |
Si sa racine vieillit dans la terre, et si dans la poussière son tronc est mort,
| لیکن از بوی آب، رمونه می‌کند و مثل نهال نو، شاخه‌ها می‌آورد. | ۹ 9 |
Dès qu'il sent l'eau, il pousse de nouveau, et il produit des branches comme un jeune plant.
| اما مرد می‌میرد و فاسد می‌شود و آدمی چون جان را سپارد کجا است؟ | ۱۰ 10 |
Mais quand l'homme meurt, il reste gisant; quand l'homme a expiré, où est-il?
| چنانکه آبها از دریازایل می‌شود، و نهرها ضایع و خشک می‌گردد. | ۱۱ 11 |
Les eaux de la mer s'écoulent, le fleuve tarit et se dessèche,
| همچنین انسان می‌خوابد و برنمی خیزد، تانیست شدن آسمانها بیدار نخواهند شد و ازخواب خود برانگیخته نخواهند گردید. | ۱۲ 12 |
Ainsi l'homme se couche, et il ne se relève point. Tant qu'il y aura des cieux, ils ne se réveilleront point, et on ne les fera pas sortir de leur sommeil.
| کاش که مرا در هاویه پنهان کنی؛ و تا غضبت فرو نشیند، مرا مستور سازی؛ و برایم زمانی تعیین نمایی تا مرا به یاد آوری. (Sheol h7585) | ۱۳ 13 |
Oh! si tu me cachais dans le Sépulcre, si tu me mettais à couvert, jusqu'à ce que ta colère fût passée! Si tu me donnais un terme, après lequel tu te souviendrais de moi (Sheol h7585)
| اگر مرد بمیرد باردیگر زنده شود؛ در تمامی روزهای مجاهده خودانتظار خواهم کشید، تا وقت تبدیل من برسد. | ۱۴ 14 |
(Si l'homme meurt, revivra-t-il? ), tout le temps de ma consigne, j'attendrais, jusqu'à ce que vînt mon remplacement!
| تو ندا خواهی کرد و من جواب خواهم داد، و به صنعت دست خود مشتاق خواهی شد. | ۱۵ 15 |
Tu appellerais, et je répondrais; tu désirerais de revoir l'ouvrage de tes mains.
| اما الان قدمهای مرا می‌شماری و آیا برگناه من پاسبانی نمی کنی؟ | ۱۶ 16 |
Mais, maintenant, tu comptes mes pas, et tu observes tous mes péchés.
| معصیت من در کیسه مختوم است. و خطای مرا مسدود ساخته‌ای. | ۱۷ 17 |
Ma transgression est scellée dans le sac, et tu as ajouté à mon iniquité.
| به درستی کوهی که می‌افتد فانی می‌شود وصخره از مکانش منتقل می‌گردد. | ۱۸ 18 |
Mais la montagne s'éboule; le rocher est transporté hors de sa place;
| آب سنگهارا می‌ساید، و سیلهایش خاک زمین را می‌برد. همچنین امید انسان را تلف می‌کنی، | ۱۹ 19 |
Les eaux minent les pierres; les inondations entraînent la poussière de la terre: ainsi fais-tu périr l'espérance du mortel.
| بر او تا به ابد غلبه می‌کنی، پس می‌رود. روی او را تغییرمی دهی و او را رها می‌کنی. | ۲۰ 20 |
Tu ne cesses de l'assaillir, et il s'en va; tu changes son aspect, et tu le renvoies.
| پسرانش به عزت می‌رسند و او نمی داند. یا به ذلت می‌افتند و ایشان را به نظر نمی آورد. | ۲۱ 21 |
Que ses fils soient honorés, il n'en saura rien; qu'ils soient méprisés, il ne le verra pas.
| برای خودش فقط جسد اواز درد بی‌تاب می‌شود. و برای خودش جان اوماتم می‌گیرد.» | ۲۲ 22 |
C'est sur lui seul que sa chair s'afflige, et sur lui que son âme gémit.
