ایّوب 14

۱ 1 قلیل الایام و پر از زحمات است.

Man that is born of a woman is of few days and full of trouble.

۲ 2 مثل گل می‌روید و بریده می‌شود. و مثل سایه می‌گریزد و نمی ماند.

He comes forth like a flower, and is cut down: he flees also as a shadow, and continues not.

۳ 3 و آیا بر چنین شخص چشمان خود را می‌گشایی و مرا با خود به محاکمه می‌آوری؟

And does you open your eyes upon such an one, and bring me into judgment with you?

۴ 4 کیست که چیز طاهر را ازچیز نجس بیرون آورد؟ هیچکس نیست.

Who can bring a clean thing out of an unclean? not one.

۵ 5 چونکه روزهایش مقدر است و شماره ماههایش نزد توست و حدی از برایش گذاشته‌ای که از آن تجاوز نتواند نمود.

Seeing his days are determined, the number of his months are with you, you have appointed his bounds that he cannot pass;

۶ 6 از او رو بگردان تاآرام گیرد. و مثل مزدور روزهای خود را به انجام رساند.

Turn from him, that he may rest, till he shall accomplish, as a worker, his day.

۷ 7 «زیرا برای درخت امیدی است که اگر بریده شود باز خواهد رویید، و رمونهایش نابودنخواهد شد.

For there is hope of a tree, if it be cut down, that it will sprout again, and that the tender branch thereof will not cease.

۸ 8 اگر‌چه ریشه‌اش در زمین کهنه شود، و تنه آن در خاک بمیرد.

Though the root thereof wax old in the earth, and the stock thereof die in the ground;

۹ 9 لیکن از بوی آب، رمونه می‌کند و مثل نهال نو، شاخه‌ها می‌آورد.

Yet through the scent of water it will bud, and bring forth boughs like a plant.

۱۰ 10 اما مرد می‌میرد و فاسد می‌شود و آدمی چون جان را سپارد کجا است؟

But man dies, and wastes away: yea, man gives up the spirit, and where is he?

۱۱ 11 چنانکه آبها از دریازایل می‌شود، و نهرها ضایع و خشک می‌گردد.

As the waters fail from the sea, and the flood decays and dries up:

۱۲ 12 همچنین انسان می‌خوابد و برنمی خیزد، تانیست شدن آسمانها بیدار نخواهند شد و ازخواب خود برانگیخته نخواهند گردید.

So man lies down, and rises not: till the heavens be no more, they shall not awake, nor be raised out of their sleep.

۱۳ 13 کاش که مرا در هاویه پنهان کنی؛ و تا غضبت فرو نشیند، مرا مستور سازی؛ و برایم زمانی تعیین نمایی تا مرا به یاد آوری. (Sheol h7585)

O that you would hide me in the grave, that you would keep me secret, until your wrath be past, that you would appoint me a set time, and remember me! (Sheol h7585)

۱۴ 14 اگر مرد بمیرد باردیگر زنده شود؛ در تمامی روزهای مجاهده خودانتظار خواهم کشید، تا وقت تبدیل من برسد.

If a man die, shall he live again? all the days of my appointed time will I wait, till my change come.

۱۵ 15 تو ندا خواهی کرد و من جواب خواهم داد، و به صنعت دست خود مشتاق خواهی شد.

You shall call, and I will answer you: you will have a desire to the work of your hands.

۱۶ 16 اما الان قدمهای مرا می‌شماری و آیا برگناه من پاسبانی نمی کنی؟

For now you number my steps: do you not watch over my sin?

۱۷ 17 معصیت من در کیسه مختوم است. و خطای مرا مسدود ساخته‌ای.

My transgression is sealed up in a bag, and you sew up mine iniquity.

۱۸ 18 به درستی کوهی که می‌افتد فانی می‌شود وصخره از مکانش منتقل می‌گردد.

And surely the mountains falling comes to nothing, and the rock is removed out of his place.

۱۹ 19 آب سنگهارا می‌ساید، و سیلهایش خاک زمین را می‌برد. همچنین امید انسان را تلف می‌کنی،

The waters wear the stones: you wash away the things which grow out of the dust of the earth; and you destroys the hope of man.

۲۰ 20 بر او تا به ابد غلبه می‌کنی، پس می‌رود. روی او را تغییرمی دهی و او را رها می‌کنی.

You prevail for ever against him, and he passes: you change his countenance, and send him away.

۲۱ 21 پسرانش به عزت می‌رسند و او نمی داند. یا به ذلت می‌افتند و ایشان را به نظر نمی آورد.

His sons come to honour, and he knows it not; and they are brought low, but he perceives it not of them.

۲۲ 22 برای خودش فقط جسد اواز درد بی‌تاب می‌شود. و برای خودش جان اوماتم می‌گیرد.»

But his flesh upon him shall have pain, and his soul within him shall mourn.